طبق قانون عملیات بانکی بدون ربا در بخش واسطه‌گری وجوه، سپرده‌گذاران انتفاعی و سهامداران یک بانک در بخش واسطه‌گری وجوه با هم شریکند که هیچ کجای دنیا اینگونه نیست. این ایده مختص قانون عملیات بانکی بدون رباست. دکتر غلامحسن تقی نتاج با بیان مطلب فوق گفت: سپرده‌گذاران تقریبا همانند سهامداران در نظام بانکی کشور صاحب حق هستند چون دارایی‌های خودشان را در اختیار بانک قرار می‌دهند و به عبارتی آنها به بانک نقش وکالتی می‌دهند و بانک نیز به وکالت از آنها سپرده‌های آنها را در حوزه‌های انتفاعی مورد استفاده قرار می‌دهد. با توجه به سود علی‌الحساب و هزینه‌های حق‌الوکاله‌ای بانک، مازاد آن اگر سودی باقی ماند به صاحبان‌شان بازگردانده می‌شود.  وی با بیان اینکه بانک‌ها با صاحبان حق متنوعی مواجه هستند که باید بین آنها موازنه‌ای برقرار کنند و پاسخگوی حقوق‌شان باشند، افزود: سپرده‌گذاران به 2دسته قرض‌الحسنه غیرانتفاعی و سرمایه‌گذاری انتفاعی دسته‌بندی می‌شوند. سپرده‌گذاران قرض‌الحسنه نیت‌شان کسب سود نیست و باید بانک‌ها نظرات این سپرده‌گذاران را تامین کنند و سپرده‌های آنها را در قالب‌های غیرانتفاعی که اغلب قرض‌الحسنه است به مصرف برساند. دکتر تقی نتاج با اشاره به اینکه طی 15 سال اخیر مجموعه‌هایی تحت عنوان قرض‌الحسنه ایجاد شدند که منجر به شکل‌گیری بانک‌های قرض‌الحسنه شد، ادامه داد: در 3 سال اخیر بانک مرکزی به درستی تشخیص داد که در قالب همین بانک‌های موجود بدون نیاز به تأسیس بانک‌های قرض‌الحسنه می‌توان شرایطی ایجاد و نظارت کرد که گزارش‌گیری‌های مالی و ثبت و ضبط‌های مالی حساب‌های قرض‌الحسنه در درون همین بانک‌های موجود نیز قابل برنامه‌ریزی باشد و نیازی به ساز و کار جدید نیست.