میکائیل دیانی: در دنیای رسانه همواره می‌توان این ادعا را داشت که اگر آن تصویر آنگونه گرفته نمی‌شد و اینگونه گرفته می‌شد نتیجه بهتری داشت اما به نظر می‌رسد اساتید حوزه رسانه بر نظریه برجسته‏سازی «دونالد شاو» و «ماکسول مک کومبز» اتفاق نظر داشته باشند که «رسانه‌ها در قالب گزارش‌‌های خبری، به طور قابل ملاحظه‌ای اهمیت موضوع‌‌های مهم را تعیین می‌کنند. این تأثیر وسایل ارتباط جمعی- قابلیت اثرگذاری بر تغییر شناخت و ادراک مخاطبان و ساخت تفکر آنان- کارکرد برجسته‌‌سازی وسایل ارتباط جمعی نامیده می‌شود که مهم‌‌‌‌‌ترین تأثیر ارتباط جمعی در اعمال این کارکرد، ایجاد نظم فکری [برای مخاطبان] و نظم دادن به دنیای پیرامون است. رسانه‌ها ممکن است در اینکه به ما بگویند چگونه فکر کنیم، موفق نباشند اما آنها در گفتن اینکه درباره چه چیزی فکر کنیم، بسیار موفق هستند».
در دنیای رسانه در درجه اول «به چه فکر کردن؟» مهم است و اگر محصولی رسانه‌ای این قدرت را داشته باشد که در بخش وسیعی از مخاطبان این را تزریق کند که مسأله مهم و اولویت‌دار جامعه که باید به آن فکر کرد چیست، آن رسانه موفق بوده است. از این منظر می‌توان تیم «آرمان مدیا» را در طول سالیان اخیر یک گروه رسانه‌ای کاملا موفق دانست که محصولات رسانه‌ای‌شان که عمدتا در قالب مستند ارائه شده است مورد توجه جامعه بویژه قشر جوان قرار گرفته و در اولویت‌‌سازی اذهان آنها موثر بوده است. مجموعه 3 قسمتی «میراث آلبرتا» نقطه شروع این مسیر بوده و آنها تمام تلاش‌شان آن بوده است که به مخاطب نگاهی از نزدیک به جهان غرب بدهند تا توهمات درست و غلطی که ما از غرب داریم به هم ریخته شود و با واقعیت ارتباط نزدیک‌تری برقرار کنیم.
حالا اما به نظر می‌رسد مستند «انقلاب جنسی» از این حیث حائز اهمیت باشد که یکی از بحران‌‌های جدی جامعه ایرانی را که متاسفانه از سوی مسؤولان جدی گرفته نمی‌شود و رسمیت پیدا نمی‌کند مورد چالش قرار داده؛ بحرانی که برخی پیشنهادها برای مسیر آن بیرونی است و از جهان غرب گرفته می‌شود اما نتایج این پیشنهادها برای جامعه موشکافی نمی‌شود. جالب توجه آن است که اسلام برای این بحران راه‌حل عاقلانه و منطقی دارد و به این راه‌حل هم توجهی نمی‌شود.
حسین شمقدری، کارگردان مستند «انقلاب جنسی» در درجه اول تلاش کرده به جامعه بفهماند مسأله جنسی در جامعه جدی است و باید برای آن فکری کرد و در ادامه، مسیری را که جامعه غربی طی کرده که با عنوان «انقلاب جنسی» شناخته می‌شود به مخاطب عرضه می‌کند و نتایج اخلاقی آن را نشان می‌دهد تا مخاطب ایرانی با دیدی نزدیک و بدون سانسور متوجه پیامدهای اجتماعی پیشنهادهایی که از سوی غرب به ما عرضه می‌شود باشد.
انقلاب جنسی نشان می‌دهد جامعه غربی به‌اصطلاح آن محیط گل و بلبلی نیست که برخی کارشناسان بویژه سکسولوژیست‌ها امروز در اتاق‌‌های مشاوره‌شان ما را دعوت به حل مشکلات‌مان با پیشنهاد‌‌های آنها می‌کنند.
مصادیق بحران جنسی در ایران را می‌توان در «دگرباشی جنسی»، «انحرافات جنسی»، «عدم ارضای جنسی افراد در بستر خانواده»، «تمایل به رابطه جنسی انتزاعی و فانتزی تحت تاثیر محیط سایبری و اینترنتی» و... دید که در سال‌های اخیر به وجود آمده است و همین آسیب‌ها بیش از همه بدین خاطر بوده که این مسأله و مشکل در کشور به رسمیت شناخته نشده و همواره تلاش شده به‌جای حل مسأله، صورت مسأله پاک شود.
حسین شمقدری با کارشناسی حجت‌الاسلام قاسمیان تلاش دارد بدون آنکه صورت مسأله را پاک کند حل مسأله را از نگاه دینی به مخاطب عرضه کند، نگاهی که نیازمند تغییر بسیاری از تابوهای فرهنگ عرفی ما است و شرع اسلام برای آنکه مدیریت این مسأله در جامعه ایجاد شود دست جامعه را باز گذاشته است.
همچنان که ابتدای فیلم آمده است قطعا مخاطب فیلم شمقدری افراد نوجوان جامعه نیستند بلکه آنهایی هستند که امروز دچار بحران جنسی‌‌اند یا آن را درک می‌کنند و مسؤولانی هستند که چشم بر این بحران بسته‌اند و نمی‌خواهند آن را جدی بگیرند. استقبال خوبی که از این مستند شده را نیز می‌توان موید همین مسأله دانست که هم مجموعه آرمان مدیا توانسته روی نبض جامعه حرکت کند و هم مبتنی بر همان گزاره اولیه، جامعه را به آنچه «به چه فکر کردن؟» است رهنمون کند.