اکبر صحرایی، نویسنده دفاع مقدس و آثاری نظیر «تپه جاویدی و راز اشلو» درباره بازتاب ادبیات دفاع‌مقدس ایران نسبت به ادبیات جنگ کشورهای دیگر، اظهار کرد: ادبیات دفاع‌مقدس ما خاص است و نقطه اوج آن در دوره جنگ عراق با ایران بود، ادبیات مدافع حرم نیز در ادامه ادبیات دفاع‌مقدس تعریف می‌شود. من ادبیات دفاع‌مقدس را نه ادبیات مقاومت می‌نامم، نه ادبیات پایداری و نه ادبیات جنگ. باید بین ادبیات دفاع‌مقدس و ادبیات جنگ جهان تمایز قائل شد؛ تفاوت آن با ادبیات جنگ آمریکای لاتین یا جنگ اول و دوم جهانی این است که ادبیات دفاع‌مقدس ما برگرفته از فرهنگ عاشورا است.
به گزارش ایسنا، او با بیان کم‌کاری‌ها در معرفی جهانی دفاع مقدس، اظهار داشت: در سطح کشور خودمان برای معرفی ادبیات دفاع‌مقدس تا حدودی کار شده است که کافی نیست اما برای معرفی در سطح جهان می‌توانم بگویم کاری نکرده‌ایم. ادبیات حوزه جنگ ما در سوریه و عراق و مدافعان حرم نشان می‌دهد نیاز داریم ادبیات دفاع‌مقدس‌مان را در کشورهای مسلمان و حتی در بین آزادگان جهان معرفی کنیم. این موضوع باید خیلی وقت پیش اتفاق می‌افتاد که نیفتاده است. او با بیان اینکه در حوزه ادبیات داستانی دفاع‌مقدس نسبت به تاریخ شفاهی کمتر کار شده است، افزود: در ادبیات داستانی دست نویسنده باز است و نویسنده می‌تواند داستان را به سمتی ببرد که بحث الگو و اسوه یا قهرمان‌پروری پیش بیاید. معمولا نویسندگان دیگر نیز واقعیت‌ها را در نظر گرفته و توانسته‌اند شخصیت‌های زیادی خلق کنند. در کل در این حوزه کم‌کار شده‌ایم و نیازمند سازماندهی و ایجاد یک سازمان هستیم و به برنامه‌ریزی استراتژیک در این حوزه نیاز داریم.
صحرایی با بیان اینکه سفارشی‌نویسی فی‌نفسه بد نیست، گفت: این مساله به عنوان ابزاری منفی برای ضربه زدن به نویسنده‌های دفاع‌مقدس مطرح می‌شود. ولی این کار می‌تواند حرفه‌ای باشد، اگر برای نوشتن یک نویسنده را انتخاب می‌کنند یعنی نویسنده اعتبار دارد و می‌تواند از پس کار برآید. البته بحث سفارشی‌نویسی در حوزه ادبیات در جهان نیز رایج است و برخی کارهای فاخر سفارشی‌نویسی هستند. ۶۰ درصد آثار من سفارشی‌نویسی است، مثلا کتاب «حافظ هفت»، اما این کتاب جایزه «جلال آل‌احمد» را برد و به چاپ ششم رسید که به نظرم قابل دفاع است. او در ادامه افزود: مشکل در سفارشی‌نویسی جایی است که ارگان یا شخصی اعمال نفوذ کند و به نویسنده بگوید چگونه بنویسد، هرچند نویسنده حرفه‌ای هیچ‌گاه به این سمت که منفی را مثبت جلوه دهد یا زیر بار اینکه به او بگویند چگونه بنویسد، نمی‌رود. البته نویسنده دفاع‌مقدس ناچار به سفارشی‌نویسی است.