گروه بینالملل: ترامپ و پوتین قرار است شانزدهم جولای در هلسینکی دیدار کنند. درباره این دیدار گمانهزنیهای زیادی شده است و با توجه به رای دادگاه درباره دخالت قطعی مسکو در انتخابات آمریکا، این ملاقات زیر فشارهای شدید مخالفان ترامپ در داخل ایالات متحده پیش خواهد رفت اما رئیسجمهور چهلوپنجم آمریکا برای تخلیه بار فشارهای شدیدی که در حال حاضر مجبور به تحمل آن است 2 راه در مقابل خود میبینند؛ نخست فشار به روسیه برای تعیین تکلیف پرونده سوریه و دوم فشار برای خروج نیروهای ایرانی در خاک سوریه. اما آیا پوتین این فشارها را تحمل خواهد کرد؟ به نظر نمیرسد رئیسجمهوری آمریکا بتواند همتای روس خود را برای تعیین تکلیف مسائلی که در سوریه رخ میدهد متقاعد کند. مسکو توانسته است پیشرویهای قابل قبولی در خاک سوریه داشته باشد و شرط خروج اسد از قدرت نیز دیگر وجود ندارد و روسیه در عین حال میداند برای آنکه بتواند موضع برتر خود را در حوزه پاسیفیک حفظ کند مجبور است درباره سوریه با موضعی قاطعتر برخورد کرده و زیر بار فشارهایی که ترامپ با وجود تحریمهای آمریکا علیه اقتصاد روسیه وضع کرده است نرود. از سوی دیگر، برخی تحلیلگران بر این باور بودند که ترامپ مساله حاکمیت روسیه بر کریمه را به رسمیت خواهد شناخت در صورتی که مسکو امتیازاتی در سوریه در اختیار این کشور قرار دهد اما این ایده تا زمانی که روسیه دست برتر را در معادلات دمشق دارد غیرواقعی به نظر میرسد. اما نشریه آمریکایی فارین پالیسی درباره اجلاس هلسینکی مینویسد اگر ترامپ، پوتین را برای اتخاذ سیاست همسو با آمریکا درباره خروج نیروهای ایرانی از سوریه تحت فشار قرار دهد عملا با یک جواب ساده مواجهه خواهد شد: «نه». در همین حال، مساله مهم دیگری که وجود دارد آن است که پوتین حتی نمیخواهد ایران از سوریه خارج شود و اگر هم وی خواهان این خروج باشد از اهرمهای کافی برای مجبور کردن تهران برای خروج از مناطق تحتکنترلش برخوردار نیست. یوری بارمین، عضو شورای مشورتی سیاست خارجی روسیه در این باره معتقد است مسکو به حمایت از همپیمانانش ادامه خواهد داد زیرا اگر قرار بود ما دوستان خود را کنار بگذاریم مدتها قبل باید ایران و سوریه را رها میکردیم. از سوی دیگر، سفیر سابق آمریکا در روسیه درباره گفتوگوهای جان بولتون و خواسته وی برای اعمال نفوذ مسکو در تهران برای خروج از سوریه بر این ایده استوار است که مسکو چنین تاثیرگذاریای بر ایران ندارد.