تخصیص سوخت با قیمتی کمتر از 1500 تومان برای بنزین و 400 تومان برای گازوئیل برای ناوگان حمل‌ونقل عمومی درون‌شهری و ناوگان باری برون‌شهری با استفاده از زیرساخت کارت سوخت می‌تواند از اشاعه گرانی بنزین در دیگر بازارها جلوگیری کند. به گزارش «وطن‌امروز»، بنزین 1500 تومانی و گازوئیل 400 تومانی حقیقت تلخی است که باید دیر یا زود به آن عادت کنیم. در حال حاضر 2 قشر از جامعه نگران افزایش قیمت بنزین هستند؛ ابتدا گروهی که وسیله نقلیه شخصی دارند و مجبورند پس از این کمتر از وسایل نقلیه خود استفاده کنند و گروه دوم افرادی هستند که هیچگاه اتومبیل شخصی نداشته و نخواهند داشت اما نگران تاثیر گرانی بنزین روی دیگر مخارج خود مانند کرایه‌های حمل‌ونقل یا قیمت خواربار هستند. بیشتر انتقاداتی هم که پس از مشخص شدن عزم دولت برای افزایش قیمت بنزین توسط مسؤولان و کارشناسان صورت گرفت مربوط به نفس گران کردن حامل‌های انرژی نبود بلکه نگرانی از تاثیر افزایش قیمت بنزین روی سبد مصرفی خانوار و کوچک شدن سفره خانوارها بود. بر این اساس پیشنهاد می‌شود دولت گستره تورم‌زای افزایش قیمت بنزین را با استفاده از زیرساخت‌های موجود کشور مانند کارت سوخت کنترل کند. برای نمونه سوختی با قیمتی پایین‌تر از 1500 تومان در اختیار ناوگان حمل‌ونقل عمومی درون‌شهری قرار گیرد یا با توجه به طرح تخصیص سوخت متکی بر عملکرد که چند سال است برای ناوگان باری برون‌شهری انجام می‌شود و سقفی از گازوئیل در اختیار آنها قرار می‌گیرد این میزان گازوئیل با قیمتی کمتر از 400 تومان تخصیص یابد تا دیگر سوداگران دلیلی برای تورم افسارگسیخته آن هم به بهانه گرانی بنزین نداشته باشند. کارت سوخت یا سهمیه‌‌‌بندی حامل‌های انرژی طرحی بود که در دولت نهم اجرا شد و توانست مانع از قاچاق سوخت شده و مصرف آن را کاهش دهد. فراهم‌آوری این زیرساخت‌ حدود 100 میلیون دلار هزینه داشت اما با روی کار آمدن دولت یازدهم و قرار گرفتن زنگنه در راس وزارت نفت، این طرح با بهانه رانت‌زا بودن به کلی کنار گذاشته شد. با توجه به مزیت‌های کارت سوخت، نمایندگان مجلس در اسفند 95 با اکثریت آرا رای به ابقای کارت سوخت دادند. با این وجود در یک سال گذشته دولت از بهره‌‌‌گیری از کارت سوخت سر باز می‌زند. در حال حاضر کارت سوخت به عنوان سوییچ دریافت بنزین بدون هیچ تاثیری در جایگاه‌های دریافت سوخت استفاده می‌شود، این یعنی تنها نام کارت سوخت مانده و در عمل کارایی آن از بین رفته است. از دیگر مزایای تخصیص تخفیف به ناوگان حمل‌ونقل عمومی می‌توان به مقرون به صرفه شدن این ناوگان اشاره کرد که می‌تواند پایانی بر آلودگی‌ هوا و ترافیک‌های سرسام‌آور باشد.