سعید تشکری،  نویسنده کشورمان که اخیرا «رژیسور» را به بازار نشر فرستاده است در گفت‌وگویی متفاوت با ماهنامه نزدیک پیرامون اهمیت جایزه‌های ادبی اظهار داشت: واقعاً ندیده‌ام جایزه‌ای بتواند تعیین‌کننده فروش کتابی باشد. این را به عنوان یک کتابخوان و نویسنده دارم عرض می‌کنم کتابی سراغ ندارم که مرا سر ذوق بیاورد چون فلان جایزه را گرفته است به آن دلیل آن را بخوانم. حتی یک نویسنده حرفه‌ای هم این کار را نمی‌کند، چه رسد به مخاطب عام. تشکری افزود: در غرب چند جایزه کتاب داریم؟ ما در اینجا چند جایزه داریم؟ در همین فصل زمستان واقعاً چند اختتامیه جایزه کتاب داریم؟ الان هر کسی می‌تواند یک جایزه کتاب بگذارد و چند نفر هم چند کتاب بفرستند. آیا برگزارکنندگان این جوایز ادبی همه کتاب‌های نویسندگان ایران را می‌خوانند؟ به نامه و مکاتبات پرویز ناتل‌خانلری و جلال آل‌احمد توجه کنید. ایشان به جلال اشکال می‌گیرد که چرا اثر تو در زمانه نمی‌ماند. جلال چه جوابی می‌دهد؟ می‌گوید من مشکل امروز زمانه‌ام را حل می‌کنم، فردا مال تو. الان ما چه وضعیتی داریم؟ نه آن صاحب کرسی را داریم و نه جلال را. تشکری همچنین بیان داشت: آیا فیلم‌هایی که فروش خوبی دارند، همان فیلم‌هایی هستند که در جشنواره فجر مطرح شده‌اند؟ واقعیت این است که اینطور نیست و بسیاری از فیلم‌های زرد هستند که می‌فروشند. بسیاری از کتاب‌هایی که مخاطبان ما می‌خوانند ادبیات زرد و بدنه هستند. ادبیات شاخص و فاخر ما و ادبیاتی که ما به آنها اعتقاد داریم در حوزه نظری خوانندگان ما وجود ندارد.