گروه سیاسی: اظهارات عجیب حسن روحانی درباره نقد معصومین(ع) باعث شده تا مراجع و علمای شیعه نسبت به این موضوع احساس نگرانی کنند. به گزارش «وطن‌امروز»، هفته گذشته آیات عظام نوری همدانی، مکارم‌شیرازی و مدرسی‌یزدی از روحانی به‌خاطر اظهاراتش درباره نقد پیامبر اسلام(ص) و امام زمان(عج) انتقاد کردند. با افزایش انتقادات نسبت به این اظهارات روحانی و جریحه‌دار شدن احساسات جامعه متدین‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، دیروز برخی دیگر از علمای دین نیز درباره این حرف‌‌های روحانی واکنش نشان دادند. روز گذشته، فیلمی از آیت‌الله موحدی‌کرمانی، دبیرکل جامعه روحانیت مبارز منتشر شد که وی در آن برخی مسلمات شیعه را برای حسن روحانی یادآوری کرده است. در این فایل تصویری، آیت‌الله موحدی‌کرمانی گفته است: «متاثر شدم از شخصی مثل ایشان که مدتی در حوزه علمیه بودند و الان، هم اسم‌شان روحانی است و هم در لباس روحانی هستند. از ایشان این سخن را شنیدم بسیار تعجب کردم. نه فقط تعجب که خیلی هم متاثر شدم که یک شخصی مثل ایشان آن هم در جایگاه ریاست‌جمهوری این حرف را بزند. آیت‌الله موحدی‌کرمانی در ادامه خطاب به حسن روحانی اظهار داشت: آقای روحانی! ما 2 مطلب داریم. یکی انتقاد و یکی سوال. هیچ شیعه‌ای از امام معصوم(ع) انتقاد نکرد. انتقاد معنایش این است که من به این حرف شما اعتراض دارم. مگر می‌شود کسی، فردی را به عنوان امام معصوم و جانشین پیغمبر و به عنوان کسی که ارتباط با خدا دارد، بشناسد و بعدا انتقاد کند؟ من تعجب کردم از ایشان که می‌گوید انتقاد. انتقاد از چه کسی می‌کردند؟ وی افزود: ایشان گفته می‌گفتند پیغمبر وقتی صحبتی می‌فرمود اگر کسی شبهه‌ای داشت می‌گفت این را شما از جانب خودتان می‌گویید یا سخن خداست. بله! وقتی پیغمبر می‌فرمود سخن خداست، قانع می‌شدند اما قرآن می‌گوید «و ما ینطق عن الهوی* ان هو الا وحی یوحی» (هرگز به هوای نفس سخن نمی‌گوید؛ سخن او هیچ غیروحی خدا نیست). پیغمبر از پیش خودش حرف نمی‌زند و هر چه هست وحی الهی است و شنونده هم سخنان پیغمبر را وحی الهی می‌داند. انتقاد از پیغمبر ابدا نبود. انتقاد از ائمه معصومین ابدا در منطق شیعه نیست. مطلبی اگر برای‌شان روشن نبود، سوال می‌کردند و امام هم جواب می‌داد.
امام جمعه موقت تهران ادامه داد: آیا آقای روحانی می‌خواهد بگوید مثلا اگر سوال می‌کردند و انتقاد می‌کردند و قانع نمی‌شدند، باز هم اینها شیعه بودند؟ اگر کسی از امام معصوم انتقاد کرد و قانع نمی‌شد اسمش شیعه است؟ این آدم اصلا شیعه نیست! اگر به امامت معتقد است، امامت یعنی عصمت و معصوم. کدام فقیه این حرف را درباره معصوم زده است؟ کدام دانشمندی که در حوزه علمیه رشد کرده و با معارف اسلامی آشنا است این حرف را می‌زند؟ ابداً».
پیش از این نیز مراجع، علمای دینی و شخصیت ها، در اظهارات خود نسبت به این اظهارات روحانی ابراز نگرانی کرده بودند. آیات عظام نوری‌همدانی، مکـارم‌شیرازی، مدرسی‌یـزدی و همینطور آیت‌الله اراکی، آیت‌الله ممدوحی، آیت‌الله خاتمی، آیت‌الله شب‌زنده‌دار، حجت‌الاسلام پناهیان، عزت‌الله ضرغامی و... نسبت به اظهارات روحانی درباره معصومین(ع) واکنش نشان دادند.
در همیـن راستـا، آیت‌الله سیدمحمدرضا مدرسی‌یزدی در درس خارج فقه خود به این موضوع اشاره کرد و اظهار داشت: کسانی بیایند و نقد کردن و مخالفت در حکومت معصوم و در مقابل پیامبراکرم(ص) را که اساس عصمت است تجویز کنند! واقعاً جای تأمل است. چه انگیزه‌ای باعث چنین افکار و سخنانی می‌شود؟ اگر کسی یک مقدار تعهد داشت یا یک مقدار به مسائل اجتماعی توجه داشته باشد، چنین مطلب واضح دینی و مورد قبول عامه- چه رسد به اهل فن و متخصصان در مسائل- را زیر سؤال نمی‌برد، چه رسد به اینکه آن را معکوس جلوه دهد! واقعا باید تحلیل شود. چرا چنین کاری از کسی سر می‌زند؟ به چه انگیزه‌ای؟ از جهل است؟ از عدم تعهد است؟ از القائات دشمنان است؟ یا ترکیبی از اینهاست؟ علاجش چیست و چگونه باید جبران بشود؟ یک امر واضحی که این همه آیات و روایات درباره‌ آن وجود دارد و امری که مورد قبول همه‌ است، چرا باید معکوس جلوه داده شود؟!