وحید جلیلی مدیر دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی در اکران مستند «زمستان یورت» در دانشگاه تهران حرفهای جالب توجهی را در ارتباط با نسبت رسانهها با جامعه مطرح کرد. به گزارش «وطنامروز»، در این برنامه که به مناسبت روز کارگر برگزار میشد، جلیلی در سخنانی گفت: مشکل عمده ما این است که فضای رسانهای، نسبت خود را تا حد زیادی با واقعیت جامعه از دست داده است. قصه حقوق کارگران که یک نمونه آن ماجرای کارگران معدن یورت است چقدر در سطح جامعه ضریب میگیرد؟ اگر 2 خانم روسریهای خود را سر چوب کنند، همه سر و صدای فراوانی روی این موضوع میکنند ولی اگر 40 کارگر با این غربت در آن معدن دفن شوند شاید یک دهم آن مورد توجه نخبگان و فضای عمومی قرار نگرفتید. دیدید که در مستند زمستانیورت خبرنگار گفت: «تقصیر خود من بود، زیرا خبرهای دیگر برای من جذابتر بود». زمانی که نظام ارزشی و منظومه فکری ما مقداری دستکاری میشود زندگی آن سلبریتی از حقوق کارگران برای ما ارزشمندتر میشود. اگر همه در میدان حاضر باشیم آن وقت است که اجزای دیگر پازل هم مجبور میشوند درست کار کنند. ما یاد گرفتهایم برای فرار از میدان و برای توجیه کمکاری و بیمسؤولیتیهای خودمان چگونه این تنبلیها را تئوریزه کنیم. اول انقلاب، رئیس دستگاه قضا فردی بود به نام شهید بهشتی که امروز همه از او به عنوان یک الگو و اسوه تعریف میکنند. رئیس قوه مجریه هم فردی به نام شهید رجایی بود که همه در اخلاص، مردمی بودن و خدمتگزاری او هیچ شکی ندارند. در شرایطی که قوهقضائیه و قوه مجریه ما چنین بوده است، فضای انقلابیهای ما چگونه بوده است؟ آیا اینگونه بوده که دراز بکشند و چندتا توئیت بزنند یا چند پست تلگرامی بگذارند و هشدار بدهند و اعتراض کنند؟ در دهه 60 نهضت سوادآموزی، سپاه و بسیج را قشر نخبه جوان انقلاب شکل دادند. در آن شرایط به این اکتفا نمیکردیم که از انقلابی بودن فقط بیانیه بدهیم.