عبدالباری عطوان: نبرد بزرگ رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهوری ترکیه در این روزها در شهر تل‌رفعت سوریه نیست، بلکه علیه امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه و دولت وی است، چرا که مکرون تصمیم به جانبداری نظامی از ایالات متحده گرفته است و اینکه می‌خواهد این کشور را در نبرد قریب‌الوقوع در منبج تنها نگذارد. وی به اعزام نیروهای فرانسه مبادرت کرده و حمایت کامل خود را از «نیروهای دموکراتیک کرد سوریه» و پروژه آن در ایجاد رژیم کردی در امتداد مناطق شمالی سوریه، اعلام کرده است. اتحادیه اروپایی و بویژه فرانسه، احساس می‌کنند نفوذشان در سوریه را به نفع همپیمانی سه‌جانبه جدید ترکیه، روسیه و ایران که از نظر سیاسی و نظامی تقویت می‌شود، از دست داده‌اند. از این‌رو تصمیم گرفتند به برگ کُردها متعهد بمانند تا شاید جایگاهی روی میز مذاکرات برای دستیابی به راه‌حلی سیاسی بیابند و تکه‌ای از کیک بازسازی سوریه به دست آورند. مساله‌ای که اردوغان را به جوش آورده است، استقبال رئیس‌جمهوری فرانسه از هیات کردی در کاخ الیزه طی ماه فوریه گذشته بود، افزون بر این، اقدام مکرون به مشروعیت دادن به «نیروهای دموکراتیک سوریه» و پیشنهاد وی برای وساطت میان این گروه و ترکیه، بیشترین خشم اردوغان را سبب شده است. اردوغان چنین رویکرد مکرون را توهینی نابخشودنی توصیف کرده است. بکر بوزداغ، معاون نخست‌وزیر ترکیه نیز با صراحتی بیشتر، فرانسه را تهدید کرد و گفت: «با کسانی ‌که با تروریست‌ها تعامل می‌کنند رفتاری خواهیم داشت که با تروریست‌ها داریم. آنها هدفی برای ترکیه خواهند شد.» نمی‌دانیم چگونه نیروهای فرانسه که فعلا با تسلیحات سنگین خود به منبج رسیده و به نیروهای آمریکایی در این شهر ملحق شده‌اند، هدفی برای ترکیه خواهند شد. ولی ما 2 موقعیت را برای این امر محتمل می‌دانیم: نخست، بمباران این نیروها و اماکن استقرار آنها در منبج توسط موشک‌ها و توپخانه‌های ترکیه. دوم: گروه‌های هوادار ترکیه در داخل منبج یا در همسایگی آن را برای آغاز جنگ‌ چریکی علیه نیروهای فرانسه و آمریکایی مامور کرد. تمرکز نظامی و سیاسی رهبران ترکیه بر حتمی بودن سیطره بر شهر تل‌رفعت در شمال حلب مقدمه‌ای برای حمله به منبج است. همکار متخصصِ من در امور ترکیه که به تازگی از آنکارا بازگشته است و با شماری از تصمیم‌گیران در آنجا دیدار کرده، به ما تأکید کرد که ترکیه مصمم است به هر قیمتی منبج را بازپس بگیرد و نبرد آینده در این شهر را «ام المعارک» (مادر نبردها) می‌خواند. وی همچنین خاطرنشان کرد ترکیه وارد این جنگ در عفرین و تل رفعت و سپس در منبج می‌شود. عملیات نظامی ترکیه در شمال غرب سوریه نه‌تنها به دلایل سیاسی و منافع داخلی این کشور بلکه به دلایل اقتصادی و بافت جمعیتی صورت گرفته است. مناع افزود: ترکیه طی جنگ 7 ساله سوریه حتی یک دلار نیز هزینه نکرده است، بلکه آمریکا، قطر و عربستان‌سعودی هزینه‌های مالی جنگ را متحمل شده‌اند ولی الان، بعد از کاهش حمایت‌های مالی سعودی و قطری و سپس تا حدود کمی آمریکا، خزانه ترکیه این هزینه‌ها را پرداخت می‌کند و در این میان عقب‌نشینی آمریکا نیز مطرح می‌شود؛ دونالد ترامپ از طریق گزارش‌های آژانس اطلاعاتی آمریکا مطلع شده است منطقه شرق فرات که نیروهای آمریکایی در آنجا مستقر هستند، ناامن است و گروه‌های مسلح در حال آغاز جنگ چریکی برای حمله به این نیروها هستند. دکتر مناع خاطرنشان کرد: رئیس‌جمهوری ترکیه به دلیل 5/3 میلیون آواره سوریه، با بحران روبه‌رو شده و تمام احزاب ترکیه را علیه آنها بسیج کرده است و آنها خواهان ایجاد شهرهای بزرگ‌تر در نزدیکی عفرین، جرابلس و الباب هستند تا این آوارگان در سریع‌ترین زمان ممکن در آنجا اقامت گزینند. جمله قابل تاملی که اردوغان در کنفرانس خبری مشترکش با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه در پایان نشست سه‌جانبه در آنکارا گفت این است که او تأکید کرد: «از روز نخست نبرد عفرین، دوستان روس از تمام اقدامات نظامی ما مطلع هستند و از آن حمایت می‌کنند.» پوتین نیز «به نشانه تایید» سرش را تکان داد و معترض نشد. آمریکا نبرد در سوریه را باخته است و عقب‌نشینی ترامپ از خارج کردن نیروهای آمریکایی و نیز ملحق شدن نیروهای فرانسه به آنها، این واقعیت را تغییر نمی‌دهد.