بار دیگر خبری از تجاوزی خارجی به سوریه منتشر شد که برخی آمریکا و انگلیس را عامل آن معرفی کرده و برخی دیگر نیز میگویند کار رژیم صهیونیستی بوده است که طی آن دستکم
37 نظامی به شهادت رسیدند. خبرگزاری رسمی سوریه، سانا در اینباره گزارش داد: «سایتهای نظامی در حومه حماه و حلب در «یک تجاوز جدید با موشکهای دشمن» هدف قرار گرفتهاند». این حمله تقریبا با سفر مایک پمپئو، وزیر خارجه جدید آمریکا به فلسطین اشغالی همزمان بود. طبق این گزارش، منابع نظامی سوریه یکشنبهشب اعلام کردند مقرهای نظامی ارتش سوریه و نیروهای همپیمان آن در حومه حلب و حماه در معرض حملات موشکی قرار گرفت. تلویزیون سوریه نیز به نقل از یک مقام نظامی گزارش داد، حملاتی جدید علیه برخی مقرهای نظامی در حومه حماه و حلب صورت گرفت؛ بدون اینکه هویت عامل این حملات مشخص شود. این در حالی است که منابع رسانهای سوریه احتمال میدهند این حملات از جانب رژیم صهیونیستی بوده باشد. همچنین روزنامه اسرائیلی هاآرتص مینویسد که «براساس برخی گزارشها اسرائیل مسؤول حمله است». منابع نظامی آمریکا نیز به شبکه سیانان گفتند، آمریکا و نیروهای ائتلاف آمریکایی ضدداعش در حملات یکشنبهشب به مواضع ارتش سوریه دست نداشتند. همچنین حملهای هم به منطقه تقسیس در نزدیکی ساحل غربی استان حماه شده است. به فاصله کوتاهی پس از این حملات، مرکز زلزلهنگاری اروپا-مدیترانه گفت که این انفجارها باعث ایجاد زلزلهای به قدرت 6/2 در این منطقه شد. گروه موسوم به «دیدبان حقوقبشر سوریه»- وابسته به معارضان- هم اعلام کرد، انفجارهای شدیدی مناطق در حومه الحموی و استان حلب را لرزاند که ناشی از حملات موشکی به مقر تیپ ۴۷ در حومه جنوبی حماه و مناطقی دیگر در نزدیکی شهرک سلحب بود. طبق ادعای این مرکز، موشکها به مقرهای نیروهای نظام و همپیمانانشان در منطقه فرودگاه نظامی النیرب و در نزدیکی فرودگاه بینالمللی حلب اصابت کردند. به گفته برخی منابع، این موشکها به ساختمانها و مراکزی اصابت کرده که احتمال میرود انبار تسلیحات بوده است. در حالی که برخی رسانهها گزارش دادند که پایگاه فاطمیون در نزدیکی «نهر البارد» در حومه الغاب هدف حمله موشکی قرار گرفته است، فرمانده فاطمیون گفت پایگاه این لشکر در نزدیکی شهر حلب سالم است و هیچیک از نیروهای این گروه در حملات ادعایی به شهادت نرسیدند. اما روزنامه تشرین سوریه که روزنامه رسمی این کشور است به نقل از منابع میدانی نوشته است، حمله اخیر به مقرهایی در استانهای حماه و حلب از پایگاهای انگلیسی و آمریکایی در شمال اردن آغاز شده و ۹ موشک بالستیک در این حمله مورد استفاده قرار گرفته است. در عین حال منابع به شبکه المیادین گفتند، موشکها منبعشان مشخص نیست اما به منطقه المالکیه در شمال فرودگاه حلب اصابت کرده و تلفاتی هم داشته است. این منابع احتمال میدهند، این حملات یا اسرائیلی یا آمریکایی و در واکنش به عملیات و عبور ارتش سوریه و نیروهای همپیمان از رود فرات و حرکت به سمت شرق دیرالزور بوده باشد. نیروهای سوریه در این عملیات 5 روستا را از نیروهای دموکراتیک سوریه همپیمان آمریکا پس گرفتند. در عین حال جنگندههای سوری و روسی از روز یکشنبه حملاتی را به مناطق حضور تروریستها در حومه شمالی حمص و حومه جنوبی حماه داشتهاند. مواضع نظامی و دولتی سوریه هفتم ماه آوریل جاری در 2 استان حمص و استان دمشق و حومه آن در معرض حملات موشکی آمریکا، انگلیس و فرانسه قرار گرفت.
سکوت اسرائیل
سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی بعد از مواجه شدن با سوال خبرگزاری اسپوتنیک درباره حمله موشکی اخیر به سوریه، تاکید کرد اجازه اظهارنظر در اینباره را ندارد. روزنامه هاآرتص اما در گزارش این حمله، با نقلقول اظهارات آویگدور لیبرمن، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی مبنی بر اینکه تلآویو آزادی عمل خود برای عملیات در سوریه را دارد، تلویحا این رژیم را عامل حمله موشکی یکشنبهشب به سوریه معرفی کرد. پیشتر در روز یکشنبه آویگدور لیبرمن، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی گفته بود که اسرائیل حق «آزادی عملیات» در سوریه را برای خود محفوظ میدارد. براساس گزارشها، او در کنفرانس سالانه روزنامه اورشلیمپست گفت: «ما قصد حمله به سوریه یا دخالت در امور داخلی سوریه را نداریم اما اگر کسی فکر کند میتواند موشک بیندازد یا به اسرائیل حمله کند یا حتی هواپیماهای ما را [هدف بگیرد]، شک نکنید پاسخ میدهیم و با قدرت هم پاسخ میدهیم». این اما اولین حمله از این جنس نیست و طی ماههای اخیر حملات رژیم صهیونیستی و متحدان غربیاش به سوریه تکرار شده است. همین 25 فروردین بود که آمریکا، انگلیس و فرانسه با شلیک بیش از
100 موشک به بهانه وقوع حمله شیمیایی در غوطه شرقی دمشق، تجاوزی آشکار به سوریه ترتیب دادند، بیش از 100 موشکی که البته روسها از رهگیری و انهدام حدود 70 درصد آنها خبر دادند.
فرودگاه T4 سوریه نیز در ماه آوریل در معرض حملات جنگندههای اسرائیلی قرار گرفته بود که در پی آن، 7 مستشار نظامی ایران به شهادت رسیدند.
اهداف حملات
تاکنون آمریکا و اسرائیل چندین حمله موشکی گسترده را به پایگاههای راهبردی ارتش سوریه در خاک این کشور انجام دادهاند و دست بر قضا نقاطی را برای حمله انتخاب کردهاند که نیروهای مستشاری ایرانی هم در آنها حضور داشتهاند. این روند بویژه طی ماههای اخیر و همزمان با پیروزیهای گسترده ارتش سوریه و نیروهای مقاومت تشدید شده است. پایان سیطره داعش بر بخشهایی از سوریه نیز میخی دیگر بر تابوت رویاهای تروریستپروران منطقهای و بینالمللی شد. موج سخنرانیهای تند مقامهای آمریکا و صهیونیستی با این محور که «ایران در حال ایجاد جای پا برای خود در سوریه است» تشدید شده است. مقامات صهیونیستی بارها با طرح این ادعا که ایران در حال ایجاد پایگاه در سوریه است، تهدید کردهاند که اجازه تاسیس چنین پایگاههایی را نمیدهند. این اتهامهای واشنگتن و تلآویو علیه تهران و متعاقب آن تجاوز به مناطقی در سوریه چند هدف عمده دارد؛ نخست: در سطح خرد، دنیای غرب به رهبری آمریکا قدرتگیری ایران در سوریه را نمیخواهد بپذیرد و با توجه به آنکه حضور ایران در سوریه به دعوت رسمی دولت مرکزی این کشور بوده، سعی دارد تا آنجایی که میتواند مشروعیت ایران را با حملات موشکی و فشار به اذهان عمومی سوریه برای خارج کردن نظامیان ایرانی، تحت تاثیر قرار دهد. همچنین آمریکا میخواهد با این اقدام، جامعه جهانی را علیه ایران با این عنوان که ایران در امور سوریه دخالت میکند، بسیج کند. دوم: در سطح میانه، آمریکا با اجماع منطقهای علیه ایران و ایجاد هماهنگی میان مخالفان ایران و وارد کردن رسمی نیروهای نظامی آنان به قضیه سوریه، قصد دارد حلقه محاصره علیه دولت اسد و سپاه را تنگتر کند. در واقع اگر نیروهای نظامی دیگری تحت عناوین و ائتلافهای مختلف در سوریه به وجود آید، آمریکا بهانه بیشتری برای حضور در سوریه پیدا خواهد کرد و ورود نظامیان عربستانی و مصری و... تحت عنوان نبرد با داعش در شرق سوریه، میتواند این مسأله را قوت ببخشد. سوم: در سطح بالاتر، آمریکا قصد دارد با ائتلاف قویتر و ثروتمندتر، نقش روسیه در سوریه را کمرنگ نشان دهد؛ امری که با حملات چندباره موشکی به خاک سوریه تا حدی آن را اجرایی کرده است. در واقع آمریکا میخواهد ائتلاف علیه منافع خود را به شکست بکشاند. بر همین اساس، قصد دارد نتایج نشستهای «آستانه» را تحت تاثیر قرار دهد. آمریکا میداند با این اقدامات، ترکیه به عنوان عضوی از ناتو تا ابد شریک روسیه نخواهد ماند و ترکها با برداشتن سهم خود از شمال سوریه، هر آن ممکن است دوباره به سمت غرب چرخش کنند، به همین دلیل سعی دارد اردوغان را با این قبیل اقدامات از روسیه جدا کند. در آخر باید گفت چنین لگدپراکنیهای کودکانه حامیان غربی و صهیونیستی تروریستها «پاسخهای مردانه» دریافت خواهد کرد اما نه عجولانه و احساسی، بلکه در وقت مناسب و با قاطعیت. به گفته علی شمخانی، دبیر شورایعالی امنیت ملی، «تنبیه متجاوز قطعی است اما طبیعتاً زمان، مکان و نحوه پاسخگویی به این اقدام شرورانه در اختیار و اراده جمهوری اسلامی خواهد بود». مقاومت صلاحیت و توانمندی نظامی خود را در نبرد 7 ساله با تروریسم نشان داده و در جای خود باز هم نشان خواهد داد.
اولمرت: زور اسرائیل به سوریه میرسد نه ایران!
نخستوزیر پیشین رژیم صهیونیستی به محض آزادی از زندان به ناتوانی اسرائیل برای حمله کارآمد به ایران اعتراف کرد. «ایهود اولمرت» روز یکشنبه در کنفرانس سالانه روزنامه عبری «جروزالم پست» در نیویورک، با اشاره به حمله سال ۲۰۰۷ به سوریه گفت: «کاری را که توانستیم با سوریه بکنیم نمیتوانیم با ایران انجام دهیم». به گزارش مهر، اشاره نخستوزیر پیشین رژیم صهیونیستی به دستورش در سال ۲۰۰۷ برای حمله به سوریه با هدف ادعایی نابودی یک رآکتور هستهای در منطقه دیرالزور بود. اولمرت همچنین با اعتراف به اینکه اسرائیل تنها دارنده سلاح هستهای در خاورمیانه است، بر مصائب دولت نتانیاهو و حزب حاکم لیکود افزود. او گفت: «ما در سوریه این نیروگاه را نابود کردیم و میدانستیم بازسازی آن زمان میبرد. درباره ایران فاصله بسیار دورتر است و سایتهای آن در مکانهای مختلفی که عمدتا در زیر زمین قرار دارد، پراکنده است. توان اسرائیل برای نابودی این قابلیتهای هستهای بسیار کمتر است و مستلزم قابلیتهای متفاوتی است که ما فاقد آن هستیم». اولمرت مشخصا سیاست مشترک دونالد ترامپ و بنیامین نتانیاهو برای «لغو یا اصلاح برجام» را نیز زیر سوال برده و گفت: «مطمئن نیستم حق با ترامپ باشد، اگر جایگزینی وجود دارد پس آن را تغییر دهید اما اگر جایگزینی نیست نباید برای تغییر این توافق عجله کرد».