محسن یزدی*: مستند «پول و پورن» که روز سه‌شنبه هفته گذشته در حوزه هنری رونمایی شد و تا یکی، دو روز دیگر در فضای مجازی قابل دسترس است نمونه خوب یک همکاری بین نهادهای مختلف اجرایی و هنری برای منافع مردم است. این همکاری و پیوند که متاسفانه هیچگاه در وضعیت مناسبی قرار نداشته، می‌تواند گسترش یابد تا مردم اولا با کارکرد این نهادها آشنا شوند و ثانیا از اتفاقاتی که به صورت مستقیم یا غیرمستقیم زندگی آنها را تحت تاثیر قرار می‌دهد اطلاع یابند و در برابر آنها مصون شوند. سپاه پاسداران که عمدتا با تامین امنیت مرزها و به عنوان یک نیروی دفاعی در مقابله با دشمن خارجی شناخته شده و حوادث گوناگون منطقه نیز اهمیت این نهاد قدرتمند را بیش از پیش به نمایش گذاشته، ابعاد عملکردی دیگری هم دارد که عمدتا ناشناخته مانده و به عمد یا غیرعمد این عملکرد بیشتر در حد دستگیری چند مدلینگ یا افراد حاضر در پارتی‌های شبانه منعکس شده در صورتی که ماجرا چیز دیگری است و این اتفاقات در ظاهر ساده خبر از پشت‌پرده‌ای خطرناک و خانمان‌برانداز می‌دهد که ما تنها ویترین ظاهری آن را مشاهده می‌کنیم. بحث مسائل جنسی و آسیب دختران ما در این حوزه که توسط باندهای تبهکار انجام می‌شود از جمله مسائل مهمی است که به آن کمتر پرداخته شده است. سال‌هاست که درباره قاچاق دختران ایرانی به کشورهای حاشیه خلیج فارس شنیده‌ایم اما هیچگاه درباره آن تصویری مستند مشاهده نکرده‌ایم. «پول و پورن» مستندی است که با مصاحبه با بازداشت‌شدگان یک پرونده به این مساله می‌پردازد و نشان می‌دهد چگونه یک باند فحشا با کمک عوامل داخلی خود دختران را با زرق و برق‌های دروغین می‌فریبند و آنها را استثمار می‌کنند. جالب اینکه عمده این تور فریبنده در پارتی‌ها و فضای مجازی پهن می‌شود و به این شکل دختران ما را اغفال می‌کنند. «پول و پورن» یک مستند هشداردهنده است. اگرچه صریح و تلخ است اما هشداری دلسوزانه برای خانواده‌هاست. در این چند روز رونمایی این مستند مطالب زیادی درباره خط قرمز بودن این موضوعات و این که تنها حوزه هنری می‌تواند وارد این منطقه شود و کار دیگران با سانسور مواجه می‌شود و... عنوان شده است. به نظر می‌رسد این موارد نامربوط است، چرا که همه ما می‌دانیم چگونگی پرداخت به یک معضل است که مبنای قضاوت قرار می‌گیرد نه خود موضوع. همین امروز در سینما شاهد موضوعات زیادی هستیم که گاهی کاسبکارانه و گاهی مصلحانه به آن پرداخته می‌شود. گاهی از مسائل جنسی برای تحریک مخاطب برای دیدن فیلم استفاده می‌شود و گاهی نیز این مساله مورد توجه و دغدغه فیلمساز بوده و نتیجه کار ولو اینکه مورد سلیقه ما باشد یا نه، مصلحانه بوده است. به هر حال حوزه هنری علاقه‌مند است در حوزه مسائل اجتماعی به تولید مستند بپردازد و سعی کند از این طریق به مسائل مردم و کشور توجه کند، اگرچه به جد هم معتقدیم این محصولات باید به نظر کارشناسان برسد و ایرادات آن برطرف شود و درباره این مستند هم دست یاری کارشناسان محترم را برای بهتر و موثرتر شدن کار می‌فشاریم.
*مدیر مرکز مستند سوره حوزه هنری