می‌روم گاهی خراسان گاهگاهی کربلا
یک طرف شمس‌الشموس و یک طرف شمس‌الضحی
هر دو تنها هر دو دور افتاده هر دو خون جگر
کار عشق این است آری اَلبلاءُ لِلولا
از علی هر کس نشان دارد به غربت مبتلاست
او حسین بن علی شد، این علی موسی‌الرضا
او جوانان بنی هاشم شهیدانش شدند
«ای جوانان عجم جان من و جان شما»
اصفهان، شیراز، مشهد، فکه، خرمشهر، فاو
سوریه، لبنان، فلسطین، کلُّ ارضٍ کربلا