درست از روز قرعهکشی جامجهانی شروع شد؛ روزی که قرعه سخت گروه مرگ، ته دل خیلی از فوتبالدوستان را خالی کرد. عدهای نگران شدند و عدهای شروع کردند به طنازی. یکی از تقابل ملیپوشان با تکنیکیبازهای اسپانیا گفت و دیگری از مصاف علیرضا بیرانوند و کریستیانو رونالدو که قرار است سختترین شب دروازهبانی او شود! با این حال، ورای همه این اتفاقات یک نفر بود که در تنهاییاش، برای تحقق یک رویا میجنگید، تلاش میکرد و میخواست در مهمترین روزهای زندگیاش، به دنیا ثابت کند که امید، آخرین چیزی است که میمیرد و بالاخره روز انتظار فرا رسید. بیرانوند در ۲ بازی اول ایران درخشش خیلی خوبی داشت، او مقابل مراکش دروازه ایران را بسته نگه داشت تا نخستین کلینشیت جامجهانیاش را ثبت کند و بعد مقابل اسپانیا، با آن همه بازیکن تکنیکی تنها روی اتفاق یک گل دریافت کرد. وقتی کیروش در شب قبل از دیدار با پرتغال، فیلم «نجات سرباز رایان» را برای بازیکنانش به نمایش درآورد شاید کمتر کسی فکر میکرد بازیکنی که فردا برای کوتاهترین مرز قابل دفاع ایران میجنگد و سربلند از زمین بیرون میآید، علیرضا بیرانوندی باشد که سالیان سال برای این رویا تلاش کرده بود ولی در نهایت اوج شاهکار این پسر غیور ایران درست مقابل پرتغال رقم خورد؛ همان پرتغال و کریس رونالدویی که قبل از این در ذهنهایمان تبدیل شده بودند به شکستناپذیرها. بیرانوند اما در مصاف تک به تک با کریستیانو رونالدو، بازیکنی که برای کسب ششمین توپ طلای دنیا میجنگد، سربلندترین بود. وقتی انریکه کاسیاس داور پاراگوئهای در دقیقه ۵۲ این دیدار مهم به واسطه خطای عزتاللهی در محوطه جریمه ایران در سوتش دمید، دیگر نگاه همه ایرانیها، فقط روی یک نفر بود؛ درست انگار این بازی از اول، نبرد تن به تن او و رونالدو بوده است. علیرضا بیرانوند، گلری که سختکوشترین بود حالا باید در حساسترین لحظات فوتبال ایران مقابل ضربه پنالتی ابرستاره فوتبال دنیا میایستاد. ایستاد و چه جانانه ۸۰ میلیون ایرانی را برای چند ثانیه تبدیل به شادترین مردم دنیا کرد. بیرانوند با واکنشی استثنایی مانع از گلزنی رونالدو شد و با در آغوش کشیدن توپی که با بوسه رونالدو به آن، میخواست تور دروازه ایران را نشانه برود نشان داد فوتبال، دنیای شگفتیهاست، دنیای تحقق زیبایی رویاها اگر بخواهی. اینجا بود که برایش نوشتند وقتی توپ را در آغوش گرفت تو گویی تمام رویاهای یک ملت را بغل کرده بود. او بود که ایران را به ادامه جامجهانی امیدوار نگه داشت و باعث شد تا رویاپردازی هموطنانش تا ثانیه پایانی ادامه داشته باشد. خودش در وصف این لحظه میگوید: «آن صحنه شرایط خاص خودش را داشت. رونالدو از بهترین بازیکنان دنیاست که برای توپ ششم طلایش دورخیز کرده اما من این کار را انجام دادم تا مردم دوستداشتنی ایران خوشحال شوند. برای من باعث افتخار است که توانستم پنالتی او را بگیرم. اول از همه برای مردم ایران خوشحالم که توانستم پنالتی رونالدو را بگیرم و بعد به تیم کمک کنم. شما دیدید که پس از آن صحنه پنالتی چقدر روند بازی به سود ما شد و بازی را در دست گرفتیم تا به گل رسیدیم.» درخشش او در مهار پنالتی رونالدو از دید رسانههای معتبر دنیا هم دور نماند. سایتهای معتبر اروپا از جمله تلگراف، بیلد آلمان، ایندیپندنت، گاردین و لوموند فرانسه با اشاره به نمایش درخشان بیرانوند، نوشتند: «دروازهبان ایران که در ابتدا زندگی سختی داشت و مجبور بود در خیابان بخوابد و پناهگاهی نداشت، توانست در جامجهانی نامی برای خود دستوپا کند و پنالتی بازیکنی چون کریستیانو رونالدو را بگیرد که بهترین بازیکن فوتبال جهان محسوب میشود. او همچنین تبدیل به نخستین دروازهبان ایران در تاریخ جامهای جهانی شد که توانست یک پنالتی مهار کند.»
سایت آماری - تحلیلی WhoScored هم به بیرانوند نمره 5/7 داد که بالاترین نمره در میان بازیکنان ایران و بالاترین نمره در میان تمام بازیکنان میدان پس از پهپه، مدافع میانی پرتغال است. جامجهانی فرصتی بود برای قهرمان شدن و علیرضا بیرانوند به بهترین شکل از این فرصت استفاده کرد.