میلیون‌ها هوادار فوتبال دوشنبه‌شب را در ذهن به یاد می‌سپارند. شبی که ایتالیا نتوانست مسافر جام‌جهانی روسیه 2018 شود و حسرت را به عنوان یادگار از خود باقی گذاشت تا سوئد کشوری که سابقه، شهرت و دانش کمتری نسبت به ایتالیا در فوتبال دارد بلیت جام جهانی را رزرو کند. ایتالیایی‌ها هیچوقت این شب را فراموش نمی‌کنند. شبی تلخ در تاریخ فوتبال این کشور. آنها هم جام‌جهانی را از دست دادند هم بوفون اسطوره‌ای را. بوفون با چشمانی اشکبار از تیم‌ملی خداحافظی کرد اما خوشنامی‌‌‌‌اش برای همیشه در تاریخ فوتبال جهان باقی خواهد ماند. حالا این سوئدی‌ها هستند که سر به آسمان می‌سایند و از خوشحالی در پوست خود نمی‌گنجند. 60 سال از آخرین غیبت ایتالیا در جام‌جهانی می‌گذرد. شاید بتوان یکی از عوامل ناکامی ایتالیا را ونتورا دانست اما در نهایت آنچه باقی ماند حسرتی برای فوتبال دوستان و افسوسی برای فوتبال است.
تیم‌ملی ایتالیا در دیدار برگشت مرحله پلی‌آف جام‌جهانی مقابل سوئد به نتیجه‌ای بهتر از تساوی صفر- صفر دست پیدا نکرد و از رسیدن به جام‌جهانی بازماند. شاگردان جامپیرو ونتورا در این دیدار حملات زیادی روی دروازه حریف ترتیب دادند اما در نهایت نتوانستند به گل برسند و به دلیل شکست یک بر صفر دیدار رفت، از رسیدن به جام‌جهانی بازماندند. 2 تیم بازی را متعادل آغاز کردند و دقایق ابتدایی بدون اینکه موقعیت خاصی روی دروازه‌ها ایجاد شود، سپری شد. نخستین موقعیت جدی بازی در دقیقه 6 ایجاد شد. روی ارسال کاندروا بود که فلورنزی صاحب موقعیت شد اما ضربه او راهی به چارچوب دروازه سوئد پیدا نکرد. فشار حملات ایتالیا ادامه پیدا کرد و 2 دقیقه بعد، برخورد پارولو و مدافع سوئد در محوطه جریمه این تیم، می‌توانست یک ضربه پنالتی برای ایتالیا به همراه داشته باشد اما داور دستور به ادامه بازی داد. چند دقیقه بعد این بار در محوطه جریمه ایتالیا، توپ به دست متیو دارمیان برخورد کرد اما داور باز هم پنالتی اعلام نکرد. حملات تیم میزبان ادامه داشت و چیزی نمانده بود که در دقیقه 23، کاندروا گل اول بازی را به ثمر برساند اما ضربه محکم او از بالای دروازه سوئد به بیرون رفت. فشار حملات ایتالیا ادامه پیدا کرد اما در نهایت هیچ یک از موقعیت‌‌های این تیم تبدیل به گل نشد و نیمه اول بدون گل به پایان رسید. نیمه دوم را ایتالیایی‌ها هجومی‌‌‌‌‌‌تر آغاز کردند و چیزی نمانده بود که فلورنزی در دقیقه 53، با یک ضربه والی دیدنی، دروازه سوئد را باز کند اما ضربه او از کنار دروازه به بیرون رفت. حملات ایتالیا ادامه پیدا کرد و ایموبیله می‌توانست در دقیقه 63 قفل دروازه حریف را باز کند اما ضربه او هم راهی به چارچوب پیدا نکرد. هرچه دقایق بیشتری از بازی سپری می‌شد، ایتالیایی‌ها با نفرات بیشتری به سمت دروازه سوئد حمله می‌کردند و در مقابل سوئدی‌ها هم با نفرات بیشتری، تنها به دنبال حفظ دروازه بودند و با کمترین نفرات، به فکر ضدحمله بودند. خطرناک‌‌‌‌‌ترین موقعیت ایتالیا در دقایق پایانی در دقیقه 86 بود که ضربه الشعراوی را اولسن، دروازه‌بان سوئد دفع کرد. در نهایت حملات ایتالیا ثمری نداشت و بازی با تساوی صفر- صفر به پایان رسید تا سوئد به لطف برتری یک بر صفر دیدار رفت، راهی جام‌جهانی شود.
غایبان بزرگ روسیه
با قطعی شدن صعود سوئد به جام‌جهانی تکلیف صعود ۲۹ تیم به مسابقات مشخص شد و بامداد امروز تکلیف بقیه تیم‌ها هم مشخص می شود.
قطعا بزرگ‌ترین غایب مسابقات روسیه، تیم‌ملی ایتالیاست. تیمی که 4 دوره قهرمان جام‌جهانی شد اما در ۱۸۰ دقیقه مقابل سوئد نتوانست گل بزند تا پس از ۶۰ سال جام‌جهانی را از دست بدهد. آنها در کل تاریخ فقط در 2 جام‌جهانی غایب بودند: سال ۱۹۳۰ که به مسابقات دعوت نشدند و سال ۱۹۵۸ که اتفاقا دومی در سوئد برگزار شد، تیمی که سد راه ایتالیا در مسیر جام‌جهانی بود. دیگر غایب اروپایی مهم مسابقات را می‌توان هلند دانست. تیمی که در دو دوره اخیر به نیمه‌نهایی جام‌جهانی رسیده اما حتی به پلی‌آف هم راه پیدا نکرد. در قاره آمریکای‌جنوبی، شیلی که در 2 دوره اخیر قهرمان کوپاآمه‌ریکا شده به مسابقات نرسید و در مرحله گروهی حذف شد. پاراگوئه که در
4 دوره از 5 دوره اخیر حضور داشت هم به مسابقات نرسید. در قاره آفریقا، کامرون که 5 بار قهرمان این قاره شده نتوانست بلیت روسیه را به دست بیاورد. آمریکا که در 6 دوره اخیر جام‌جهانی حضور داشت دیگر غایب سرشناس مسابقات است، تیمی که حتی به پلی‌آف هم نرسید و پایین‌‌‌‌‌‌تر از هندوراس در جدول مرحله گروهی قرار گرفت. در نقطه مقابل می‌توان به دو تیمی اشاره کرد که در ماه ژوئن نخستین تجربه‌شان را در جام‌جهانی خواهند داشت. ایسلند و پاناما یک رویا را تجربه می‌کنند، چرا که برای نخستین‌بار به جام‌جهانی می‌رسند. از سویی برزیل تنها تیمی است که در همه ادوار جام‌جهانی حضور داشته است.
معرفی گزینه‌های جانشینی ونتورا
ونتورا در تیم‌ملی ایتالیا فاجعهای به بار آورد و حالا فدراسیون فوتبال این کشور ماموریتی دشوار پیش رو دارد و باید بهترین گزینه را برای جانشینی او پیدا کند. گزینه‌های زیادی برای این کار وجود دارد که بهترینش هم کارلو آنچلوتی است. مربیای که در تمام ۵ لیگ معتبر اروپایی افتخار کسب کرده است. او آخرین بار از تیم فوتبال بایرن مونیخ اخراج شده و هنوز تیمی ندارد. گزینه دیگر آنتونیو کونته است. کسی که پیش از این هم هدایت آتزوری را به عهده داشته است و توانسته این تیم را به یک‌چهارم نهایی یورو ۲۰۱۶ برساند. او در حال حاضر هدایت چلسی را به عهده دارد اما بعد از قهرمانی با این تیم در رقابتهای فصل گذشته لیگ جزیره، در فصل جاری شرایط برایش تا حدودی بحرانی است. یکی دیگر از گزینه‌های مناسب جان پیرو گاسپرینی است. وقتی کونته در سال ۲۰۱۶ سرمربی چلسی شد، گاسپرینی یکی از اصلیترین گزینه‌های جانشینی او در تیم‌ملی بود اما در تصمیمی عجیب ونتورا به جای او انتخاب شد. او هم مربی آتالانتا شد و تیمش توانست مقام سومی در لیگ را به دست آورد. دیگر گزینه مناسب ماسیمیلیانو آلگری است. از سال ۲۰۱۴ در یوونتوس او جانشین کونته شده و تا به حال تیمش عملکرد خوبی در بازی‌ها داشته است. او ابتدا در شرایطی مربی یووه شد که هواداران موافق این انتخاب نبودند اما خیلی زود توانست در قلب هواداران جا بازکند. روبرتو مانچینی یکی دیگر از گزینه‌هاست. او با اینتر دو دوره پیاپی قهرمان سری آ شده و منچسترسیتی را هم بعد از ۴۴ سال به قهرمانی لیگ انگلیس رسانده است. مانچینی ۵۲ سال سن دارد و هنوز زمان زیادی برایش باقی‌مانده تا به موفقیتهای بیشتری دست پیدا کند.