اختیارات  فوق‌العاده
در صبح روز 14 سپتامبر، کنگره ایالات متحده به پرزیدنت جورج بوش اختیار داد تا تمام قوای قهریه مناسب و مورد نیاز علیه تمام ملت‌ها، سازمان‌ها یا اشخاصی که به تشخیص او در حملات تروریستی 11 سپتامبر 2001 دست داشتند یا در انجام آن مساعدت کردند یا به آن سازمان‌ها و اشخاص پناه دادند را به کار گیرد تا از تکرار اینگونه حملات تروریستی  علیه ایالات متحده توسط اینگونه ملل، سازمان‌ها یا اشخاص جلوگیری به عمل آورد. این قطعنامه مشترک هر دو مجلس نمایندگان با اکثریت آرا جز یکی که متعلق بود به نماینده دموکرات‌ها از کالیفرنیا به نام باربارالی، تقریبا بدون هیچ‌گونه جر و بحثی تصویب شد. متن این قطعنامه به پرزیدنت بوش در مبارزه با سازمان‌های تروریستی غیردولتی اختیارات کامل می‌دهد اما «اختیارات فوق‌العاده» داده شده کاملا «اختیارات جنگی» نیستند. پرزیدنت جورج بوش ملزم است قبل از شروع هرگونه عملیات خصمانه‌ای علیه کشور دیگر، کنگره را مطلع کند. به منظور انجام نخستین عملیات، پرزیدنت بوش از کنگره درخواست یک اعتبار 20 میلیارد دلاری کرد. در یک حرکت وطن‌پرستانه به کفایت این مبلغ شک کرده و هر دو مجلس نمایندگان  پس از 5 ساعت بحث
40 میلیارد دلار تصویب کردند. علاوه بر این، پرزیدنت بوش دستور بسیج حداکثر 50 هزار نیروی ذخیره را نیز صادر کرد.
وزیر دفاع، دونالد رامسفلد، 35 هزار و 500 نیرو را احضار کرد  (10 هزار نفر از ارتش، 13 هزار نفر از نیروی هوایی، 3 هزار نفر نیروی دریایی Navy، 7 هزار و 500 نفر نیروی دریایی Marines و
 2 هزار نفر از گارد ساحلی). آخرین‌باری که چنین بسیج نیرویی صورت گرفت به جنگ خلیج مربوط می‌شد. این بار تعداد نیروهای احضار شده  5 برابر بیشتر بود چون به ناوگان جنگی نیرومندتری نیاز بود. جورج بوش در 20 سپتامبر در جلسه مشترکی خطاب به کنگره نطق مهمی ایراد کرد. در این نطق چهره‌های شناخته شده متعددی از جمله نخست‌وزیر انگلستان، تونی بلر او را همراهی می‌کردند. در این هنگام او سرانجام به طور رسمی اسامه بن‌لادن و سازمانش را مسؤول این حملات اعلام کرد و به رژیم طالبان اولتیماتوم داد: تمام رهبران القاعده را که در سرزمین شما مخفی شده‌اند به ایالات متحده تحویل دهید. تمام افراد از جمله شهروندان آمریکایی را که زندانی کرده‌اید آزاد کنید. از روزنامه‌نگاران خارجی، دیپلمات‌ها و مددکاران در کشورتان حمایت کنید. فورا و برای همیشه هر نوع اردوگاه آموزش تروریست‌ها در افغانستان را تعطیل کنید و هر شخصی در تشکیلات آنها را به مسؤولان مربوطه تحویل دهید. اجازه دهید ایالات متحده دسترسی کامل به اردوگاه آموزش تروریست‌ها داشته باشد تا مطمئن شود دیگر در آنها فعالیتی صورت نمی‌گیرد. این مطالبات قابل مذاکره نیست. طالبان باید این خواسته‌ها را اجابت کند و باید این کار را سریع انجام دهد. آنها باید تروریست‌ها را تحویل دهند یا در سرنوشتشان شریک شوند.
علاوه بر آن، او (پرزیدنت بوش) ایجاد یک «اداره امنیت ملی» به سرپرستی یک وزیر و تحت نظارت مستقیم خود او را اعلام کرد. این اداره جدید ایجاد و هماهنگی اجرای استراتژی ملی جهت در امان نگه‌داشتن ایالات متحده از تهدیدات و حملات تروریست‌ها را برعهده خواهد داشت. رئیس‌جمهور اضافه کرد او دریادار «Marian» و استاندار اسبق پنسیلوانیا، تام ریج را جهت اداره این مرکز گمارده است. به منظور تکمیل این اقدامات، حکومت بوش تصمیمات متعددی جهت تقویت حفظ اسرار نظامی اتخاذ کرد.  روز بعد از حملات، یعنی 12 سپتامبر، رامسفلد در مصاحبه مطبوعاتی‌اش در پنتاگون اظهار کرده بود بیان این نکته حائز اهمیت است، هنگامی که افراد با اسرار نظامی سروکار دارند و این اسرار طبقه‌بندی شده را در اختیار افراد غیر قرار می‌دهند، شانس دولت ایالات متحده در تعقیب کسانی که به آن کشور حمله و بسیاری از آمریکاییان را کشته‌اند بشدت کاهش می‌یابد. ثانیا، هنگامی که اطلاعات طبقه‌بندی شده مربوط به عملیات نظامی در اختیار و دسترس کسانی قرار می‌گیرد که نباید به آن اطلاعات دسترسی داشته باشند، تاثیر اجتناب‌ناپذیر این عمل آن است که زندگی مردان و زنان نظامی به خطر می‌افتد چون آنها باید آن عملیات را به انجام برسانند.
ادامه دارد