در دیدار پرسپولیس برابر الاهلی عربستان برای نخستین بار یک اتفاق در ترکیب سرخپوشان افتاد که شاید نشان از انقلاب در این تیم باشد. تفاوت اصلی پرسپولیس فصل جاری با پرسپولیس فصل قبل پر مهره بودن تیم برانکو در فصل جاری است. پرسپولیس به قدری در فصل جاری بازیکن باکیفیت دارد که برانکو براحتی می‌تواند ترکیب تیم خود را تغییر دهد بدون آنکه به یک بازیکن خاص وابسته باشد. در دیدار پرسپولیس برابر الاهلی تیم برانکو با 2 گل از حریف خود عقب افتاد و قرمزپوشان عملکرد خوبی از خود نشان نمی‌دادند. بازی به گونه‌ای پیش می‌رفت که حتی سرخپوشان توان نزدیک شدن به دروازه حریف را نداشتند و با وجود بازیکنانی مانند طارمی، امیری، فرشاد احمدزاده و حتی مسلمان دروازه‌بان الاهلی دیده نمی‌شد و خطری روی دروازه این دروازه‌بان ایجاد نمی‌شد. برانکو خیلی سریع دست به تغییر زد و در نیم ساعت باقیمانده آرایش تیم خود را بر هم زد. مهدی طارمی، محسن مسلمان و فرشاد احمدزاده 3 بازیکن مورد علاقه برانکو با هم تعویض شدند تا منشا، کامیابی‌نیا و بشار رسن وارد بازی شوند. با آمدن این 3 بازیکن کیفیت بازی پرسپولیس به کلی تغییر کرد و این تیم برانکو بود که توپ و میدان را در اختیار گرفت و چندین موقعیت خوب گلزنی را روی دروازه حریف سعودی خلق کرد که نتیجه آن 2 گل بود. برانکو با تعویض‌هایی که در دیدار برابر الاهلی کرد زنگ خطر را برای بازیکنان مغرور پرسپولیس بویژه طارمی و مسلمان به صدا درآورد و نشان داد بازیکنان جایگزین حتی در سخت‌ترین شرایط و برابر تیم میلیاردی الاهلی هم می‌توانند خودی نشان دهند و تیم را از شرایط بحرانی خارج کنند. قرار گرفتن کامیابی‌نیا در ترکیب اصلی پرسپولیس و بازی کردن منشا، بشار رسن و سیامک نعمتی به جای مسلمان، طارمی و احمدزاده نه‌تنها تیم برانکو را ضعیف نمی‌کند بلکه می‌تواند آن را هجومی‌تر هم کند. منشا، رسن و سیامک نعمتی هر سه توانایی شوتزنی دارند و با توجه به فرصت‌طلب بودن منشا نسبت به طارمی شاید برانکو دست به تغییر آرایش اصلی تیمش بزند. طارمی، احمدزاده و مسلمان رابطه بسیار صمیمی و دوستانه‌ای با هم دارند. آنها به اصطلاح خودشان سه تفنگدار پرسپولیس هستند و برای نخستین‌بار بود که برانکو تصمیم گرفت هر 3 بازیکن را با هم تعویض کند تا زنگ خطر را برای آنها به صدا درآورد. به نظر می‌رسد سبک بازی پرسپولیس برای حریفان شناسایی شده است و برانکو نیاز به تغییرات در ترکیب اصلی تیمش دارد. او ابزار لازم را در اختیار دارد و باید دید آیا این مربی باتجربه سرانجام ترک عادت می‌کند یا نه.  دست برانکو روی نیمکت باز است و او با تغییرات می‌تواند هم گره کار را باز کند و هم موجب پیشرفت بازیکنان تیمش شود.