مواظب بحران «آلودگی کلامی» باشیم
مد شدن بی بند و باری «زبانی»!
محمدصادق زمانی: همه ما این روزها شاهد رواج بددهنی، ناسزاگویی، بی‌ادبی در سخن و افسارگسیختگی زبان در جامعه هستیم. بددهنی را می‌توان میان اقشار گوناگون جامعه از کودکان، نوجوانان، جوانان گرفته تا بزرگسالان، مردان، زنان، تحصیلکردگان، چهره‌های فرهنگی و هنری و حتی برخی چهره‌های مشهور هم مشاهده کرد! به زبان آوردن عبارات رکیک و زشت و واژه‌های دور از ادب، انگار به یک «مد» تبدیل شده است! پشت چراغ قرمز، در پیاده‌رو، محافل دوستانه و خانوادگی، اداره و محل کار، شرکت، مدرسه و دانشگاه براحتی می‌توان با این پدیده زشت و خطرناک روبه‌رو شد. نکته تأسفبار این است که بعضی‌ها برای شوخی و خنداندن دیگران فحاشی می‌کنند.
برخی دیگر هم در محافل دوستانه، از سر رفاقت و صمیمیت حرف‌های رکیک نثار هم می‌کنند و حرمت‌ها را ساده‌تر از نفس کشیدن بر باد می‌دهند.  حتی این روزها، سینما هم به کمک ترویج بددهنی در جامعه آمده است؛ در برخی فیلم‌ها ناسزا به پدر و مادر، براحتی آب خوردن رد و بدل می‌شود و بازیگران به تبعیت از سناریوی نویسنده یا دستور کارگردان، به همدیگر ناسزا می‌گویند. با تعدادی از دختران و پسران دبستانی که بددهنی می‌کنند، از نزدیک صحبت کردم. آنها بددهنی و فحاشی را نشانه بزرگی و قدرت می‌دانستند!  البته ناگفته نماند این موضوع  در محیط‌های مردانه بیشتر از محیط‌هایی که بانوان هم حضور دارند، خودنمایی می‌کند و در برخی موارد آزاردهنده است! به هر حال باید اعتراف کنیم بددهنی، فحاشی و ولنگاری زبان، این روزها در بخش‌هایی از جامعه عادی شده و قبح این رفتار ناپسند که یکی از مصادیق «خشونت» به حساب می‌آید، در جامعه ما ریخته است! در عادی‌سازی بددهنی؛ جوک‌ها و پیامک‌های در ظاهر خنده‌داری که از چند سال پیش در سطح گسترده منتشر شده‌اند، نقش مهمی را ایفا کردند و این روزها شبکه‌های اجتماعی، نقش پررنگی را در گسترش بیشتر پدیده بددهنی و عادی‌سازی هرچه بیشتر این موضوع ناهنجار و ضدارزش برعهده دارند. در حقیقت، بددهنی از فضای مجازی به فضای حقیقی جامعه و به تعاملات روزمره افراد در محیط واقعی سرایت کرده است. این در حالی است که جامعه ما یک جامعه دین‌محور است و همه ما باید به این آموزه دینی که «انَّ الله لا یُحِبُّ کُلّ فاحِشٍ مُتَفَحِّش؛ خداوند هیچ شخص دشنامگوی بددهن را دوست ندارد» توجه ویژه داشته باشیم. نکته مهمی که در اینجا باید به آن اشاره کرد این است که «بددهنی» و «بی‌بند و باری زبان»، پدیده‌ای اکتسابی است و افراد در محیط‌های خانوادگی، جامعه، فضاهای مجازی، گروه‌های دوستی و همسالان و در روابط با آدم‌های دیگر، بددهنی را یاد می‌گیرند و آن را به کار می‌برند. نهادینه نشدن روح معنویت در افراد، کم‌کاری والدین در تربیت فرزندان، پایین آمدن سطح شاخص‌های اخلاقی در جامعه، نقص در نظام آموزش‌وپرورش و افزایش سطح فشار عصبی در جامعه (در اثر فشارهای اقتصادی، تنش‌های شغلی و کم‌توجهی به هنجارهای دینی) از جمله مهم‌ترین عوامل رشد بددهنی در جامعه است. بی‌شک در این شرایط، به یک بسیج همگانی و سیستماتیک برای کنترل معضل بددهنی در جامعه نیاز داریم. در این عزم عمومی، ابتدا این والدین و خانواده‌ها هستند که باید طلایه‌داری کرده و به اصلاح این رفتار در کانون خانواده اقدام کنند. سپس آموزش و پرورش، رسانه ملی و اهالی سینما باید اقدامات کاربردی را در این باره در دستور کار قرار دهند.  افزون بر این، همه ما باید تلاش کنیم اصطلاحات و واژه‌هایی را که به بددهنی دامن می‌زند، از ادبیات خود حذف کنیم. همچنین روانشناسان اجتماعی معتقدند بی‌توجهی به حل یا کنترل پدیده ناهنجار افسارگسیختگی زبان، در نهایت باعث رشد خشونت، بی‌حیایی، قانون‌شکنی و افزایش رفتارهای مصداق خلاف در جامعه می‌شود.


ارسال پرونده متهمان قتل بنیتا به دیوان عالی کشور
رئیس دادگستری استان تهران از ارسال پرونده متهمان قتل بنیتا به دیوانعالی کشور خبر داد. غلامحسین اسماعیلی، رئیس دادگستری استان تهران در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان درباره آخرین وضعیت پرونده متهمان قتل بنیتا، دختر بچه 8 ماهه اظهار کرد: پرونده متهمان قتل بنیتا هفته گذشته برای تاکید حکم به دیوانعالی کشور ارسال شد.