تاریخ‏نویس معتبری می‏گفت: یکی از بهترین نظام‌های اداری را احمدشاه قاجار در ایران آن زمان ساخته بود. یعنی سیستم اداری برقرارکرده بود که با لب‌های مردم بازی می‏کرد. چطوری؟ اونش با... بگذریم. در این سیستم، هرکسی که خرده هوشی داشت و سر سوزن ذوقی، می‏توانست پله‏های ترقی را دوتایکی بگیرد و برود بشود خادم مُلک و ملت! به همین سادگی، به همین هلوبروتوگلویی! باور بفرمایید اولش خود من هم باور نمی‏کردم و می‏خواستم هرچی فحش بد از بچه‏های محل شنیده بودم، نثارش کنم اما وقتی مثالش را رو کرد، انگشت حیرت به دندان گزیده، پس آنگاه متحول شدم!
 تاریخ‏نویس مذکور گفت مثالش همین رضاقلدر، که ظرف 18 ماه - یعنی یک‌سال و نیم به حساب ما - از جمع کردن تاپاله‏های طویله سفارت هلند، ترقی کرد و شد شاهنشاه ایران! زنش هم از جمع‏کردن کارخرابی بچه‏ها از کنار پاشور آب‏انبار سنگلج، در همین مدت - یعنی 1/5سال - شد ملکه ایران! تاریخ‏نویس مذکور این را هم اضافه کرد که البته آن‌وقت‌ها 1/5 سال خیلی بود و الان را نبین که در 1/5سال سرکه هم تُرش نمی‏شود چه برسد به شاه!