محمدابراهیم کریمی : عرصه سیاست داخلی و خارجی ایالات متحده آمریکا در طول دهههای متمادی، مملو از پدیدهها و وقایعی بوده که پشت پرده آنها هیچگاه برای افکار عمومی و حتی شهروندان آمریکایی افشا نشده است. نکته قابل تامل اینکه حتی رسانههای آمریکایی نیز نسبت به خطوط قرمز نامرئی ترسیمشده از سوی نهادهای امنیتی خود از جمله سازمان سیا و پلیس فدرال برای عدم ورود موثر نسبت به این موارد متعهد هستند. یکی از این موارد دقیقا در جریان رقابتهای انتخابات ریاستجمهوری سال 2016 میلادی (سال گذشته) در ایالات متحده آمریکا رخ داد. هنوز برای بسیاری از کسانی که پرونده انتخابات آمریکا را پیگیری میکنند، چرایی «تغییر حمایت لابی آیپک» از «تد کروز» به دونالد ترامپ جای سوال دارد. براستی چه اتفاقی افتاد که نتانیاهو، نخستوزیر رژیم اشغالگر قدس و سران 2 حزب «لیکود» و «اسرائیل بیتنا» ترجیح دادند خدمات مکرر سناتور ایالت تگزاس یعنی تد کروز به خود را نادیده انگاشته و روی انتخاب ترامپ به عنوان رئیسجمهور آمریکا سرمایهگذاری کنند؟ بر همگان مسجل بود که تد کروز نسبت به ترامپ مواضع صریحتر و تندتری در قبال برجام داشت. این سناتور 46 ساله جمهوریخواه، برای نخستینبار در رقابتهای انتخابات ریاستجمهوری سال گذشته موضوع پاره کردن برجام را مطرح کرد. حتی تد کروز به لابی آیپک تعهد داده بود در صورت ورود به کاخ سفید، سریعا و بدون هیچگونه درنگی از توافق هستهای خارج شده و آن را ملغی خواهد کرد، بنابراین باید برای دریافت پاسخ چرایی حمایت تلآویو از ترامپ در انتخابات سال گذشته، دنبال مولفههایی به مراتب پررنگتر از «مخالفت با برجام» بود.
واقعیت امر این است که «جرد کوشنر» داماد 36 ساله و یهودی دونالد ترامپ که نقش بسیار فعالی در تیم انتخاباتی وی داشت، تصمیم گرفت از موضوع «پایتختی قدس» به عنوان آخرین برگ قمار سیاسی ترامپ در مصاف با تد کروز استفاده کند. کوشنر در بحبوحه رقابتهای درونحزبی جمهوریخواهان، ملاقاتهای صریحی با مقامات رژیم صهیونیستی و سران لابی آیپک داشت. وی و متعاقبا دونالد ترامپ به تلآویو تعهد دادند هزینههای ریسک ناشی از اعلام قدس به عنوان پایتخت اسرائیل و انتقال سفارت آمریکا به بیتالمقدس را خواهند پذیرفت. نتانیاهو این نکته را درک کرده بود که دونالد ترامپ به دلیل عدم تعلق خاطر حزبی به جمهوریخواهان و تقابل با دموکراتها، به مراتب بهتر از تد کروز میتواند این خواسته صهیونیستها را اجرایی کند. خواستهای که حتی «جرج واکر بوش» رئیس جمهور آمریکا نیز طی سالهای 2000 تا 2008 میلادی قادر به اجرایی کردن آن نشده بود. در چنین شرایطی نتانیاهو و لابی آیپک حمایت خود را از تد کروز برداشته و توان خود را صرف حمایت از دونالد ترامپ کردند. حتی آنها تد کروز را مجبور کردند در ماه سپتامبر سال 2016 میلادی، حمایت خود را از ترامپ در مقابل هیلاری کلینتون اعلام کند.
دونالد ترامپ بلافاصله پس از ورود به کاخ سفید برای اجرایی کردن تعهد خود به نتانیاهو و لابی آیپک دست به کار شد. فوریه سال 2017 میلادی، یعنی حدود یکماه پس از حضور رسمی ترامپ در کاخ سفید، روزنامه صهیونیستی «جروزالم پست» از حضور 11 شخصیت یهودی در مناصب عالی دولت آمریکا خبر داد؛ از جرد کوشنر، داماد ترامپ تا افرادی مانند «جیسون گرینبلات» و «دیوید فردمن». وجه مشترک این افراد که بیشتر در 2 حوزه سیاست خارجی و اقتصاد آمریکا به کار گرفته شدهاند، حمایت از شهرکسازیهای رژیم صهیونیستی و انتقال سفارت آمریکا به بیتالمقدس است. ماه آگوست امسال (مردادماه) جرد کوشنر در سفری به سرزمینهای اشغالی، با نتانیاهو، نخستوزیر رژیم صهیونیستی دیدار کرد. دستورکار اصلی طرفین در این دیدار، آمادهسازی مقدمات اعلام پایتختی قدس و انتقال سفارت آمریکا به بیتالمقدس بود. یک ماه بعد، نتانیاهو جهت حضور در نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد به نیویورک سفر کرد. در این سفر، نخستوزیر رژیم صهیونیستی و رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا توافق نهایی را درباره اعلام قدس به عنوان پایتخت سرزمینهای اشغالی صورت دادند. نکته قابل تامل اینکه تقریبا هیچیک از رسانههای آمریکایی سخنی درباره توافقات صورتگرفته میان نتانیاهو و ترامپ و تلاشهای مستمر کوشنر و همراهانش درباره اعلام پایتختی قدس به میان نیاوردند!
بدون شک، اقدام اخیر دولت دونالد ترامپ در اعلام قدس به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی، فراتر از اینکه تیر خلاصی به راهحل دو دولتی یا مذاکرات به اصطلاح صلح باشد، شلیک نهایی به گفتمان سازش در فلسطین و منطقه بود. «محمود عباس»[ابومازن] رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین که همچنان در میان واژگان مبهم برخاسته از متن پیمانهای «کمپدیوید» و «اسلو» دست و پا میزد و در لابهلای سخنان و مواضع مقامات 2 حزب دموکرات و جمهوریخواه آمریکا در طلب صلح «آمریکایی/ صهیونیستی» در منطقه بود، هماکنون با چشمانی بهتزده رویاهای خود را نقش بر آب میبیند. ایالات متحده آمریکا حتی نسبت به حمایت از گفتمانی که خود در منطقه ایجاد کرده بود، پایبند نماند(!) حال تکلیف دیگر تعهدات واشنگتن در نظام بینالملل کاملا مشخص است. بدیهی است اقدام اخیر دولت ترامپ، بار دیگر اقتدار و اصالت توأم با مظلومیت گفتمان مقاومت را به اثبات همگان رساند. امروز افکار عمومی دنیا بار دیگر مشاهده میکنند فرجام بازی استراتژیک و حتی تاکتیکی در زمین واشنگتن، چیزی جز شکست و ناکامی نیست. امروز زمان آن رسیده است تا حتی کسانی که در داخل کشورمان برای حل مساله فلسطین، نسخه سازش را در مقابل گفتمان مقاومت ترویج میکردند، مواضع خود را مورد بازبینی کامل قرار دهند. هماکنون دیگر بهانهای برای حمایت از گفتمان سازش در برابر آمریکا و رژیم صهیونیستی باقی نمانده است. در حالی که امروز طرفداران گفتمان سازش در حیرت ناشی از اقدام اخیر دولت آمریکا به سر میبرند، روح گفتمان مقاومت پویاتر و سریعتر از هر زمان دیگری در حال حلول در کالبد فلسطین و منطقه است. تبلور این مساله، آغاز انتفاضه چهارم در فلسطین خواهد بود. انتفاضهای که سراسر فلسطین از جمله نوار غزه و کرانه باختری را در بر خواهد گرفت و به کابوسی برای رژیم اشغالگر قدس و ایالات متحده آمریکا و عمال منطقهای آنها تبدیل خواهد شد.