حسین غفوری: هرچقدر تیم شفر در میدان بی‌حرف و حدیث به پیروزی می‌رسد و حریفان را یک به یک شکست می‌دهد، کنفرانس‌های سرمربی آلمانی جنجالی و پرماجرا از آب در می‌‌آید! در ادامه نگاهی به صحبت‌های جنجالی شفر در طول این چند مدت می‌اندازیم. نخستین حضور شفر روی نیمکت استقلال با نخستین اظهارنظر جنجالی او مصادف شد. آنجا که در کنفرانس خبری پس از تساوی مقابل فولاد، خبرنگاران جذب بهنام برزای را به توصیه فرهاد مجیدی مرتبط دانستند و پیرمرد آلمانی با لحن عجیبی پرسید فرهاد مجیدی کیست؟ الان کجاست؟ آلمان است یا یک کشور دیگر؟ درباره بازی صحبت کنید. هواداران استقلال این اظهارات بی‌پروا و نسنجیده را به حساب تازه‌وارد بودن و بی‌اطلاعی او گذاشتند اگرنه کیست که نداند فرهاد مجیدی خط قرمز استقلالی‌هاست و آنها اظهارات اینچنینی درباره اسطوره‌شان را بر نمی‌تابند، خصوصا از طرف کسی که به مجرد ورود به ایران اعلام کرد از فوتبال ایران دایی، باقری، کریمی و مهدوی‌کیا را می‌شناسد.
اشاره مکرر به 6 گل العین!
هرچقدر هواداران استقلال تلاش می‌کنند باخت سنگین مقابل العین را به فراموشی بسپارند، سرمربی‌شان مانع می‌شود. مرد آلمانی هرازگاهی با اشاره به دوشنبه‌ سیاه می‌خواهد پیشرفت تیمش را به رخ بکشد و شاید نیش و کنایه‌ای به کادر فنی سابق بزند. غافل از آنکه با یادآوری کابوس ۹ خرداد کام آبی‌دوستان را تلخ می‌کند.
پرسپولیس بزن زیرش بازی می‌کرد
برد در داربی سنتی انگار چنان سرمربی احساساتی آبی‌پوشان را از خود بیخود کرده بود که احترام به حریف را از یاد برد. آن هم مقابل برانکویی که احترام به حریفان پیش و پس از مسابقه برایش به‌صورت یک اصل لایتغیر درآمده است. دیگر همه می‌دانند برانکو قبل از هر دیدار با بر شمردن نکات مثبت حریف و بازیکنان کلیدی‌اش مسابقه را مهم‌ترین بازی فصل قلمداد می‌کند و پس از مسابقه - چه برده و چه باخته باشد- بازی حریف را ستایش می‌کند. برانکو حتی چند بار در این فصل از روند صعودی استقلال تعریف کرد. با این اوصاف به‌نظر می‌رسد تحقیر چنین مربی‌ای با برچسب «بزن زیرش» از انصاف به‌دور بوده است.
اگر من نبودم استقلال سقوط می‌کرد
حسن ختام اظهارات جنجالی و خبرساز شفر تا اینجا همین نشست خبری اخیر بوده است. آنجا که مدعی شد اگر من نبودم، استقلال به دسته پایین سقوط می‌کرد. صرفنظر از اینکه مربی موسپید با این جمله عجیب به فضای تمسخر و کرکری بین 2 تیم پایتخت دامن زد، باید گفت این ادعا آنقدر بزرگ است که رد یا اثبات آن نیاز به بررسی بسیار دارد. اینکه تیمی را پس از فقط 8 بازی کاندیدای سقوط بدانیم، تا چه حد منطقی است؟ آیا امضای منصوریان روی این تیم نخورده است؟ آیا کادر فنی پیشین فقط در شکست‌ها سهیم است یا در موفقیت‌های امروز هم نقشی دارد؟ پروسه انتخاب بازیکنان و بستن این تیم بر عهده چه کسی بوده است؟ آیا تیم علی منصوریان در لیگ فصل قبل هم همین شرایط را تجربه نکرد اما سرانجام خودش را یافت؟ آیا با خرید گرانقیمتی مانند تیام تیم منصوریان که کاوه را از کف داده بود به ساحل آرامش نمی‌رسید؟ اینها و هزاران سوال دیگر همگی از دل این پرسش مطرح می‌شود که به واقع اگر شفر نبود، این تیم سقوط می‌کرد؟