وحید سلوکی*: وحدت ملی یکی از مهمترین کلیدواژههایی است که امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری (مدظله العالی) همواره بر آن تاکید داشته و در راستای تحقق هرچه بیشتر آن کوشیدهاند؛
به گونهای که امام(ره)، رمز پیروزی ملت را در وحدت کلمه دانسته و تاکید داشتند با وحدت کلمه و بدون وابستگی به شرق و غرب باید انقلاب را به پیش برد. وحدت ملی در واقع از سیاستهای رسمی جمهوری اسلامی است. در واقع، از 2 بعد میتوان به اهمیت موضوع وحدت ملی پرداخت؛ وحدت ملی در بعد داخلی لازمهای اساسی برای هویتیابی ملی و نیل به پیشرفت کشور است، زیرا وحدت که بر همسویی و هماهنگی در جهتگیریها و کنشهای بخشهای مختلف جامعه مبتنی است، باعث همافزا شدن مجموعه تواناییها و ظرفیتهای درونی کشور میشود که این نیز لازمهای اساسی برای نیل به پیشرفت است. کما اینکه تنها زمانی میتوان به تحقق پیشرفت در یک کشور امیدوار بود که اکثریت مردم آن کشور خواهان پیشرفت باشند. به عبارت دیگر، تحقق پیشرفت تنها زمانی در یک کشور چشمانداز روشنی را در پیش رو خواهد داشت که مسؤولان و مردم آن کشور حاضر باشند برای تحقق پیشرفت کشورشان بکوشند و ازخودگذشتگی نشان دهند و مسلم است این محقق نمیشود مگر آنکه آن ملت از سطح بالایی از همبستگی و وحدت برخوردار باشند. در این زمینه باید به اهمیت مساله احساس سرنوشت نیز اشاره کرد، بدین معنا که مردمی که در چارچوب سرزمینی خاص و تحت حاکمیت دولتی خاص قرار دارند، به این سطح از آگاهی سیاسی رسیده باشند که سرنوشت افراد دیگر جامعه را با سرنوشت خود همبسته ببینند و بدانند پیشرفت کشور در نهایت برای آنهاست و تنها توسط آنها محقق میشود. در حقیقت، اقشار مختلف مردم یک کشور، با هر تنوع زبانی، قومی، نژادی و مذهبی و... باید بدانند سرنوشتشان کاملا به هم مرتبط است و آگاهی از این مساله مهم به بسط و تقویت وحدت ملی کمک میکند. در بعد خارجی نیز میتوان گفت وحدت ملی در افزایش وزن و اهمیت یک دولت در نظام بینالملل، افزایش پرستیژ بینالمللی و قدرت چانهزنی در دیپلماسی و مذاکرات با کشورهای دیگر بسیار موثر است. به بیان دقیقتر، افزایش درجه وحدت ملی و تقویت آن در یک کشور، عنصر بسیار مهمی در به رسمیت شناخته شدن آن از سوی کشورهای دیگر است. چنانکه کشوری از نظر داخلی دچار بحران وحدت باشد، اساسا در نظام بینالملل نمیتواند بازیگر موثری باشد. در نظام جمهوری اسلامی ایران این موضوع صحت دارد، زیرا بر پایه رای مردم شکل گرفته و با حضور مردم در صحنه بوده است که توانسته حوادث گوناگون را با موفقیت پشت سر گذاشته و به درجهای از پیشرفت و اقتدار برسد. از این رو، انقلاب اسلامی بدون شک برای تداوم راه خود به فداکاری اقشار مختلف مردم در صحنه نیازمند است و مسلم است حضور مردمی زمانی میتواند قرین موفقیت و عاملی برای افزایش قدرت و ظرفیتی برای تحقق آرمانها باشد که این حضور، همراه با وحدت در جهتگیریها و همسویی در خطمشیهای اقشار مختلف مردم باشد. بنابراین جمهوری اسلامی ایران به مشارکت و حضور در صحنه همه اقشار ملت نیازمند بوده و این نشان از حاکمیت دموکراسی و نظام مردمسالاری دینی در کشور است.
*کارشناس ارشد مسائل سیاسی