اعتبار از دست رفته زیدان
فقدان شهامت
توانایی زین‌الدین زیدان برای مدیریت رختکن پرستاره رئال‌مادرید همیشه یکی از نقاط قوت او به شمار می‌رفت اما حالا که تیمش با مشکلات متعددی مواجه است، روابط او با کهکشانی‌ها هم رو به افول گذاشته و به نظر می‌آید متزلزل شده است. رئال با بارسلونا فاصله قابل توجهی پیدا کرده و 16 امتیاز عقب افتاده، در رده ناآشنای چهارم قرار گرفته و امیدهایش برای دفاع از عنوان قهرمانی مدت‌هاست که کمرنگ شده. از سهمیه لیگ قهرمانان هم نمی‌شود چندان با اطمینان حرف زد. ادامه این شرایط فشار بیشتری را به زیدان وارد می‌کند، حتی با وجود آنکه در 2 سال مربیگری‌اش در رئال 8 جام برای باشگاه کسب کرده است. مربی فرانسوی بعد از باخت 3 بر صفر مقابل بارسلونا بشدت مورد انتقاد رسانه‌های اسپانیایی قرار گرفته و بعد از تساوی 2-2 مقابل سلتاویگو و همچنین تکرار این نتیجه برابر نومانسیای دسته دومی در جام حذفی اوضاع برای او بهتر نشده، هرچند رئال به‌خاطر پیروزی 3 بر صفر بازی برگشت به مرحله یک‌چهارم نهایی صعود کرد.
روزنامه ال‌پاییس روز پنجشنبه در مقاله‌ای، زیدان را به‌خاطر اصرار بر بازیکنان و تاکتیک‌های خودش بعد از نتایج ناامیدکننده ملامت کرد: «زیدان ترجیح داده هیچ ریسکی نکند و با وجود اشکالات آشکار در انتخاب‌هایش از هرگونه تغییری خودداری می‌کند. زیدان به همان بازیکنان همیشگی اعتماد دارد؛ کریم بنزما با آن همه عصبانیت هواداران، مارسلو و بازی دردسرسازش و تونی کروس با آن افت شدیدش در ترکیب اصلی مانده‌اند».
او سه‌شنبه اعلام کرد قصد انتقاد از کسی را ندارد و نمی‌تواند تیمش را به هم بریزد و این نشانه دیگری بود از اینکه به اندازه کافی برای گرفتن تصمیمات سختی که تیمش به آن نیاز دارد، قوی نیست. البته بی‌میلی زیدان در تغییر اوضاع را می‌توان در فعالیت‌های محدود رئال در فصل نقل‌وانتقالات تابستانی دنبال کرد. گزارش‌های رسانه‌ای حکایت از آن دارد که رئال از تلاش برای جذب کیلیان امباپه برای این دست کشید که کریستیانو رونالدو، بنزما و گرت بیل دلخور نشوند؛ 3 بازیکنی که در لیگ روی هم 10 گل زده‌اند.
امباپه در عوض به پاری‌سن‌ژرمن رفت و رئال اجازه داد خامس رودریگس و آلوارو موراتا به ترتیب به بایرن‌مونیخ و چلسی بروند که دومی با وجود آنکه فصل قبل فرصت بازی خیلی کمی به‌دست آورد اما مشارکت فوق‌العاده‌ای در موفقیت‌های تیمش داشت.
تنها بازیکنان جوانی اضافه شدند؛ تئو ارناندس، دنی سبایوس و دیگو یورنته که این فصل میدان چندانی به آنها داده نشد، چون اعتماد زیدان به تیم موسوم به «ب» که فصل قبل عملکرد خوبی داشتند، از بین رفته است. رئال بشدت از فرم خود خارج شده مگر اینکه زیدان بتواند تیمش را دوباره شکل دهد، در غیر این صورت دوران مربیگری‌اش در رئال همانقدر که موفق بوده، کوتاه هم خواهد بود.
مشکل دفاع اتوبوسی نیست
تورج عاطف: اصطلاح دفاع اتوبوسی چند سالی است در فوتبال مد شده. قهرمانی یونان در یورو ۲۰۰۴ و اوج‌‌‌گیری تیم‌‌‌هایی تحت رهبری ژوزه مورینیو- که شاید بارزترین آن بازی تیم اینتر به رهبری مورینیو در نیمه‌نهایی چمپیونزلیگ
10-2009 مقابل بارسلونا بود- دفاع اتوبوسی را در فوتبال بر سر زبان‌ها انداخت. مورینیو با شعار تخریبگر، خود را به فوتبال شناساند. پرس شدید و دادن کمترین فضا به تیم صاحپ توپ از مشخصات مهم این سیستم است. این سیستم در فوتبال وجود دارد؛ خواه مورد پسند باشد یا مورد انزجار قرار گیرد.
پرسپولیس در مقابل نفت تهران و سیاه‌جامگان و... با این سیستم مواجه و حرکات تیمی‌‌‌‌اش با مشکل روبه‌رو شد و منتقدان اعتقاد داشتند برانکو در مقابل این سیستم با مشکل روبه‌رو می‌شود. بازی برگشت پرسپولیس و سیاه‌جامگان که تبدیل به مشکی‌پوشان شده، جز در دقایق اول نسخه کپی شده بازی رفت و شاید بازی هفته گذشته این تیم برابر نفت تهران بود اما اگر به بازی با دقت نگاه می‌کردیم متوجه می‌شدیم پاتک برانکو در مقابل سیستم دفاع فشرده و تجمع در زمین خودی حریف موثر بود اما مشکل اصلی در جایی بود که ضربه آخر از سوی منشا، علیپور و احمدزاده با تمرکز مناسب زده نمی‌شد. پرسپولیس زمانی به گل رسید که تا آخرین دقایق تمرکز خود را حفظ کرد. مثلث نعمتی، امیری و علیپور گلی را زدند که ماحصل عدم تمرکز دفاع سیاه‌جامگان بود.
پرسپولیسی‌ها در بازی با سیاه‌جامگان ثابت کردند مشکل آنها دفاع اتوبوسی نیست، چون در روزی که بهترین پاسور خود را نداشتند موقعیت‌های خوبی داشتند اما تمرکز در ضربه آخر نیاز به تمرین بیشتری دارد.