عضو مجمع نمایندگان خراسان‌رضوی با اشاره به سرازیرشدن آب شیرین ایران به ترکمنستان بر اثر بی‌تدبیری وزارت نیرو، گفت: آب شیرین ما به سمت ترکمنستان می‌رود، در حالی که امکان سدسازی و ذخیره‌سازی وجود دارد. عبدالله حاتمیان در گفت‌وگو با تسنیم در مشهدمقدس اظهار داشت: وضعیت آب شرب در حوزه انتخابیه درگز از سایر شهرستان‌های استان خراسان‌رضوی بهتر است اما در چند روستا مشکل داریم و کیفیت آب پایین است. وی با اشاره به اینکه کیفیت آب شرب در برخی روستاهای شهرستان پایین است، بیان کرد: سال گذشته در 23 آبادی مشکل داشتیم که اعتبارات خوبی گرفتیم و مشکلات حل شد، اکنون نیز روستای سیرگان از طریق اعتبارات زلزله‌زدگان در حال لوله‌گذاری است. وی تصریح کرد: تونل پشت سد ابیورد نیز به اتمام رسیده و کانالی که از زیر تونل به سد ابیورد می‌رسد 60 تا 70 درصد پیشرفت فیزیکی داشته و بزودی به سد ابیورد می‌رسد. حاتمیان گفت: مشکل عمده درگز، هدررفت آب‌های مرزی است و در همین سیل اخیر، از مشهد، کلات و درگز آب زیادی خارج شد. درگز 5 خروجی آب به سمت ترکمنستان دارد که مطالعات فقط روی 2 مورد صورت گرفته؛ ما چشمه‌هایی داریم که 30 تا 40 لیتر در ثانیه آب شیرین به سمت ترکمنستان می‌برد و از مرز خارج می‌شود. نماینده مردم درگز در مجلس شورای اسلامی بیان کرد: آمارهای آب منطقه‌ای تناسبی با واقعیت ندارد، آب شیرین ما به سمت ترکمنستان می‌رود، در حالی که امکان سدسازی و ذخیره‌سازی وجود دارد. دریا دریا آب از شهرستان درگز خارج می‌شود. ترکمنستان یک کشور کویری است اما کانال قره قوم را احداث کرده‌اند و تمام هرزآب‌های مرز ما را می‌گیرد؛ مقصر اصلی در این زمینه وزارت نیرو است. حاتمیان با اشاره به اینکه درگز از نظر تجارت چمدانی در کشور رتبه اول را دارد، بیان کرد: از نظر ترانزیت نیز بعد از مرز بازرگان دوم هستیم و تمام این اتفاقات با وجود جاده بد افتاد؛ در این حوزه دارای مزیت نسبی هستیم و اگر به این ظرفیت توجه شود اهمیت تجاری درگز کمتر از نقاطی مانند دریای عمان نیست. وی گفت: بیکاری در درگز خیلی شدید و حتی از سایر نقاط استان بیشتر است، زیرا دسترسی اندکی به کارخانه‌ها داریم. انتظار داریم درگز را مسؤولان به صورت ویژه ببینند و توجه دولتمردان و استانداری خراسان رضوی باید بیشتر از این باشد. بنا به این گزارش، خراسان شمالی در شمال شرق کشور با داشتن 2 هزار و 100 کیلومتر رودخانه اعم از دائمی و فصلی، از نظر برخورداری از آب‌های سطحی باید موقعیت ویژه‌ای داشته باشد اما به دلیل شیب زمین‌های این استان به سمت کشور ترکمنستان، تمام آب‌های سطحی به طرف این کشور سرازیر می‌شود. یکی از راه‌های تامین آب مورد نیاز کشور مهار کامل آب‌های سطحی و زیرزمینی در مرزهای کشور است که باید برای آن چاره‌ای اندیشیده شود، چرا که بنا بر اذعان کارشناسان هم‌اکنون بخش‌بزرگی از آب‌های زیرزمینی خراسان شمالی آن سوی مرزها در کشور ترکمنستان مورد استفاده قرار می‌گیرد. بهمن هوشمند، کارشناس مرکز مطالعات منابع طبیعی نیز گفته است: در یک دهه اخیر میزان خشکسالی‌ها در ایران افزایش پیدا کرده و منابع مفید و تجدیدپذیر آب نیز کاهش یافته است. وی بیان کرد: در استان خراسان شمالی چند رودخانه مرزی وجود دارد که با کشور ترکمنستان مشترک است، این رودخانه‌ها مشتمل بر 3 رودخانه گلیل و سرانی با حوضه‌آبریز به مساحت 28 هزار و پانصد هکتار، رود خانه چندیر با  حوضه‌آبریز   87 هزار هکتار و رودخانه سومبار با حوضه‌آبریز  102 هزار هکتار هستند. وی عنوان کرد: آب‌های حوضه‌آبریز  گلیل در یک گودی بسته به نام گول‌سرانی به‌صورت طبیعی ذخیره می‌شوند اما به علت نفوذپذیری زیاد بسترآهکی این  گودی، آب‌های تجمع شده در آن بتدریج  به داخل زمین نفوذ کرده و در پایین دست به صورت چشمه در دره سرانی - فیروزه (زاوسرانی – فیروزه) ظاهر شده و در نهایت به سوی خاک ترکمنستان سرازیر می‌شوند. وی در ادامه گفت: به دلیل کمتر بودن ارتفاع کشور ترکمنستان از استان خراسان شمالی و نیز وجود درز و شکاف‌های کارستی زیرزمینی و غارهای آهکی، شیب جریان آب‌های زیرزمینی به سمت این کشور است و این موضوع خروج آب‌های زیرزمینی از استان و ورود آن به خاک ترکمنستان را تسهیل می‌کند. وی اشاره کرد: وجود  گسل‌های سراسری در شمال خراسان (شمال شهرستان‌های شیروان و قوچان) و اتصال آنها به گسل بزرگ کپه داغ در حاشیه شهر عشق‌آباد مرکز ترکمنستان، موجب خروج آب‌های زیرزمینی از طریق  این درز و شکاف‌ها و گسل‌ها از استان و سرازیر شدن آن به حاشیه بیابان قره قوم در خاک ترکمنستان می‌شود و به همین خاطر منابع عظیم آب وارده از ارتفاعات پربارش شمال استان به خاک ترکمنستان می‌رود.