- نظام سیاسی ترکیه از پارلمانی به ریاستی تبدیل می‌شود.
- با تعریف 2 دوره 5 ساله برای حضور رئیس‌جمهور در قدرت، راه برای ریاست‌جمهوری اردوغان تا سال 2029 باز می‌شود.
- سمت نخست‌وزیری حذف شده و رئیس‌جمهور اعضای کابینه را معرفی می‌کند.
- رئیس‌جمهور می‌تواند بدون اخذ مجوز از پارلمان، سمت‌ها یا وزارتخانه‌های جدیدی ایجاد یا آنها را اصلاح کند.
- رئیس‌جمهور می‌تواند عضویت خود در حزبش را حفظ کند.
- رئیس‌جمهور می‌تواند بدون دریافت تاییدیه از کابینه، وضعیت اضطراری اعلام کند.
- اختیار تدوین بودجه از پارلمان به ریاست‌جمهوری منتقل می‌شود.
- هیات نظارت دولتی که تحت نظر رئیس‌جمهور است، می‌تواند مستقل از قوه قضائیه، درباره افراد پرونده باز کند.
- تعداد اعضای هیات عالی قضات و دادستان‌ها از 22 به 13 کاهش می‌یابد. رئیس‌جمهور 4 نفر از قضات را تعیین می‌کند، 7 نفر را هم پارلمان. وزیر دادگستری و معاون او هم که منصوبان دولت هستند، 2 عضو دیگر این هیات خواهند بود.
- پارلمان می‌تواند با اکثریت ساده، از قوه‌قضائیه بخواهد درباره اتهامات احتمالی درباره رئیس‌جمهور تحقیق کند.
- دیوان قانون اساسی، اختیار محاکمه رئیس‌جمهور را خواهد داشت. 12 نفر از اعضای این دیوان را رئیس‌جمهور و 3 نفر را هم پارلمان تعیین می‌کند.
- شمار اعضای پارلمان از 550 به 600 افزایش می‌یابد و سن رأی‌دهی هم از 25 به 18 سال کاهش می‌یابد.
- انتخابات پارلمانی به جای هر 4 سال، هر 5 سال یک بار و همزمان با انتخابات ریاست‌جمهوری برگزار می‌شود.
- رئیس‌جمهور اختیار انحلال پارلمان را دارد اما انحلال پارلمان به برگزاری انتخابات زودهنگام ریاست‌جمهوری منجر می‌شود.
- هرچند حداکثر حضور یک فرد در سمت ریاست‌جمهوری 2 دوره 5 ساله تعیین شده اما براساس یک تبصره، اگر پارلمان در دوره دوم یک رئیس‌جمهور تصمیم به برگزاری انتخابات زودهنگام بگیرد، رئیس‌جمهور مستقر می‌تواند در انتخابات شرکت کند. این تبصره راه را برای ادامه ریاست‌جمهوری اردوغان حتی فراتر از سال 2029 باز می‌کند.