لیونل مسی و کریستیانو رونالدو این فرصت را داشتند تا برای نخستین‌بار در جام‌جهانی به مصاف یکدیگر بروند اما هر دو بازیکن با تیم‌های‌شان در مرحله یک‌هشتم نهایی شکست خوردند تا حذفی دراماتیک با جام‌جهانی روسیه داشته باشند. مانند همه سال‌های اخیر چشم طرفداران فوتبال در جام‌جهانی ۲۰۱۸ به لیونل مسی و کریستیانو رونالدو بود تا ببینند دو ابرستاره دنیای فوتبال می‌توانند در جام‌جهانی افتخارآفرینی کنند یا خیر. با این وجود، آرژانتین و پرتغال خیلی زود از جام‌جهانی کنار رفتند تا فرصت درخشش دو ستاره بزرگ دنیای فوتبال هم از بین برود. لیونل مسی و رونالدو به امید درخشش در جام‌جهانی و کسب توپ طلا قدم به مسابقات گذاشته بودند اما تنها توانستند تیم‌های خود را از مرحله گروهی بالا بیاورند تا فرصتی برای نشان دادن توانایی‌های‌شان در مراحل بالاتر از جام روسیه نداشته باشند. اگر پرتغال و آرژانتین می‌توانستند بر حریفان خود غلبه کنند، لیونل مسی و رونالدو برای نخستین‌بار در تاریخ جام‌های جهانی می‌توانستند یک نبرد جذاب را به وجود آورند اما شرایط به گونه‌ای متفاوت پیش رفت. آرژانتین در برابر فرانسه یک دیدار تماشایی و کلاسیک به معنای واقعی ارائه داد اما در نهایت کیلیان امباپه با درخشش خود و به ثمر رساندن ۲ گل شرایط را برای پیروزی ۴-۳ آبی‌پوشان فراهم کرد تا بازیکنان آلبی سلسته دوباره با اشک جام‌جهانی را ترک کنند. مسی به‌رغم تاثیرگذاری در 2 گل آرژانتین در این بازی، نتوانست برابر فرانسه گلی بزند تا طلسم عجیب گل نزدن او در مراحل حذفی جام‌های جهانی به قوت خود باقی بماند و او این بار هم بدون اینکه گلی در مراحل حذفی جام‌جهانی بزند با مسابقات وداع کند.
آرژانتین در این دوره از مسابقات بسیار کم‌فروغ ظاهر شده بود و از همان بازی ابتدایی برابر ایسلند مشخص بود تیم خورخه سامپائولی انسجام و برنامه تاکتیکی لازم در مقابل حریفان را ندارد. آنها با 3 گل برابر کرواسی شکست خوردند و تا آستانه حذف پیش رفتند اما در برابر نیجریه مسی به کمک تیمش آمد و شرایط رسیدن آرژانتین به مرحله یک‌هشتم را فراهم کرد. با این وجود، تیم نه‌چندان قدرتمند آرژانتین در مقابل فرانسه شانس زیادی نداشت بویژه خط دفاع این تیم مقابل مهاجمان خوش‌تکنیک و سرعتی فرانسه توان لازم را نداشت.
پرتغال هم مانند آرژانتین به امید ستاره اصلی خود کریستیانو رونالدو وارد مسابقات شده بود. البته تیم سانتوس به عنوان مدافع قهرمانی یورو، نسبتا از آرژانتین بهتر و منسجم‌تر بود اما آنها هم در مرحله یک‌هشتم نهایی نتوانستند کاری از پیش ببرند و کریستیانو رونالدو هم نتوانست کمکی به سلسائوی اروپا بکند تا پرتغال هم با شکست برابر اروگوئه حذف شود. در این بازی هم مانند بازی آرژانتین که به جای مسی این امباپه بود که با عملکردش همه را به هیجان آورد، این ادیسون کاوانی بود که خوش درخشید و 2 گل هم زد تا رونالدو و یارانش را وادار به وداع با جام کند.
پیش از جام‌جهانی همه منتظر درخشش مسی و رونالدو بودند و این دو بازیکن هم رقابت خود برای عنوان بهترین بازیکن جهان را وارد مرحله جدیدی کرده بودند. مسی قبل از جام‌جهانی عکسی با یک بز گرفت تا به طور غیرمستقیم ادعا کند بهترین بازیکن تاریخ است. «بز» معادل کلمه انگلیسی Goat است که مخفف «بهترین بازیکن تاریخ» هم می‌شود. کریستیانو رونالدو هم در شرایطی وارد مسابقات روسیه شد که یک ریش بزی گذاشته بود تا هم کنایه‌ای به مسی بزند و هم بگوید بهترین بازیکن تاریخ فوتبال اوست نه مسی. او حتی بعد از هت‌تریک در بازی اول برابر اسپانیا هم دستی به ریشش کشید تا نشان دهد بهترین است.
اما هر دو ستاره خیلی زود از جام‌جهانی حذف شدند تا یک بار دیگر مشخص شود عظمت جام‌جهانی بیشتر از ستاره‌ها است، حتی اگر این ستاره‌ها ابربازیکنانی مانند مسی و رونالدو باشند. همین طور بار دیگر ثابت شد تنها با اتکا به یک بازیکن نمی‌توان در جام‌جهانی موفق بود و قهرمان شد یا به مراحل بالا رسید.
با حذف رونالدو و مسی، حالا دو ستاره اصلی دنیای فوتبال در روسیه حضور ندارد تا فرصت برای درخشش ستاره‌های جوان‌تری مانند نیمار، گریزمن، امباپه و… فراهم شده و شاید با درخشش این ستاره‌ها بالاخره انحصار توپ طلا هم بعد از ۱۰ سال از دست دوقطبی مسی- رونالدو خارج شود.