محمدرضا کردلو: مصاحبت، حال آدم را خوب میکند. مخصوصا اگر پیرامون موضوعی، همصحبتی با اهلش، نصیب شود. حالا اگر در دو سوی این صحبت و گفتوشنود، جماعت خوشذوق و قریحهای چون شاعران باشند، دیگر نور علی نور است. «خوشا به حال شماها که شاعری بلدید» را اصلا برای همین گفتهاند. شاعرها جماعت متفاوتیاند. هنرمندند، اهل فرهنگاند، به نظم ادبی آراستهاند پس با موسیقی و سرود و ترانه هم بیگانه نیستند. خلاصه ماجرای آنچه خوبان همه دارند است. همصحبتی با شاعران، بهجتزاست، حال خوب کُن است، چرا که پاسخهای آهنگینشان در آستین است. رندیشان در واژهها جای گرفته است. سیاست با سادهسازی کلامیشان، عامهفهم میشود. انتقاد و اعتراضشان از منتهای الیه «دل» است. شجاعتشان، در زبان است و طنزشان در بیان. تقواشان را در رعایتهای ادبیشان میشود دید. مراقبتشان را در مراعات کردنهای لفظیشان میشود فهمید. شاعرها احساسیاند و از این جهت گوش شنوایی که میخواهد سرودههایشان را بشنود، باید حساس باشد. اصلا یک شب میخواهد به بلندای شبهای وصل. شب شعر، شب شاعر! دیدارهای رمضانیه رهبر انقلاب با شاعران، همان «حضور خلوت انس» است که حافظ میگوید. شبهای شعر بیت رهبری همان «شب عاشقان بیدل» است که سعدی میگوید. شب متفاوتی که «شاعران» جور دیگری دوستش دارند و با آنکه کثرت اشعار و شاعران قدرتمند، در این سالها، کمی حضور و شعرخوانی در این برنامه را سخت کرده اما همه شاعران آن را دنبال میکنند و قدر آن را میدانند چون مصاحبی از جنس خودشان یافتهاند که حرفهای آنها را میزند. مصاحبی که در بالاترین جایگاه سیاسی کشور قرار دارد و صحبتهایش کمکهای فراوانی به شعر خواهد کرد. شبهای شعر رهبر انقلاب با شاعران، شاید از همه کنگرهها، جشنوارهها و شبهای شعر، بیشتر به کار شعر بیاید. از این جهت که دردی از شعر دوا کند. خدمتی که این گردهمایی در طول این سالها به ادبیات بویژه شعر کرده است، شاهد مثالهای فراوانی دارد. اهمیت به جوانان، رشد و توسعه فضاهای مترقی و نو در عرصه ادبیات، شعر و موسیقی (مانند شهرستان ادب)، پیشرفت معنادار شعر آیینی، توجه ویژه به سرود در سالهای اخیر، مسؤولیتپذیری شاعران، کارکردی شدن و تکلیفمحوری سرودههای شاعران، شکلگیری جریانهای نو، توجه به ظرفیتهای بینالمللی ادبیات و شعر پارسی، توجه خاص به شعر آذری، قوام و قدرت گرفتن مضامین مطروحه در اشعار نوحهها و مراثی، تقویت خطابه شعرها و... از جمله اتفاقهای مهم در شعر معاصر ایران است که آثار و محصول مستقیم و غیرمستقیم جلسه دیدار شاعران با رهبر انقلاب است. از جمله آنها مسؤولیتپذیری اهل شعر است که رهبر انقلاب درباره آن میگویند: «وقتی شما یک ثروتی، یک امکانی در اختیار دارید که از آن میتوان برای کارهای بزرگ استفاده کرد، اگر استفاده نکردید، خلاف مسؤولیت عمل کردید، خلاف تعهد رفتار کردید. این مسؤولیتآور است. حالا خدای متعال این نعمت را به شما داده اما مثل همه نعمتها از نعمت سؤال خواهد شد، از عطای الهی سؤال خواهد شد. از شما سؤال خواهد شد که با این نعمت چه کردید؟» جلسات شعرخوانی در حضور آیتالله خامنهای سابقهای دور دارد و به دوران ریاستجمهوری و حتی پیش از آن به دوران حضور ایشان در کسوت امام جمعه تهران و باز هم پیشتر از آن یعنی به دوران مبارزات در پیش از انقلاب بازمیگردد. نام شاعران حاضر در این جلسات را که مرور میکنیم درمییابیم شاعران متعهد و مسؤول و آنها که در مسائل مختلف اعلام بیطرفی نکردهاند و آنان که در دوران فعالیت شعری خود خنثی ظاهر نشدهاند، بیشتر در این مرکزیت حضور داشتهاند. چهرههایی چون مرحوم حمید سبزواری، مرحوم قیصر امینپور و مرحوم سیدحسین حسینی، خانم طاهره صفارزاده، مرحوم احمد عزیزی و دیگر شاعران نامی این سرزمین، از حاضران پای کار جلسات شعری رهبری بودهاند. طی سالهای گذشته، انتقال این تکلیفمحوری و تعهد به نسل جدید، پای شاعران جوان و موثری چون علیمحمد مودب، میلادعرفانپور، محمدمهدی سیار، مهدی جهاندار و... را به مکتب حسینیه امام خمینی باز کرده است. و البته این نسل هم با سرعتی چندبرابر نسل قبل از خود و به برکت همین جلسات رمضانیه و تشکیلاتی چون شهرستان ادب و سایر حلقهها و جریانهای شعری، نو به نو، شاعران جوانتر و خوشذوقتر و متعهدتری را وارد این عرصه کردهاند. آنقدر که رسانهها از فرصت گفتوگو و معرفی آنها، جا ماندهاند. توصیههای رهبر انقلاب در این مسیر، فضای مناسبی را برای شاعرانی مهیا کرده که تا سالهای قبل متاثر از فشارهای جریان روشنفکری، «بیطرف بودن» را انتخاب کرده بودند. رهبری در یکی از دیدارهای رمضانیه خود با شاعران با اشاره به موضوع بیطرفی گفتند: «بیطرفی در دعوای حق و باطل معنی ندارد... شاعر نمیتواند در جنگ حق و باطل بیطرف باشد. اگر چنانچه شاعر، هنرمند بیطرف بود، تضییع نعمت خدا را کرده، اگر خدای نکرده طرف باطل را گرفت، آن وقت خیانت کرده، جنایت کرده، بحث اهمال دیگر نیست، بحث جنایت است». یکی دیگر از برکات این جلسات تکلیفمحوری نسل جدید شاعران است که در موارد متعدد و مسائل سیاسی و اجتماعی روز، به کمک جریان انقلاب میآید و عدالت را در حوزههای مختلف مطالبه میکند. چنانکه شعر و سرود و ترانههای سروده شده توسط شاعران، بازتابهای گستردهتری در شبکههای اجتماعی پیدا میکند و راحتتر دیده و شنیده میشود. علاوه بر موارد بالا که در وضعیتسنجی شعر معاصر مولفههای مهمی به شمار میآیند، گفتوگوهای رخ به رخ اهالی شعر و ادب با رهبر انقلاب و بیان مشکلاتشان در این حوزه، بسیار گرهگشاتر از جلسات متعدد وزارتخانهای و سازمانی و ادارهای است که پیرامون شعر برگزار میشود. بسیاری هم صرفا درددلی دارند که گفتش در گوش شنوای رهبری حالشان را خوب میکند و شاعر مگر چه میخواهد، جز حال خوب! حال خوب این روزهای شاعران این سرزمین هم، همین دیدارهایی است که گاه تا بامداد به درازا کشیده است.