آنگلا مرکل برای چهارمین دوره به عنوان صدراعظم آلمان انتخاب و در سمت خود ابقا شد. روز گذشته، پارلمان آلمان به منظور انتخاب مرکل به عنوان چهارمین صدراعظم این کشور تشکیل جلسه و به 6 ماه تنش سیاسی در نخستین اقتصاد اروپا پایان داد. مرکل رهبر حزب محافظه‌کار دموکرات مسیحی آلمان است و بعد از انتخابات پارلمان آلمان در 24 سپتامبر 2017 تلاش کرد تا با احزاب لیبرال و سبز تشکیل جلسه بدهد اما موفق نشد. وی سپس با تلاش‌های فرانک‌والتر اشتاین‌مایر، رئیس‌جمهور آلمان برای تشکیل دولت با سوسیال‌دموکرات‌ها به توافق رسید. طی 4 سال گذشته احزاب دموکرات مسیحی، سوسیال مسیحی و سوسیال دموکرات کنترل دولت آلمان را در اختیار داشته‌اند. خبرگزاری فرانسه در گزارشی درباره اوج‌گیری قدرت مرکل نوشت، چنانچه مرکل ۶۳ ساله چهارمین دوره 4 ساله صدراعظمی را تکمیل کند، می‌تواند با ماراتن حکومتداری مرشدش هلموت کوهل، صدراعظم اتحاد مجدد آلمان رقابت کند. ۱۶ سال صدراعظمی کوهل طولانی‌ترین دوران صدراعظمی آلمان است اما برخی از ناظران بعید می‌دانند مرکل بتواند این رکورد را بشکند. پریشانی‌های عمیق مرکل هزینه‌ای است که او برای اقدام بی‌باکانه گشایش مرزهای آلمان به روی سیل مهاجرتی می‌پردازد؛ موجی که بیش از
یک میلیون پناهجو را از ۲۰۱۵ وارد آلمان کرد. این اقدام بشردوستانه اگر چه او را به قهرمانی لیبرال تبدیل کرد اما همچنین واکنش‌های بیگانه‌هراسان را در پی داشت که در نهایت به حزب راست افراطی آلترناتیو برای آلمان که بر طبل «مرکل باید برود» می‌کوبد، وجاهت داد. سپتامبر گذشته زمانی که «آلترناتیو برای آلمان» به پارلمان راه یافت، تابوی حضور افراطی‌ها در بوندستاگ شکسته شد و حزب مرکل به عنوان پیروز همیشگی انتخابات‌ها به حاشیه رفت و بدترین نتیجه را از ۱۹۴۹ به نام خود ثبت کرد. اگر چه هیچکدام از همکاران حزبی مرکل جرأت ندارند علنا رهبری او را به چالش بکشند، اسکار نیدرمایر، از تحلیلگران سیاسی می‌گوید: مشخص است که آنگلا مرکل از اوج گذشته است. مرکل که در پس پرده آهنین رشد کرده است، در سال‌های دور و دراز حکومتداری بحران‌های متعددی را پشت‌سر گذاشته است. معترضان او را «ملکه ریاضت» اروپا می‌دانند زیرا موضعش در برابر اقتصادهای پربدهی منطقه یورو سرسختانه بود. در آشفته‌بازاری که با پیروزی دونالد ترامپ، بریگزیت و چندین بحران جهانی دیگر تکمیل شد، او به عنوان مدافع لیبرال دموکراسی مورد ستایش قرار گرفت. اینگونه به نظر می‌رسد که مرکل با استایل متواضع و عملگرایش هنر ماندن در قدرت در یکی از کشورهای ثروتمند و رو به کهنسالی را که مایل به تداوم تغییر است، تکمیل کرده است. مرکل که غالبا بابت کناره‌گیری از مباحث چالش‌برانگیز هدف انتقاد قرار می‌گیرد، اثبات کرده این توانایی را دارد که تصمیمات جسورانه‌ای چون عدم استفاده از تاسیسات هسته‌ای در آلمان بعد از فاجعه ۲۰۱۱ فوکوشیما در ژاپن را بگیرد.