نابغه‌ها می‌سوزند
تورج عاطف: گویی حکایت همیشگی نوابغ پایان‌ناپذیر است و آنها همواره نشان می‌دهند که استعداد عجیبی نه‌تنها در خلق زیبایی‌ها که در نابودی آنها نیز دارند و استعداد‌های شان
در راس آنهاست. هیچ فرقی ندارد که موتزارت باشی یا ونگوگ یا مارلون براندو؛ بی‌شک اصل اول نابغه بودن، خود تخریبی است. جهان ورزش و فوتبال هم از این قاعده مستثنا نیست. به خود تخریب‌های جهان فوتبال نظری بیفکنیم؛ مردانی چون گارینشای برزیلی که با نقص پایش توانست قهرمان جام‌جهانی شود اما به چه سهولت خود و خانواده‌اش را نابود کرد، همین حکایت برای جرج بست و پل گاسکوین هم وجود داشت. آنها مردان بدشانس روزگار خویش بودند که کسی نتوانست خصلت خودتخریبی را از آنها بگیرد یا برای‌شان چون گرد مولر و تونی آدامز جبران کند و فرصت دوباره‌ای به آنها بدهد. سال‌های اول قرن 21 بود و از دیار سامبا و قهوه و بی‌شک کارناوال و فوتبال پسرکی دیگر به جهان فوتبال معرفی شد. او با دندان‌های خرگوشی‌اش از گرمیو می‌آمد و در جام‌جهانی 2002 با آن ضربه فوق‌العاده‌اش دیوید سیمن انگلیسی‌ها را مضحکه جام‌جهانی کرد. او به پاریس رفت؛ جایی که برزیلی‌های مشهور را در خود جای می‌داد اما برق زیباترین شهر دنیا به‌زعم فرانسوی‌ها او را به خودتخریبی واداشت اما زندگی به او فرصت دیگری داد؛ وقتی لاپورتا، مدیر مشهور بارسلونا در پی ناکامی که در جذب دیوید بکام نصیبش شد مجبور به استخدام رونالدینیو شاعر فوتبال روزگار ما شد. شاعر فوتبال با آن لبخندهای جادویی و دریبل‌ها و حرکات تماشایی‌اش در کنار اتوئو و کوچولوی بااستعداد آن روزگار بارسلونا یعنی مسی آتش‌بازی فراوانی در نوکمپ راه انداختند. نابغه برزیلی هیچگاه علاقه‌اش را به موسیقی، رقص و خوشگذرانی از دست نداد و وقتی گوآردیولا فهمید در دورانی که گفته می‌شد او مصدوم بوده، در یکی از کلوب‌های مشهور در شب تلخ بازی نیمه‌نهایی منچستریونایتد و بارسلونا برای کاتالان‌ها می‌رقصیده است او را برای همیشه از بارسا بیرون انداخت. کاری که با دکو هم انجام داد و خودش تبدیل به اسطوره‌ای شد که کسی را به یاد رونالدینیو نینداخت. میلان هم شهر رونالدینیو نبود، او آنجا هم هنر منفی خودتخریبی را انجام داد و بعد راهی وطنش شد و حالا خبر رسید که شاعر فوتبال برای همیشه غزل‌هایش را در مستطیل سبز به پایان رسانده است. رونالدینیو از جهان فوتبال چون بسیاری غریبانه رفت تا یادمان آورد نوابغ چه دردناک می‌سوزند و عاشقان خودشان را هم می‌سوزانند.
«زیدان» آماده ترک برنابئو
اتفاقات دوران بازی تکرار میشود؟
روزنامه مارکا مدعی شده زیدان آماده است تا اتفاقات دوران بازی کردنش را تکرار کند و به سال‌های آینده قراردادش با رئال وفادار نماند چون تحمل فشارها را ندارد. زین الدین زیدان میتواند تبدیل به آخرین قربانی فلورنتینو پرس و فلسفهاش شود. تیم او که در فصول اخیر عملکردی عالی داشت حالا تیمی شده که از پس کوچکترین تیم‌ها هم برنمیآید و فاصلهاش با بارسلونای صدرنشین ۱۹ امتیاز شده است. مارکا نوشت برای باشگاهی که حافظهاش صفر است و هیچ صبری ندارد حتی 2 قهرمانی پشت سر هم در لیگ قهرمانان هم نمیتواند دلیلی برای نگه داشتنن بیش از اندازه یک مربی باشد. به همین دلیل است که زیدان را هم میتوان نزدیک به در خروجی باشگاه دانست. گفته میشود سرمربی فرانسوی خسته شده و توان کنار آمدن با بازیکنان سردرگمش را ندارد. فشاری که هواداران و کادر فنی به او وارد می‌کنند هم به اندازهای زیاد شده که صبرش را تمام کرده است. با این حال اینکه او با این تیم عناوین زیادی را در مدت نه‌چندان طولانی حضورش به دست آورد باعث نمیشود ماندگاریاش در این تیم طولانی شود. زیزو در سال ۲۰۰۶ و زمانی که بازیکن رئال‌مادرید بود عالی کار کرد اما در آن زمان هم به آخرین سال‌های قراردادش وفادار نبود. به همین دلیل هم هست که باشگاه آماده چنین شرایطی است و در حال بررسی گزینه‌های دیگر که یوآخیم لوو و مائوریسیو پوچتینو هستند، است.