کارگران فصلی نیمی از سال بیکارند

بیمه اجباری، خواست اصلی کارگران نقاش

امیر گودرزی: واژه ساماندهی در شهرداری تهران زیاد به گوش می‌خورد ولی مدت‌هاست این کلمه درباره کارگران فصلی به کار نمی‌رود. ساماندهی کارگران فصلی پروژه‌ای است که بارها سر زبان مدیران شهری افتاده و هر بار هم شکست خورده است. با جدیت می‌توان گفت تا کنون هیچ کار مثبتی برای کارگران فصلی پایتخت صورت نگرفته است. «کارگران فصلی اصلاً بیمه نیستند.» این جمله را رجبعلی شهسواری، یکی از دست‌اندرکاران اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی کشور گفت و اضافه کرد: «به دلیل اینکه ماهیت کارهای فصلی دائمی نیست، روابط کاری بین کارگر و کارفرما به صورت توافقی صورت می‌گیرد و هر دستمزدی که کارفرما برای انجام کار موردنظر خود اعلام کند، کارگران می‌پذیرند. این در حالی است که در بسیاری از موارد سخنی از بیمه شدن به میان نمی‌آید». محمد ساعتچی، عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی نیزگفت: «در اکثر کشورها به دلیل ماهیت برخی از فعالیت‌ها با پدیده‌ای به نام کارگران فصلی مواجه هستیم. در مناطقی که توریسم گسترش یافته است، در فصولی که توریست‌های بیشتری به آن مناطق سفر می‌کنند نیاز به به کارگیری کارگران بیشتر می‌شود، از این رو کارگران فصلی استخدام می‌شوند». دکتر ساعتچی یکی از عوامل دیگر به‌کارگیری کارگران به شکل فصلی را به مساله بهره‌وری در صنایع ارتباط داد: «صنایع به منظور دستیابی به بهره‌وری بالاتر ناچارند به گونه‌ای برنامه‌ریزی کنند تا در کنار نیروهای ثابت و دائمی در مواقع ضروری از کارگران موقت نیز بهره بگیرند. از این رو اصل وجود کارگران فصلی قابل قبول است، اما باید تمهیداتی در نظر گرفته شود تا زندگی کارگران فصلی در دوران بیکاری و زمان‌هایی که به کار اشتغال ندارند با مخاطرات جدی اقتصادی مواجه نشود». کارگران ازجمله اقشاری درجامعه هستند که اگرحقوق ماهانه خود را نگیرند، بدون شک گذران زندگی روزمره برای آنان بسیار سخت و ناممکن می‌شود. در این میان کارگران شاغل در برخی صنوف فصلی به دلیل اینکه کمتر از پوشش بیمه تامین اجتماعی برخوردار هستند و مانند کارگران شاغل درکارخانه‌های بزرگ تولیدی و صنعتی شغل مستمری ندارند و ممکن است هفته‌ها و حتی ماه‌ها بدون‌ درآمد باشند با دشواری‌های بیشتری روبه‌رو هستند، اما کارگران نقاش ساختمانی علاوه بر این موارد به دلیل کار با رنگ و مواد شیمیایی در معرض بیماری‌های ریوی هم قرار دارند. قادر بدری، عضو هیات مدیره انجمن صنفی کارگران نقاش ساختمانی تهران با بیان اینکه تاکنون بیشتر به کارگران شاغل در واحدهای تولیدی صنعتی بزرگ توجه شده است، به ایلنا گفت: «نمونه بارز کم‌توجهی به کارگران شاغل در صنوف، نبودکانون عالی انجمن‌های صنفی است». او گفت: «ما مخالف کانون عالی شوراهای اسلامی کار نیستیم اما‌ نگاه تک بعدی به جامعه کارگری کشور را هم نمی‌پسندیم و خواستار حمایت از تمام کارگران کشورازجمله کارگران صنفی هستیم». این فعال کارگری با بیان اینکه اگر ازنظرتعداد هم باشد، تعداد کارگران صنفی قابل توجه است، افزود: «20 درصد کارگران کشوردرصنعت ساختمان فعال هستند، از پی‌ریزی ساختمان گرفته تا آهنگری، سیمان‌کاری، گچبری و در مرحله آخر هم که کارگران نقاش قرار دارند». او میانگین میزان بیکاری کارگران ساختمانی را سه تا شش ماه درسال مطرح کرد و چنین به حرف هایش ادامه داد: «یکی ازاساسی‌ترین مشکلات این کارگران نبود پوشش بیمه تامین اجتماعی است». بدری افزود: «انجمن صنفی کارگران نقاش تهران از 2سال پیش پیگیر بیمه تامین اجتماعی کارگران این صنف است، اما گویا بیمه کارگران ساختمانی که مجلس تصویب کرد شامل حال این کارگران نمی‌شود». وی افزود: «اما در هرصورت از مسؤولان سازمان تامین اجتماعی می‌خواهیم که در این‌باره اطلاع‌رسانی کرده و وضعیت کارگران شاغل درصنف نقاشی ساختمان را مشخص کنند». این فعال کارگری با بیان اینکه درتهران و حومه آن حدود چهار هزار نفر عضو انجمن صنفی کارگران نقاش ساختمانی هستند، ‌تاکید کرد: «البته بیش از50 هزار نقاش در تهران فعالیت می‌کنند که اگر خانواده آنان را نیز حساب کنیم جمعیتی بالغ بر 200 هزار نفر از طریق نقاشی ساختمان گذران زندگی می‌کنند». بدری شرایط کار نقاشان ساختمانی را نامساعد و سخت ارزیابی کرد و گفت: «این کارگران به دلیل نوع شغل خود درمعرض بیماری‌های پوستی، ریوی و چشمی قراردارند اما با این وجود تحت پوشش هیچ بیمه‌ای نیستند و معلوم نیست اگر حادثه‌ای برای آنان رخ دهد چگونه می‌توانند هزینه‌های درمانی خود را پرداخت کنند». به گفته او یکی از خدمات انجمن صنفی کارگران نقاش ساختمانی تهران معرفی آنان به سازمان آموزش فنی ‌و حرفه‌ای است تا با شرکت در آزمون‌های این سازمان گواهینامه مهارت دریافت کرده و بتوانند در مواقع لازم از این گواهینامه استفاده کنند. او خواستار حمایت نمایندگان مجلس از طرح‌ها و لوایح مربوط به کارگران بویژه کارگران فصلی و صنوف شد: «بهترین کاری که می‌توان برای کارگران فصلی انجام داد تدارک دیدن پوشش بیمه تامین اجتماعی برای آنان است به همین دلیل ازدولتمردان می‌خواهیم که با اختصاص بودجه‌ای نسبت به بیمه این کارگران اقدام عاجلی را صورت دهند». بدری نبود جایگاه استقرار کارگران فصلی را در شهر تهران از دیگرمشکلات کارگران نقاشی عنوان کرد: «از هشت سال گذشته تاکنون پیگیر این موضوع بودیم اما تاکنون به نتیجه مطلوبی نرسیده‌ایم». او در پاسخ به این سوال که شهرداری تهران مدعی ساخت مکان‌هایی برای کارگران فصلی است، گفت: «اینکه در زمینی چند صندلی بگذاریم و اسم آن را جایگاه کارگران فصلی بگذاریم هنر نیست زیرا جایگاه دارای تعریف خاصی است و باید سرپوشیده و با استانداردهای خاص باشد». او گفت: «افرادی که بیمه خویش‌فرماهستند ماهانه حدود 70 هزار تومان حق بیمه پرداخت می‌کنند اما در برخی موارد به دلیل مشکلات مالی قادر به ادامه پرداخت حق بیمه خود نیستند بنابراین از دولت انتظار داریم حق بیمه کارگران نقاش ساختمانی را هفت درصد اعلام کند».