یک عمر پی پول دویدیم، بگو خب!
از هرچه خوشی بود، بریدیم، بگو خب!
نان و نمک از بس که جویدیم شب و روز
یک گوولّه سُدیم کلریدیم، بگو خب!
بعد از دوسه سالی که پس انداز نمودیم
رفتیم و جوراب خریدیم، بگو خب!
با شیب ملایم که همه چیز گران شد
با شیب بدی باز خمیدیم، بگو خب!
از شش گل خوشبو، همگی سال گذشته
خَرزَهره ازین باغچه چیدیم، بگو خب!
قحطی زده را باز سر سفره نشاندیم
چون جمله‌ ما چشم سفیدیم، بگو خب!
مدیونی اگر فکر کنی منتقدم من
ما عااااشق تدبیر و امیدیم، بگو خب!
چون تلویزیون گفت شبی، ارز گران نیست!!!
رفتیم و فقط زود کپیدیم، بگو خب!
صد حیف از آن فاق، که جِر خورده عمیقاً
بدجور ز روکود پریدیم، بگو خب!
این «اِقّ و تصاد» است، شده نصف و خوب است
نوبخت! به حرف تو رسیدیم، بگو خب!
مانند کلاس عربی، طول کشیده!
در حیرت از این دور مدیدیم، بگو خب!
دور کمر هیات دولت شده باریک
شرمنده‌ آن حجم لیپیدیم، بگو خب!
خالی شده از رونق و آزادی و کاریم
فول از کلک و وعده وعیدیم، بگو خب!
جاری شده اشکم و چه بهتر که نگویم
از لطف شماها چه کشیدیم، بگو خب!
با دسته کلیدت برو ای شیخ! به قرآن
وحشت زده از هرچه کلیدیم، بگو خب!
از خیر شما، ما که گذشتیم خداییش
از دولتتان خیر ندیدیم، بگو خب!