صنعت نساجی، عرصه‌ای اشتغالزا است که در صورت پیشرفت، می‌تواند دستاورد‌های بسیاری را برای اقتصاد ایران به ارمغان ‌آورد. با وجود نقش تاثیرگذار صنعت نساجی در اشتغالزایی و توسعه اقتصادی اما مشکلات متعددی، دامنگیر این عرصه حساس و تعیین‌کننده در بخش تولید و اقتصاد شده است. نساجی اصفهان، بروجرد، مازندران، قائمشهر و... هر یک به نوبه‌ای با چالش‌های پیش روی این صنعت دست و پنجه نرم می‌کنند. چندی پیش، ناصر موسوی لارگانی، رئیس فراکسیون حمایت از صنعت نساجی در تشریح مشکلات پیش‌روی این صنعت اظهار کرد: قریب به 50درصد از مشکلات موجود در این بخش، ریشه در فرسودگی تجهیزات و ادوات صنعتیِ فعال در این بخش دارد. وی می‌افزاید: واردات بی‌رویه و قاچاق و مالیات بر ارزش افزوده 9 درصدی، از دیگر موارد چالش‌برانگیز در این عرصه به شمار می‌رود که با لحاظ کردن عزمی جدی در راستای حل و فصل آن قادر به کسب موفقیت‌ها و توسعه فرصت‌های شغلی فزاینده‌ای خواهیم بود. رئیس فراکسیون حمایت از صنعت نساجی بیان کرد: پنبه تولید داخل، توان پاسخگویی به نیاز صنعت نساجی کشور را ندارد و برای واردات پنبه، تعرفه بسیار بالایی قرار داده شده که به اعتقاد بنده باید دولت عهده‌دار تامین پنبه مورد نیاز صنعت نساجی شود. مهدی اسلام‌پناه، کارشناس حوزه صنعتی نیز در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان، با اشاره به واردات بی‌رویه انواع محصولات تولیدیِ نساجی، به عنوان اصلی‌ترین مشکل و عارضه پیش روی این صنعت، اظهار کرد: نوسانات نرخ ارز بر رکود حاکم بر اقتصاد کشور اثرگذار است و به موازات آن، کمبود مواد اولیه و نقدینگی، بالا بودن نرخ بهره بانکی و افزایش مالیات، سبب بی‌رونقی کسب و کار و تعطیلی واحدها و بنگاه‌های تولیدی شده است. وی افزود: در فقدان حمایت جدی دولتمردان و وجود موانعی در مسیر رونق کسب‌وکار از جمله بروکراسی پیچیده اداری، کارخانه‌ها و مراکز فعال در حوزه صنایع نساجی را با تعدیل نیرو و مشکلات بسیاری روبه‌رو کرده است. به اعتقاد وی، واردات مواد اولیه خارجی مانند نخ و پارچه از دیگر کشورها وضعیت فعلی بازار داخلی را آشفته کرده و همچنین نبود برندهای برتر و نبود بازار رقابتی منجر به نابسامانی بازار منسوجات داخلی و خارجی شده است. ابراهیم شیشه‌گر، رئیس اتحادیه صنف بافندگان کارگاه‌های نساجیِ استان اصفهان نیز مشکل مالیاتی، فرسودگی تجهیزات، عقب‌ماندگی واحدهای تولیدی از فناوری روز، واردات بی‌رویه از چین و ترکیه و تضعیف رقابت‌پذیری واحدها و مراکز تولیدی نساجی را از بزرگ‌ترین مشکلات این صنف می‌داند. وی گفت: صنعت نساجی که دومین صنعت کشور پس از نفت به شمار می‌رفت امروز در حال فنا شدن و زوال است. وی ادامه داد: در حال حاضر ماشین‌آلاتی در صنعت نساجی ایران مشغول به فعالیت هستند که عمر آنها 60 تا 70 سال برآورد می‌شود که بالطبع استهلاک و هزینه نگهداری آن بسیار بالاست و همین موضوع روی قیمت تمام شده محصولات نیز تاثیرگذار خواهد بود.