گروه اجتماعی: مدیرعامل کانون هموفیلی ایران گفت: برخی دانشگاه‌های علوم پزشکی به دلیل بدهی به شرکت‌های دارویی سهمیه دارویی بیماران خاص را درست تحویل نمی‌دهند و برای بیماران مشکل ایجاد کرده‌اند. احمد قویدل درباره وضعیت دارویی بیماران هموفیلی به ایلنا گفت: در حال حاضر با بحران دارویی مواجه نیستیم، چرا که هنوز ذخیره دارویی در کشور وجود دارد و دولت هنوز وارد این فاز نشده که داروی جدیدی وارد کند تا با مشکلات جدید ارزی مواجه شویم اما به دلایلی دارو در دسترس همه بیماران قرار نمی‌گیرد.
عبور از خط قرمز
قویدل گفت: در سال گذشته شاهد عبور شرکت‌های پخش دارو از خط قرمزها بودیم. شرکت‌های پخش دارو به دلیل بدهی‌‌های بیمارستان‌ها حاضر نبودند به بیمارستان‌ها دارو بدهند. در سال ۹۶ و حتی در حال حاضر نیز شاهد این مسأله هستیم. مدیرعامل کانون هموفیلی ایران گفت: برخی دانشگاه‌های علوم پزشکی به علت بدهی به شرکت‌های دارویی سهمیه دارویی بیماران خاص را درست تحویل نمی‌دهند و برای بیماران مشکل ایجاد کرده‌اند. یکی از شرکت‌های پخش دارو حتی در درمانگاه‌های بیماران هموفیلی نیز دارو را تحویل نمی‌دهد.
فاکتور هشت موجود نیست
قویدل افزود: در عین حال که دارو در کشور وجود دارد، در دسترس بیماران قرار نمی‌گیرد. در یک سری از دانشگاه‌های علوم پزشکی دارو به بیمار تحویل نمی‌دهند؛ برای مثال در لرستان فاکتور هشت پلاسمایی موجود نیست، چون شرکت پخش‌کننده به دلیل بدهی حاضر نیست دارو را به آنها تحویل دهد و بدهی جدید را نمی‌پذیرد. اینها به چارچوب و ساختاری بازمی‌گردد که در کشور وجود دارد. یارانه داروهای بیماران هموفیلی و دیگر بیماری‌های صعب‌العلاج به سازمان‌های بیمه‌گر واگذار شده است، یعنی بزرگ‌ترین مشکل بیماران خاص واگذاری یارانه‌ها به سازمان‌های بیمه‌گری است که اساسا حرفه‌ای نیستند و دغدغه سلامت ندارند. او در ادامه گفت: متاسفانه سازمان‌های بیمه‌گر فعلی یک جریان متصل به بودجه‌های دولتی هستند که به صورت سنگین از دولت پول دریافت می‌کنند و تا وقتی که دریافت پول جریان دارد خدمات می‌دهند و زمانی که واریزی‌های دولت متوقف می‌شود هیچ خدمتی ارائه نمی‌دهند! آنها انگیزه سیاست‌گذاری در حوزه بیمه و پیشگیری از وقوع بیماری‌ها را ندارند، این چالش بزرگ حوزه سلامت کشور است.
وعده‌‌های محقق نشده به هموفیلی‌ها
وی گفت: بیمه‌ها فکر می‌کنند اگر ۲۰ دارو به بیمار هموفیلی داده شد و قیمت آن 8 میلیون تومان شد دیگر بیمار نباید برای دریافت دارو مراجعه کند. در حالی که خونریزی‌های این بیماران منوط به وعده خاصی نیست، بیماری هموفیلی بیماری‌ای نیست که بتوان برای آن سهمیه دارویی قائل شد. ممکن است در یک حادثه ساده مثل پیچ خوردن پا و گیر کردن در ازدحام مترو برای یک بیمار هموفیلی مشکل و خونریزی ایجاد شود، بنابراین بزرگ‌ترین چالش بیماران هموفیلی موضوع بیمه‌ها است. سازمان‌های بیمه‌گر با بدهی‌های سنگینی که دارند این بحران را به شرکت‌های پخش منتقل می‌کنند و شرکت‌های پخش نیز نمی‌توانند به شرکت‌های واردکننده پول بدهند و زنجیره تامین داروی بیماران هموفیلی دائما در مخاطره است، در حالی که هنوز به نقطه مشکلات ارزی نرسیده‌ایم. اگر به آن نقطه برسیم چه اتفاقی برای بیماران خواهد افتاد؟
اقدام عجیب دولت!
قویدل گفت: هنوز هم نمی‌دانم چرا دولت در یک اقدام عجیب داروهای بیماران هموفیلی را که داروهای خاص هستند از حوزه کالاهای مشمول قانون قاچاق ارز و کالا خارج کرد؟ هنوز معنای این مصوبه هیأت دولت را متوجه نمی‌شوم و هیچ توضیح قانع‌کننده‌ای نشنیدم. زمانی دارویی یارانه‌ای به بیماران تحویل داده می‌شد و اگر فرد قصد خارج کردن آن را داشت قاچاق محسوب می‌شد اما در یک مصوبه ناگهانی اعلام کردند که این داروها مشمول قاچاق ارز و کالا نیست چون دولت به آنها یارانه نمی‌دهد در صورتی که واقعیت امر این است که دولت به این داروها یارانه می‌دهد اما این یارانه را یکجا به سازمان‌های بیمه‌گر می‌دهد. قویدل گفت: قبلا این یارانه به واردکننده داده می‌شد اما در حال حاضر به سازمان‌های بیمه‌گر تعلق می‌گیرد، این تعجب‌برانگیز است که ارگان‌های نظارتی توضیحی در این‌باره نخواستند و نگفتند که هیأت وزیران این مصوبه را برای چه تصویب کردند.
نداشتن مجوز بین‌المللی داروهای تولید داخل
وی در ادامه افزود: برخی می‌گفتند داروهای تولید داخل را می‌خواهند صادر کنند و چون دولت یارانه داده نمی‌توانند این کار را انجام دهند؛ این توضیح قانع‌کننده‌ای نیست. اگر مقصود از چنین مصوبه‌ای صادرات داروهای ایرانی باشد اولین گام این است که داروها مجوزهای بین‌المللی دریافت کنند. اگر داروها مجوزهای بین‌المللی دریافت نکنند قابلیت صادرات ندارند، اگر مقصود از چنین مصوبه‌ای صادرات است، پس مجوزهای بین‌المللی کجاست؟ بنابراین درک نمی‌کنیم که سیاست عمومی دولت در این حوزه چیست.