با خروج پلیس نظامی ارتش روسیه و مسؤولان نظارتی این کشور از عفرین، ماجرای دخالت نظامی ترکیه در شمال سوریه پیچیده‌تر شد. هفته گذشته تارنمای«دیفنس پست» حرف‌های سخنگوی ائتلاف آمریکایی موسوم به ضدداعش را منتشر کرد که گفته بود این ائتلاف در آموزش یک نیروی 30 هزار نفری در خاک سوریه مشارکت خواهد کرد. این گفته که با ادعای رکس تیلرسون، وزیر خارجه آمریکا مبنی بر باقی ماندن نیروهای آمریکایی در سوریه با هدف مقابله با نفوذ ایران تایید شد، واکنش‌های تندی را از سوی مسکو، تهران، دمشق و آنکارا به دنبال داشت. ترکیه، طی 5 روز گذشته نه‌تنها ارتش ترکیه از مناطق مرزی هاتای و کیلیس، تحرکاتی را آغاز کرده و بدون وقفه روستاهای عفرین را مورد حملات هوایی و توپخانه‌ای قرار داده، بلکه تروریست‌های تحریرالشام نیز همنوا با ارتش اردوغان از ادلب دست به حملاتی زده‌اند.
پنجشنبه گذشته «والری گراسیموف» رئیس ستادکل نیروهای مسلح روسیه در مسکو مذاکراتی را با چند مقام بلندپایه نظامی ترکیه داشت. وزارت دفاع روسیه این مذاکرات را سازنده ارزیابی کرد و این باعث شد برخی رسانه‌های ترک ادعا کنند طرفین درباره عملیات جدید نظامی ترکیه در شمال سوریه به توافق رسیده‌اند. شایعات در رابطه با «معامله سری» بین مسکو و آنکارا با خبر رسمی شرکت گازپروم روسیه در این باره که روز جمعه دولت ترکیه مجوز ساخت خط لوله دوم دریایی طرح «جریان ترکیه» را صادر کرد، همزمان شد.
برخی منابع روسی گمانه‌زنی کرده بودند احتمال دارد در جریان سفر هفته گذشته وزیر دفاع ترکیه به مسکو، 2طرف بر سر منطقه عفرین دست به سازشی بزرگ بزنند و نیروهای پلیس نظامی روس این شهر را که در حال حاضر تحت کنترل نیروهای کرد قرار دارد، در ازای گرفتن امتیازی از ترکیه ترک کنند. حتی خبرگزاری آناتولی پس از آنکه وزارت دفاع ترکیه از آغاز عملیات نظامی در این منطقه علیه نیروهای کرد «پی‌وای‌دی» و «پ‌ک‌ک» خبر داد، اعلام کرد نظامیان روس روز جمعه عفرین را ترک کرده‌اند که به رغم تکذیب لاوروف، مشخص شد این موضوع صحت دارد. حتی ادامه کار مرکز روسی آشتی طرفین متخاصم مناقشه در سوریه در شهر عفرین که می‌توانست به معنای تضمین امنیت این منطقه توسط مسکو باشد نیز در هاله‌ای از ابهام قرار گرفته است. در عفرین 170 پلیس نظامی روس مستقر بودند و حفاظت دفتر این مرکز و همچنین یک بیمارستان را برعهده داشتند که همگی از شهر خارج شدند. به نوشته روزنامه برخط «وزگلیاد» که به مسائل امنیتی می‌پردازد، اگر واقعا اردوغان برای اشغال عفرین جدی باشد، نقشه ارتش او بمباران کردها تا جای ممکن با اتکا به نیروی هوایی و آتش توپخانه و سپس جداسازی برخی بخش‌های منطقه با کمک تروریست‌های مخالف دولت سوریه و طرفدار ترکیه است تا بدین‌وسیله این منطقه از سایر مناطق مرتبط با «پ‌ک‌ک» جدا شود. «گریگوری لوکیانوف» کارشناس مسائل خاورمیانه نیز معتقد است نیروهای کرد بویژه در صورت دستیابی به توافق با نیروهای دولتی سوریه و اتکا به نقش میانجیگری مسکو موفق خواهند شد زودتر از مسلحان تحت حمایت آنکارا وارد عفرین شوند و این منطقه را مقابل حملات ارتش ترکیه حفظ خواهند کرد. به گفته این کارشناس روس، به نفع کردها خواهد بود تا با دمشق و مسکو به توافق برسند و ساختار اداری و حکومتی شهر را حفظ کنند. همچنین اوضاع پیرامون عفرین می‌تواند ارتباط نزدیکی با رویدادها در استان دیگر سوریه در جنوب آن یعنی ادلب داشته باشد، جایی که منطقه نفوذ چندین گروه تروریستی مخالف نظام سوریه است و نیروهای دولتی سوریه به همراه متحدان خود در حال مبارزه برای آزادسازی برخی مناطق آن هستند. ترکیه موافقت کرده مانع از این کار نشود و تروریست‌های مورد حمایت خود را از ادلب خارج کرده است. از نظر مارداسوف، شاید تنها توافق محتمل بین مسکو و آنکارا در همین رابطه باشد تا تروریست‌های تحریرالشام وابسته به ترکیه به جای بازگشت به خاک ترکیه، چند صباحی در عفرین سرگرم شوند تا تکلیف آنها در بلندمدت روشن شود. بشار اسد هم احتمالا از سناریویی مشابه سال گذشته در شرق شهر آزاد شده حلب یعنی انتقال چندین هزار مخالف مسلح از ادلب به عفرین استقبال می‌کند تا بدین ترتیب پاکسازی ادلب برای ارتش سوریه راحت‌تر شود.