یک کارشناس مسائل انرژی گفت: سال‌های سال است که هیچ هزینه‌ای برای توسعه و بهینه کردن میادین نفتی انجام نداده‌ایم و فقط منتظر قراردادهای خارجی بودیم. سعید ساویز، کارشناس مسائل انرژی در گفت‌وگو با ایسکانیوز در پاسخ به این سوال که آمریکا و همدستانش درصدد هستند با افزایش تولید نفت در بین اعضای اوپک، ایران را از صحنه رقابت خارج کنند، در این بین سیاستمداران ایران باید چه راهکاری را در پیش بگیرند، اظهار داشت: آمریکا در پی این است که یک میلیون بشکه به ظرفیت تولید اوپک اضافه شود تا اینکه کم‌کم بتواند تولید ایران را از بازار حذف کند و این یک میلیون بشکه می‌تواند حاشیه امنی برای سقف عرضه و تقاضا در بازار به‌وجود آورد که شوک شدید افزایشی حاصل از خروج ایران از جمع تولید‌کنندگان باعث سقوط اقتصاد کشورهای وارد‌کننده نفت نشود. وی تاکید کرد: اوپک همین الان اگر اراده کند که یک میلیون بشکه نفت اضافه کند، از نظر فنی موفق نخواهد شد و تمام توان فعلی اوپک برای افزایش تولید در حال حاضر چیزی بین 400 تا 600 هزار بشکه است؛ این برای حذف ایران از بازار کافی نیست اما از طرفی با معافیت دادن به خریداران نفتی ایران می‌خواهد کنترل قیمت بازار را به دست بگیرد تا در فرصت زمان ایجاد شده آرام‌آرام برای نفت ایران به طور کامل جایگزین پیدا کنند. این کارشناس به تاثیر کاهش صادرات نفت ایران در بخش واردات و بودجه اشاره کرد و گفت: با این روش اقتصاد کشور به دلیل نبود نقدینگی در کنار تمام سوءمدیریت‌ها فلج خواهد شد. وی تصریح کرد: اگر ما سهم بزرگ‌تری در اوپک داشتیم و اوپک مجبور بود برای کاهش تولید نفت ایران بیشتر تولید کند، حذف ایران بسادگی امکان‌پذیر نبود. اما این به مفهوم مصون ماندن ما از آسیب تحریم‌ها نیست. تنها زمان حذف ایران طولانی‌تر می‌شد. این کارشناس تاکید کرد: بحث سهم تولید فقط بازکردن شیرسرچاهی نیست و سهم تولید نیاز به این دارد که مخازن و میادین نفتی این پتانسیل را داشته باشد؛ ما سال‌های سال است که هیچ هزینه‌ای برای توسعه میادین و بهینه کردن میادین نکرده‌ایم و منتظر قراردادهای خارجی بودیم، به قول معروف وقتی چیزی نکاشتیم مطمئنا نمی‌توانیم چیزی را هم برداشت کنیم. وی ادامه داد: متاسفانه در بخش توسعه انرژی شرایط کشور از سوی دولتمردان درک نشده است و مدیریت بحران را در سیاستمداران نمی‌بینیم. مسؤولان و مشاوران‌شان درک درستی از شرایط اقتصادی جامعه ندارند و امروز دیگر دیر شده است.