گروه اجتماعی: با گذشت ۸ سال از تصویب قانون تعیین‌تکلیف معلمان حق‌التدریس به انضمام ۸ الحاقیه در سال‌های گذشته، حالا این قانون در مرحله پیچیده‌تری قرار دارد. موافقان بر استخدام معلمان حق‌التدریسی‌، آموزشیاران نهضت سوادآموزی و مربیان پیش‌دبستانی تاکید دارند و می‌گویند این افراد به نوعی از بدنه سیستم آموزشی کشور محسوب می‌شوند و باید به استثمار و بهره‌کشی از آنها پایان داد، در حالی که مخالفان بویژه آموزش‌وپرورش بر این باورند که استخدام این حجم از نیرو، نه تنها منطقی نیست، بلکه نوعی بی‌عدالتی است.
به گزارش ایلنا، به طور تقریبی ۸ سال از تصویب طرح «تعیین‌تکلیف استخدام معلمان حق‌التدریس» گذشته است، طرحی که بارها در ادوار گوناگون مجلس، مطرح شد  و ۸ اصلاحیه را به خود دیده که در نوع خود بی‌سابقه است. در این سال‌ها اما چیزی که بیشتر خود را نمایان کرده، نگرانی معلمان حق‌التدریس از تثبیت وضعیت شغلی‌شان بوده که منجر به اعتراضاتی شده است؛ از تجمع مقابل مجلس و ریاست جمهوری گرفته تا تحصن مربیان پیش‌دبستانی مقابل وزارتخانه. وضعیتی که آموزش‌وپرورش آن را یک ادعا می‌داند و می‌گوید این وزارتخانه تعهدی برای استخدام این نیروها بر گردنش نیست.
جذب نیرو تنها از طریق دانشگاه فرهنگیان
در همین باره اسفندیار چهاربند، رئیس مرکز برنامه‌ریزی و منابع انسانی آموزش‌وپرورش گفته است: «تا سال ۸۸  دوره رکود تربیت معلم بود و ما به دلیل موانع قانونی و اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری، نیرو جذب نمی‌کردیم، این موضوع سرانجام باعث شد آموزش‌وپرورش نیازهایش را از طریق حق‌التدریس جذب کند. این نیروها انباشته شد تا اینکه در سال ۸۸ تبدیل به مجموعه ۴۰ تا ۴۵ هزار نفری شد. مجلس در این زمان قانونی را تصویب کرد که بر اساس آن آموزش‌وپرورش را مکلف کرد این معلمان حق‌التدریس را استخدام کند. در همان قانون، «ممنوعیت به کارگیری معلمان حق‌التدریس» نیز به تصویب رسید. بنا بود ۴۵ هزار نفر استخدام شوند که البته به ۶۵ هزار نفر افزایش یافت. به فاصله 2 سال بعد، دانشگاه فرهنگیان تاسیس و بنا شد بر اساس همان قانون ممنوعیت جذب حق‌التدریس، فقط از طریق دانشگاه فرهنگیان و دانشگاه شهید رجایی نیرو جذب شود».
فرافکنی برای استخدام نشدن حق‌التدریسی‌ها
این در حالی است که محمد حبیبی، عضو کانون صنفی معلمان معتقد است: از سال ۸۸ نیروهای حق‌التدریس در دبیرستان‌ها و هنرستان‌ها حضور داشتند. حداقل خودم در سال‌هایی که کار می‌کنم، همیشه در مقطع متوسطه و هنرستان همکارانی را داشتیم که نیروی حق‌التدریس بودند. در نتیجه اینها جزو کادر آموزشی هستند و حداقل بین ۳ تا ۵ سال یا شاید هم بیشتر در حوزه آموزش‌وپرورش کار کرده‌اند؛ یعنی بحثی که مدیران درباره کیفیت آموزشی مطرح می‌کنند، به نظر من یک نوع مغلطه و فرافکنی است؛ چون این افراد در ‌آموزش‌وپرورش حضور دارند و کار تدریس و آموزش را انجام می‌دهند. اگر حقوق معلمان ۶۰۰ هزار تومان باشد و با کمترین مزایا و با تاخیر ۶ ماهه در پرداخت حقوق مواجه باشیم، در این شرایط کیفیت لطمه نمی‌بیند اما به محض اینکه می‌خواهیم آنها را استخدام کنیم، کیفیت لطمه می‌خورد؟!
جذب بدون استخدام بی‌عدالتی است
اسفندیار چهاربند با اشاره به شرایط و چگونگی نحوه جذب نیرو افزود: قانون مدیریت خدمات کشوری می‌گوید باید برای ورود به دولت آزمون انجام شود؛ چه در آموزش و پرورش و چه هر دستگاه دیگری. باید فرصت برابر استخدام داشته باشیم. ما صحبت از عدالت می‌کنیم اما سوال این است؛ فردی که در نهضت کار می‌کند یا پیش‌دبستانی رفته، آیا در یک فرصت برابر رفته یا کسی فردی را سفارش کرده تا به جایی برود؟ دولت می‌گوید اگر قرار است کسی جذب شود باید در یک فرصت برابر جذب شود و جذب بدون استخدام یک نوع بی‌عدالتی است.
شایستگی‌های معلمی باید محرز شود
همچنین نعمت‌الله موسی‌پور، معاون آموزش و تحصیلات تکمیلی دانشگاه فرهنگیان بر این باور است چیزی که ما را خیلی نگران می‌کند، بعد حرفه‌ای کار معلمی است؛ کار معلمی یک کار حرفه‌ای است؛ کاری که باید در آن فرد ممارست بورزد و دانش لازم را کسب کند. افراد فاقد شایستگی، نباید در این کار وارد شوند. راه چگونگی احراز شایستگی را جمهوری اسلامی و شورایعالی انقلاب فرهنگی این طور دیده‌اند که باید از طریق دانشگاه فرهنگیان و دانشگاه‌های دیگر دنبال شود. تربیت و توانمندسازی منابع انسانی آموزش‌وپرورش، باید توسط دانشگاه فرهنگیان انجام شود، بنابراین نخستین موضوعی که بر آن تاکید می‌کنیم، این است که کسی وارد آموزش‌وپرورش شود که واجد شایستگی است. شایستگی‌ها تعریف و راه‌های سنجش‌ها نیز تعیین شده است که البته تنها راهش دانشگاه فرهنگیان نیست، بلکه مراکز سنجش در ایران فعال هستند؛ از سازمان سنجش آموزش کشور گرفته تا نهادهای خارج از دولت.