بهزاد اخلاقی: شعلههای خشم و تضادهای فرهنگی با دستمایههای اقتصادی به هسته مرکزی ناآرامیهای پایتختهای اروپایی مبدل شده است. در حالی که تیمملی فوتبال فرانسه در یک هشتم نهایی مسابقات جامجهانی فوتبال با ترکیبی از مهاجران آفریقایی – فرانسوی مسلمان با تیمملی اروگوئه دیدار کرد، در بطن جامعه فرانسه خبری از ایده یک ملت – یک تیم نیست. سیاهان و مهاجران بار دیگر در این کشور و در شهر غربی نانت مورد خشونت پلیس قرار گرفتهاند. جوانی 22 ساله که از درخواست پلیس برای بازرسی خودرویش ممانعت کرد، با ضرب گلوله به قتل رسید و این مساله 4 شب مملو از اعتراض و خشونت را در پی داشته است. اما چرایی این رویداد را باید در تبعیض و پروپاگاندای رسانهای ریشهیابی کرد و نمیتوان تاثیر سیاستهای انقباضی دولتهای اتحادیه اروپایی را که احزاب راستگرا را بیش از گذشته در کانون توجه رایدهندگان اروپایی قرار دادهاند، منکر شد. شعارهای پوپولیستی در سراسر قاره سبز حامیان خود را به جدایی از اتحادیه اروپایی، اتخاذ سیاستهای ضد بروکسل و مقابله با سیاستهای مهاجرتی فرامیخواند. این رویکرد در جنوب اروپا بویژه در ایتالیا در دورههای مختلفی تجربه شده است اما در کشورهایی چون فرانسه و آلمان که در کانون قدرت اقتصادی و سیاسی اروپای متحد قرار دارند، هیچگاه شاهد چنین حمایتی از جریانهای دستراستی نبودهایم. در آلمان دستراستیها دولت مرکل را در نهایت مجبور به انعطاف در مقابل خواسته خود کردند اما در فرانسه که 3 دوره 5 ساله پرتنش سیاسی را گذرانده است، شرایط کمی با آلمان تفاوت دارد. مهاجران که عموما در مناطق فقیرنشین زندگی میکنند در مقابل طبقه متوسط و ثروتمندانی قرار گرفتهاند که مکرون را نماینده خود میدانند و پلیس فرانسه میان طبقات اجتماعی دیوارکشی فرهنگی و رفتاری کرده است. پلیس فرانسه چندمین بار طی یک دهه گذشته دست به ماشه برده و یک جوان را به قتل رسانده است، این مساله یادآور روزهای سخت فرانسوا اولاند در پاریس و شهرهای دیگر فرانسه است، به نظر میرسد تاریخ تکرار نشده است، چرا که مشکلات جامعه فرانسوی به قوت خود باقی ماندهاند و سیاستهای دولت نه در فرم و نه محتوا نتوانسته شرایط را کمی به سوی آرامش بیشتر هدایت کند. پاریس 4 شب بحرانی را طی کرده است و مناطقی که عمدتا فقرا و مهاجران در آن زندگی میکنند با خودروهای نظامی و پلیسهای مسلح مسدود شدهاند، در خیابانها مخالفان دولت با روشن کردن آتش و مسدود کردن راه پلیس تلاش میکنند از خود حفاظت کنند که چهره واقعی و خشن جامعه فرانسوی را در برخورد با مهاجران به نمایش میگذارد. نانت در غرب فرانسه در کانون این ناآرامیها قرار دارد، دستکم 50 خودرو به آتش کشیده شده است و جوانان معترض به قتل «ابوبکر- ف» توسط پلیس، پمپهای بنزین را هم از خشم خود بینصیب نگذاشتهاند و دبیرستانهای غرب نانت تعطیل شده است. علت و ریشه خشونتهای فوق را باید در سیاستهای اقتصادی دولتهای فرانسه طی 2 دهه گذشته جستوجو کرد، خشونت پلیس علیه شهروندان سیاهپوست فرانسوی در سال 2005 و قتل 2 نوجوان آفریقاییتبار موج وسیعی از خشونتها را ایجاد کرد و اکنون با گذشت 13 سال هنوز جامعه فرانسه دستخوش همان نوع خشونت است. حمله با کوکتل مولوتف به اماکن تجاری و آتش زدن خودروها، نمایشی از آتش و تخریب است که جامعه طبقاتی فرانسه را هدف قرار داده است. سیاست مکرون تبدیل کردن اقتصاد فرانسه به یک اقتصاد استارتآپی است که در آن طبقه کارگر و مهاجران بیش از گذشته به حاشیه رانده میشوند؛ این راندن، جوامع شهری فرانسه را آبستن درگیریهای طبقاتی خواهد کرد و پلیس را مجبور میکند دست به خشونتهای بیشتر بزند.