با آنکه دل رمیده بی‌اقبال است
از یاد تو، شرح سینه مالامال است
از بام تو چشم برنمی‌گردانیم
این رسم کبوتران خونین بال است
***
باید می ‌شوق بی‌ملالی بزنیم
تن را به تن آب زلالی بزنیم
برخیز دلا که در هوای رخ دوست
تا وقت خوش است بال بالی بزنیم
***
چون آب به آتش هوس می‌زد دل
بی‌تاب به دیوار  قفس می‌زد دل
تا وارهد از حجاب بودن به شتاب
در سینه من نفس نفس می‌زد دل
رباعی‌‌های فوق که گویی همین امروز سروده شده‌‌ است و تازگی و طراوت در تک‌تک حروف و واژه‌ها و ترکیبات‌شان موج می‌زند از معدود رباعی‌های پرطنینی است که در اولین موج پرقدرت رباعی‌سرایی در آغاز شکل‌‌‌گیری جریان شعر انقلاب سروده شده‌‌ است و عمری به بلندای عمر انقلاب اسلامی دارد. رباعی‌هایی با این طنین و طراوت و شور و حماسه را آن روزها از حنجره چند شاعر می‌شد شنید: سیدحسن حسینی، قیصر امین‌پور، محمدرضا سهرابی‌نژاد و سراینده رباعی‌‌های فوق، میرهاشم میری. میرهاشم میری از معدود شاعرانی است که در همان آغاز سرودن، خوش درخشید و خیلی زود شعرش امواج را در نوردید تا به حافظه شعر انقلاب راه پیدا کند و در آن روزها که جامعه و بویژه نسل جوان اهل ادبیات عطشمند شنیدن شعرهایی با این طنین بود، پاسخگوی آن عطش باشد. میرهاشم میری کم‌گوی و گزیده‌گوی بود و کماکان برهمان عهد که بود، هست، اگرچه در ادامه راه کم‌گوی‌‌‌‌‌‌تر شد اما دست از گزیده‌گویی برنداشت. کم‌گوی‌تر شدن میرهاشم نیز علت داشت و آن عزم جزمی بود که او را برآن داشت بخش عمده‌ای از وقت عمر گرانقدرش را صرف کشف و پرورش و آموزش استعدادهای جوان کند، راهی که اردوهای شعر دانش‌آموزی کشور در سال‌های میانی دهه 60 پیش پای او قرار داد. امروز بسیاری از میانسالان شکل‌دهنده و تاثیرگذار شعر انقلاب حاصل همان اردوهای دانش‌آموزی دهه‌‌های 60 و 70 امور تربیتی آموزش‌وپرورش هستند که ارجمندانی چون میرهاشم میری معلمان آن بودند. میرهاشم میری با کوله‌باری غنی از مطالعات در حوزه ادبیات، تاریخ، عرفان و فلسفه و ذوق و طبع فرهیخته و خلاق از طرفی و انرژی فوق‌العاده‌ای که در گفتن و شنیدن همراهی با نسل جوان داشت به یکی از تاثیرگذارترین معلمان آن دوره تبدیل شد. شنیدم دوستان هوشمند ما در موسسه اوج مراسم گرامیداشتی برای این شاعر جان‌آگاه در ادامه سلسله برنامه‌های شب شاعر برگزار کرده‌اند که به آنها به‌خاطر این انتخاب تبریک می‌گویم و برای میرهاشم میری ‌ارجمند، صحت و سلامت و تداوم سایه با برکتش بر فضای ادبی و فرهنگی کشور را آرزومندم.