آیین رونمایی از اشعار آیینی حسین اسرافیلی با عنوان «آیینه‌های شعله‌ور» برگزار شد. به گزارش فارس، مصطفی محدثی‌خراسانی در این مراسم با اشاره به پیشینه شعر انقلاب گفت: انگشت‌شمار هستند شاعرانی که در شکل‌گیری بنای شعر انقلاب نقش داشتند و هر کدام از آنها بخشی از پازل شعر اولیه انقلاب را تشکیل می‌دهند که نبود هرکدام از آنها یک بخش را دچار خلأ می‌کند. از این رو، حسین اسرافیلی را در کنار مرحوم نصرالله مردانی می‌توان قرار داد که پاسخگویی به شور و حماسه را با شعرشان در آن سال‌ها که فضای جامعه می‌طلبید برعهده داشتند. وی افزود: مرحوم مردانی پرکارتر و درگیر ساخت ترکیبات در این حوزه بود و اگر اسرافیلی کم‌کار بود، دغدغه، وسواس و اندیشه عامل کمتر کار کردن او بوده است. این کارشناس ادبی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به شعر آیینی گفت: برای شعر آیینی می‌توان چند منظر متصور بود، در کنار تمام ارجمندی‌های تاریخ اهل‌بیت(ع) و با توجه به اینکه مرکز ثقل این تاریخ، حماسه حسینی است و به خاطر عمق فاجعه و دنائت دشمنان، شعر فارسی همواره در چنبره سوگ قرار داشت و تا زمان محتشم نیز این سیطره ادامه دارد و حتی ترکیب‌بند عاشورایی محتشم گاهی تبدیل به سوگنامه می‌شود. منظر دیگر در شعر آیینی کاری است که عمان سامانی کرده است و خودش آن را به اوج رسانده اما بعد از او دیگر پیگیری نشد. بعد مغفول در شعر آیینی، چرایی و علت این حماسه است، یعنی به جای طرح موضوع، به طرح موضع حرکت امام حسین(ع) پرداخته است که به برکت پیروزی انقلاب اسلامی، این خلأ جبران شد. محدثی‌خراسانی در بخش پایانی سخنانش گفت: شاعران وقتی به سوی شعر آیینی آمدند، نگاه‌شان آن نگاه عزتمندانه به آن وقایع بود که استاد گرمارودی و علی معلم از پیشگامان آن بودند و حسین اسرافیلی نیز در این مسیر سهم دارد. طنین عزتمندانه در اشعار این مجموعه دیده می‌شود، حتی آنجا که اشعار گرایش عرفانی دارد، باز هم رگه‌های حماسه در شعر به چشم می‌آید. ضیاءالدین خالقی در بخش دیگری از این مراسم با اشاره به یکی از ویژگی‌های اغلب کتاب حسین اسرافیلی گفت: در همه کتاب‌های اسرافیلی، مناجات‌نامه دیده می‌شود و این سنتی است که در میان شاعران گذشته بوده و اسرافیلی آن را همچنان ادامه می‌دهد و فراموش شدن این مساله در میان کتب شعرا، از عارضه‌های عصر روشنفکری است. وی افزود: شاعر در روندی نرم از نُرم شعر دیروز به نُرم شعر امروز می‌رسد و از مضامین شعر دیروز در خدمت شعر خود استفاده می‌کند. اینکه همه اسرافیلی را به زبان حماسی می‌شناسند، چیز ناگفته‌ای نیست. خالقی در ادامه گفت: شعر اسرافیلی کمتر به درد مداحی می‌خورد و اگر مداح یا ذاکری شعر او را انتخاب کند، سلیقه‌ای متفاوت است و جا دارد اینجا یادی کنیم از مرحوم دکتر شریعتی که این زبان حماسی را مدیون او هستیم و حتی معتقدم زبان شعر سپید دکتر گرمارودی متأثر از مرحوم دکتر شریعتی است. در بخش دیگری از این مراسم رضا اسماعیلی با طرح یک سوال سخنان خود را آغاز کرد و گفت: چرا می‌گوییم شعر اسرافیلی حماسه است و این حماسه ریشه در کجا دارد؟ شاعران نسل اول انقلاب در دامن حماسه‌های دفاع‌مقدس رشد کردند و تصوری که از امام حسین(ع) و مساله عاشورا داشتند، با تصور شاعران نسل امروز تفاوت داشته است. این چهره ادبی در ادامه با طرح سوالی پیرامون وضعیت شعر آیینی امروز گفت: چرا شعر آیینی امروز دچار سستی شده که البته این سستی شامل تمام شعر آیینی روزگار ما نمی‌شود، زیرا به نظر می‌رسد شاعر نسل اخیر بخشی از تجربه‌اش را مدیون آن چیزی است که شنیده است و گاهی دیده می‌شوند شعرایی که به همان شنیده‌ها بسنده می‌کنند و شعر می‌گویند. البته نباید منکر برخی کوتاهی‌ها در معرفی درست نهضت امام حسین(ع) به نسل اخیر باشیم.