تیم‌ملی مقابل ترکیه همه‌مان را نگران کرد؛ تیم کی‌روش نه برنامه مشخصی برای دفاع داشت و نه در حملات زهردار بود. در همه چند سال گذشته دل‌مان به کار تدافعی فوق‌العاده‌ای که آرژانتین و کره‌جنوبی و شیلی را مهار کرد، خوش بود اما چند روز مانده به جام‌جهانی انگار همان نقطه قوت را هم از دست داده‌ایم. مقابل ترکیه جای خالی سیدجلال حسینی به چشم آمد، بازیکنی که در مرکز دفاع حداقل خیال‌مان جمع بود که اگر به خاطر سن و سالش انرژیک نیست، اشتباه نمی‌کند؛ وریا غفوری هم همین‌طور، وقتی رامین رضاییان با کمترین درصد پاس‌های درست و نفوذهای ناموفق پرتعداد ناامیدمان می‌کند چاره‌ای نیست جز حسرت خوردن برای نبود وریا. راستی کی‌روش که گفته بود غفوری را برای تغییر پست بازی در استقلال خط زده، چرا کریم انصاری‌فرد همیشه مهاجم را تا یک هافبک تدافعی عقب آورده؟ اصلا آیا واقعا این ایده جلوی اسپانیا و پرتغال جواب می‌دهد؟ واقعا قرار است جای خالی سعید عزت‌اللهی جلوی مراکش با هجومی‌ترین بازیکنان ممکن(شجاعی، انصاری‌فرد و حاج‌صفی) پر شود؟ واقعا روزبه چشمی همیشه عصبانی با احتمال خطای بالا در محوطه و اشتباه پرتعداد می‌خواهد زوج پورعلی‌گنجی باشد؟ وای که چقدر ترسناک است بازی کردن در روسیه. همه ما خیلی دوست داریم در این برهه از تیم‌ملی حمایت کنیم اما نمی‌شود چشم روی حقایق بست. تکلیف کی‌روش که روشن است، مفتضح‌ترین نتایج را به گردن برانکو و شفر می‌اندازد و می‌رود، این وسط ما نگرانیم مبادا بعد از 2 سال بهترین‌تیم آسیا بودن بدترین تیم جام‌جهانی شویم.
داخلی‌ها و لژیونرها
تیم‌ملی فوتبال ایران در حالی مقابل ترکیه شکست خورد که 2 بازیکن نقش پررنگ‌تری در این باخت داشتند. نکته‌ای که کارلوس کی‌روش، سرمربی تیم‌ملی فوتبال ایران بعد از بازیهای تدارکاتی با الجزایر به آن اشاره کرد، یک پیام واضح داشت. کی‌روش گفته بود به هیچ عنوان بازیکنان داخلی ما برای حضور در جام‌جهانی آماده نیستند و برای همین آنها به برنامه آمادهسازی ویژه‌ای در 40 روز آینده نیاز دارند تا به سطح مطلوب برسند: «بازیکنان داخلی نیاز دارند برای دوئل‌های بهتر آماده شوند. آنها احتیاج دارند قوی‌تر و سریع‌تر باشند. آنها نیاز دارند فکر کردن و بازی کردن سریع را تمرین کنند و به همین خاطر آنها احتیاج دارند با من کار کنند». در واقع کی‌روش بعد از بازی با تونس و الجزایر پیامش را شفاف به مسؤولان فوتبال ایران رساند و تاکید کرد برای آمادهسازی بازیکنان در راه جام‌جهانی نیاز به برنامه ویژه و در اختیار داشتن ملی‌پوشان دارد. با این حال بعد از درخواست کی‌روش واکنش‌‌های مختلفی از سوی سرمربیان و کارشناسان رخ داد. مربیانی که ادعا می‌کردند سطح بازیکنان لیگ ایران چیزی کمتر از لیگ سایر کشورها ندارد و تیم‌ملی با نفرات داخلی هم می‌تواند موفق باشد. شاید اولین و تندترین واکنش به صحبت‌های کی‌روش، از سوی برانکو ایوانکوویچ، سرمربی پرسپولیس مطرح شد. برانکو گفته بود: «کی‌روش از کجا می‌داند آنها آماده نیستند، از کجا می‌داند بازیکنان داخلی ما ناتوان هستند و آماده نیستند؛ چند بازی او بوده است که بازیکنان داخلی را دیده؟ اگر خوب متوجه شده باشم منظور این است بازیکنان و مربیان ایرانی خوب نیستند یعنی اگر اینگونه است پس علی دایی هم مربی خوبی نیست؟ اگر بازیکنان داخلی خوب نیستند چطور استقلال و پرسپولیس کاندیدای صعود به مرحله بعد لیگ قهرمانان آسیا هستند؟» وینفرد شفر، سرمربی استقلال هم بعد از درخواست کی‌روش، موضعی همانند برانکو ایوانکوویچ اتخاذ کرد اما ملایم‌‌‌‌‌‌تر پاسخ سرمربی تیم‌ملی را داد: «من می‌توانم فقط درباره تیم خودم صحبت کنم. من مربی سایر تیم‌ها مثل سایپا و پرسپولیس نیستم و فقط درباره استقلال صحبت می‌کنم... در شش هفته گذشته بازیکنان ما در استقلال، چیزهای زیادی یاد گرفتند و بازیکنان استقلال برای جام‌جهانی آماده هستند. آنها برای تورنمنت‌های بزرگ آماده‌اند». با این حال ترکیب تیم‌ملی فوتبال ایران در دیدار تدارکاتی با ترکیه حامل پیام ویژه‌ای برای سرمربیانی بود که درخواست کی‌روش را نادیده گرفتند. در ترکیب تیم‌ملی جز علیرضا بیرانوند، تنها بازیکن لیگ داخلی روزبه چشمی مدافع تیم استقلال بود که وی در هر 2 گل دریافتی، نقش پررنگ‌تری داشت. هرچند تعدادی از لژیونرها هم از سطح ایده‌آل دور بودند ولی شاید بتوان تغییر پست آنها را دلیل اصلی افت کیفیت آنها عنوان کرد. باوجود تمام انتقاداتی که از روزبه چشمی بعد از باخت به ترکیه می‌شود، کی‌روش بازهم پشت این بازیکن را خالی نکرد و در نشست خبری گفت اگر بخواهیم با یک اشتباه همه تقصیرها را گردن یک بازیکن بیندازیم نشان می‌دهد دیدگاه‌مان نسبت به فوتبال اشتباه است. علیرضا بیرانوند هم نمایش دور از انتظاری داشت. او روی هر 2 گل خورده نمایش یک گلر در حد جام‌جهانی را نداشت تا نشان دهد کی‌روش باید به فکر تصمیم جدیدی درباره مرد شماره یک تیم‌ملی باشد. به هر حال شاید حالا وقت مناسبی برای منتقدان برنامه‌‌های آمادهسازی کی‌روش باشد تا عمیق‌‌‌‌‌‌تر به سطح بازیهای بین‌المللی و کیفیت بازیکنان داخلی بیندیشند، برنامه‌ای که البته به‌خاطر بی‌درایتی کنفدراسیون فوتبال آسیا و عدم حمایت فدراسیون فوتبال عملیاتی نشد تا دل هواداران تیم‌ملی بابت عملکرد خوب در جام‌جهانی قرص نباشد.
بازگشت اشکان
اشکان دژاگه بهمن‌ماه سال گذشته تنها چند روز پس از پیوستنش به تیم دسته اولی ناتینگهام فارست مصدوم شد. جراحی و مصدومیت اشکان دژاگه باعث شد مسؤولان تیم انگلیسی عنوان کنند خرید ایرانی‌شان فصل را از دست داده است و احتمال رسیدنش به جام‌جهانی کم است. اشکان به تهران آمد تا زیر نظر کادر پزشکی و مربیان تیم‌ملی برای رسیدن به جام‌جهانی تلاش کند. او سه شنبه شب در نیمه دوم به بازی آمد و ۲۰ دقیقه بازی کرد؛ موفقیتی بزرگ برای مربیان تیم‌ملی. رساندن این بازیکن کلیدی به جام‌جهانی یک دستاورد مهم برای کی‌روش به حساب می‌آید. بازیکن پیشین وولفسبورگ در دقایقی که در بازی بود هم بد کار نکرد و با گل کردن پنالتی ایران، اعتماد به نفس خود را هم بالا برد. دژاگه با ادامه همین روند در ۱۷ روز باقیمانده به جام‌جهانی می‌تواند به بازیکن ثابت ایران در روسیه تبدیل شود. ماموریت دوم کادر پزشکی تیم‌ملی رساندن امید ابراهیمی بود که آن هم بخوبی انجام شد. این بازیکن هم که مصدوم شده بود از دقیقه ۶۷ بازی ترکیه- ایران وارد زمین شد.