گروه اجتماعی: نماینده استان سیستان‌وبلوچستان در شورای عالی استان‌ها در تشریح شرایط طاقت‌فرسای زندگی روستاییان این منطقه گفت: مردم در برخی روستاها 10 روز یک‌بار هم حمام نمی‌روند. آنها  تنها برای زنده ماندن آب پیدا می‌کنند. در بعضی مواقع آب در گودالی سرباز و بزرگ که از قدیم وجود داشته، جمع می‌شود و مردم و حیوانات به‌صورت مشترک از آن استفاده می‌کنند. به گزارش ایلنا، در شرایطی که تمام کشور با بحران کم‌آبی و خشکسالی دست و پنجه نرم می‌کند، استان سیستان‌وبلوچستان  بویژه شهرستان چابهار شرایط بسیار بغرنجی دارد. یکی از نمایندگان استان سیستان‌وبلوچستان در شورای ‌عالی استان‌ها با تشریح بحران‌ حاکم بر روستاهای شهرستان چابهار، نسبت به‌شدت یافتن پدیده حاشیه‌نشینی هشدار داد. «شه‌بخش گرگیج» با بیان اینکه روستای «ساندک‌زهی» در  ۴۵ کیلومتری مرز قرار داشته و یکهزار و 200 نفر جمعیت دارد، به معضل جدی بی‌آبی در شهرستان چابهار  بویژه روستاها اشاره کرد و درباره شرایط روستاهای این شهرستان گفت: 80 الی 90 درصد مردم که در گذشته کشاورز بودند، اکنون به خاطر بی‌آبی و نبود بارش‌های فصلی بیکار شده‌اند.
روستاهای دورافتاده قدرت خرید آب ندارند
نماینده استان سیستان‌وبلوچستان در شورای عالی استان‌ها با بیان اینکه در کل شهرستان چابهار از 285 هزار نفر جمعیت، 70 درصد روستانشین هستند، گفت: منابع آب زیرزمینی به پایان رسیده و به علت کمبود بارندگی اکثر چاه‌ها خشک شده‌ است. برای  مثال در روستای ساندک‌زهی، هزینه حمل و خرید یک تانکر آب ۱۰۰ هزار تومان است که برای یک خانوار ۵ نفره حداکثر تا یک هفته کفاف می‌دهد. وی خاطرنشان کرد: در روستاهای دورافتاده قیمت یک تانکر آب به 200 هزار تومان می‌رسد. هر تانکر 10 هزار لیتر گنجایش دارد و باید آب خوردن و استحمام و احشام ساکنان روستا را تامین کند. با این‌ حال ساکنان روستاهای دوردست به دلیل نداشتن تمکن مالی توانایی پرداخت این مبلغ را ندارند.
آب تانکرها شور است
گرگیج با بیان اینکه ناوگان‌های آبرسانی آبفا فرسوده است، به شرایط بسیار بد آب آشامیدنی که به روستاها می‌رسد، اشاره کرده و افزود: برخی پیمانکاران بخش خصوصی  به دلیل عدم پرداخت مطالبات‌شان توسط اداره آب و فاضلاب روستایی فسخ قرارداد کرده‌اند و همین موضوع مشکل را دوچندان کرده است. هم و غم مردم فقط آب آشامیدنی است و بعد از آب تازه به فکر غذا می‌افتند. دولت برای هر نفر روزانه
15 لیتر سهمیه تعیین کرده اما همین مقدار هم به مردم نمی‌رسد. کیفیت آب تانکرها مناسب نیست و اکثرا شور هستند.
منابع آب مشترک با احشام
عضو شورای شهرستان چابهار در پاسخ به این سوال که روستاهای دورافتاده چگونه آب آشامیدنی خود را تامین می‌کنند، گفت: روستاهای دورتر که برای خرید آب پول ندارند، بدون آب و با صرفه‌جویی سر می‌کنند. آنها 10 روز یک‌بار هم حمام نمی‌روند و فقط برای زنده ماندن آب پیدا می‌کنند. در بعضی مواقع نیز آب در گودالی سرباز و بزرگ که از قدیم وجود داشته، جمع می‌شود و مردم و حیوانات به‌صورت مشترک از آن استفاده می‌کنند. گرگیج افزود: در واقع در این روستاها آب مصرفی میان انسان و حیوان مشترک است، این نوع مصرف در هیچ جای کشور دیده نمی‌شود.
دسترسی نداشتن ۷۹ درصد مردم به آب
نماینده استان سیستان‌ وبلوچستان در شورای عالی استان‌ها وضعیت آب شهرستان چابهار را نسبت به سایر شهرهای استان وخیم‌تر دانسته و افزود: در  کل استان سیستان و بلوچستان، چابهار از همه شهرستان‌ها، به‌رغم نزدیک بودن به منابع آبی پایدار دریا وضعیت بدتری دارد. شاخص دسترسی به آب در کل شهرستان 21 درصد بوده و 79 درصد مردم آب آشامیدنی ندارند و از میان 440 روستا برای حدود 410 روستا آبرسانی با کمک ناوگان سیار انجام می‌شود.
بحران حاشیه‌نشینی و مهاجرت
عضو هیات‌رئیسه شورای عالی استان‌ها در رابطه با تخلیه روستاها به دلیل کم‌آبی و ایجاد پدیده حاشیه‌نشینی در اطراف شهرهای این شهرستان گفت: به دلیل علاقه‌ای که مردم به روستاهای خود دارند، هنوز تخلیه کامل نداشته‌ایم اما از هر روستا برای مثال حدود 50 خانوار به حاشیه شهرها می‌روند و برای خودشان زمینی پیدا کرده و با بلوک یا سیمان، آلونک‌هایی برای خودشان درست می‌کنند. وی گفت: بیشتر مهاجرت‌ها به شهرهای چابهار، زاهدان و ایرانشهر است. بیشتر مهاجران با دستفروشی زندگی‌شان را می‌گذرانند، برخی نیز بیکار هستند و با هفته‌ای یک‌بار کارگری سر می‌کنند.