گیوم بلگه: یکم اکتبر 2017 همیشه در یادها خواهد ماند و در تاریخ ثبت خواهد شد؛ روزی که همه اسپانیاییها را شرمنده میکند. اسپانیا، فوتبال این کشور و حتی باشگاه بارسلونا تصمیم گرفتند بازی را حتی اگر شده پشت درهای بسته برگزار کنند، در حالی که بیرون درها مردم کاتالونیا جدالی با نیروهای امنیتی داشتند. مسؤولان کاتالونیا اطلاع دادند حداقل 844 نفر آسیب دیدهاند و این در حالی است که آلفونسو داستیس، وزیر خارجه اسپانیا اعلام کرده خشونت نیروهای پلیس علیه معترضان کاتالانی مورد عجیب و غیر معمولی نیست. اما این تازه شروع ماجرا بود. 3 نفر از مدیران بارسلونا استعفا دادند و انتظار میرود بزودی شاهد استعفاهای دیگر هم باشیم. چطور کار به اینجا کشید؟ بارسلونا میخواست بازی لغو شده و به آینده موکول شود. اگر این تیم بدون موافقت فدراسیون فوتبال اسپانیا تصمیم میگرفت بازی نکند با کسر 6 امتیاز و جریمه سنگین مواجه میشد و فدراسیون فوتبال اسپانیا اعلام کرد فقط در صورتی با برگزاری بازی در آینده موافقت میکند که پلیس کاتالونیا اعلام کند نمیتواند امنیت بازی را تضمین کند؛ اتفاقی که هرگز نیفتاد. وقتی بازیکنان و اعضای باشگاه ملاقاتی داشتند اختلاف نظر بیشتر شد اما در نهایت به این نتیجه رسیدند که بهترین راه اعتراض برگزاری بازی با ورزشگاهی خالی است که باعث میشود همه دنیا اعتراض آنها را ببینند. جرارد پیکه که همیشه از حق کاتالانها برای رای دادن دفاع کرده است بعد از بازی گریه کرد و سعی کرد احساساتش را نشان دهد. او همچنین اعلام کرد با تصمیم اعضای باشگاه قرار بر این شده که بازی را برگزار کنند. سعی کرد همه را متقاعد کند بازی کردن حداقل تصمیم او نبوده است، البته بازی کردن پشت درهای بسته تصمیم خیلی عجیبی هم نبود؛ تنها چیزی که ماند دودستگی بین بازیکنان و اعضای باشگاه بود و تاثیراتی که در طولانیمدت روی عملکرد تیم و جو باشگاه میگذارد که باید در آینده دید. نکته دیگر که مربوط به این بحث است هم درخواست از پیکه برای ترک تیم ملی اسپانیاست. اتفاقی که بارها افتاده و شروعش زمانی بود که او حتی اعلام کرده بود بعد از بازیهای جامجهانی از تیم ملی کنارهگیری میکند و بازنشسته میشود. او این بار هم گفت اگر نمیخواهند در تیم باشد مشکلی ندارد که همین حالا کنار برود. شاید کسی در جایی بتواند برای من توضیح دهد که هواداران اسپانیا چرا میهنپرستی پیکه را نمیبینند و از او انتظار دارند بیشتر از بازیکنانی مانند مارکوس سنا، دیگو کاستا، آلفردو دیاستفانو و خوان آنتونیوپیتزی میهنپرست باشد. پیکه گفته واقعا برایش عجیب است که بارسلونا چطور تصمیم نگرفته بازی را لغو کند و برگزار نکند. چیزهای بزرگتر از یک بازی فوتبال هم وجود دارد. بیشتر از 800 نفر آسیب دیدهاند و دلیلش برخورد نامناسب نیروهای پلیس اسپانیا بوده است. من شخصا با استقلال کاتالونیا مخالفم. 3 هفته قبل درک نمیکردم که چرا باید کسی رای بدهد. این آن رفراندومی نبود که من منتظرش بودم. این اقدامی بود که توسط بعضیها شکل گرفت تا بعضیهای دیگر از آن سود ببرند. با این حال اقدام دولت مرکزی کاری کرد که آرزو کنم ای کاش من هم جزو کسانی بودم که رای داده است. حداقل برای نشان دادن اعتراضم به کاری که نیروهای پلیس اسپانیا کردند، همچنین برای دفاع از حق رایدهندگان. به قول نویسنده انگلیسی «اولین بیتریس» من با چیزی که شما میگویید موافق نیستم اما تا پای مرگ از شما دفاع میکنم که حرفتان را بزنید. بعد از این اتفاقات فدراسیون کاتالونیا همه بازیهای این ایالت را لغو کرد. در 2 مورد فدراسیون فوتبال اسپانیا مانع شده بود که تیمها با پرچم کاتالونیا روی لباسهایشان بازی کنند. تصمیمی که در توضیح آن اعلام کردند اتحاد اسپانیا را نشان میدهد. اسپانسر لاسپالماس و بیشتر هواداران این تیم مخالف تصمیم رئیسشان «میگل آنخل رامیرس» بودند که خواست پرچم اسپانیا روی لباسشان باشد. این به نوعی طعنه بود، یک اقدام سیاسی بود، تصمیمی بسیار اشتباه. هواداران رئال مادرید هم در بازی همان روز پرچمهای زیادی به ورزشگاه آوردند و در دقیقه 12 همه آنها را بالا بردند. خب! تا اینجا منطقی است و من هم مشکلی با آن ندارم، مخصوصا که به نظرم هیچ کس هم بهرهای از این کار نبرد اما حالا اسپانیا تقسیم شده است و هرکس باید مشخص کند کدام طرف این ماجراست.