پنچاک سیلات، تدبیر اندونزی و انفعال ایران
 چرا اعتراض داریم؟
در حالی کشور اندونزی با اضافه کردن رشته «پنچاک سیلات» عملا ۱۴ مدال طلا را در سبد خود قرار داد و جایگاه چهارمی‌اش را در جدول رده‌بندی بازی‌های آسیایی قطعی کرد که موضع‌گیری مسؤولان ورزش ایران در این باره قابل تامل است. کشور اندونزی میزبان بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ با ‌اضافه کردن رشته رزمی پنچاک سیلات توانست ۱۴ مدال طلا را دشت کند؛ موضوعی که پیش از این بازی‌ها قابل پیش‌بینی بود، زیرا بی‌شک کشور میزبان برای موفقیت در ورزش بومی خود شانس بیشتری از  سایر کشورها داشت. به همین دلیل بسیاری از کشورها نظیر چین، ژاپن و کره‌جنوبی به عنوان قدرت‌های آسیا و همچنین کشورهای خاورمیانه عملا این رشته ورزشی را تحریم کردند اما ایران ۹ ورزشکار را به مسابقات پنچاک سیلات اعزام کرد و ضمن کمک به اعتباربخشی به این رقابت‌ها تنها یک مدال برنز دشت کرد. اندونزی به کمک همین تعداد طلا در رشته پنچاک سیلات جایگاه ایران در رده چهارم را گرفت تا بالاخره بعد از  مدت‌ها مسؤولان ورزش کشور هوشیار شوند و نسبت به این موضوع اعتراض کنند. حال باید پرسید اساسا بعد از حضور ایران در رشته پنچاک سیلات و به رسمیت شناختن آن، اعتراض یا شکایت از اندونزی به مجامع بین‌المللی چه تاثیری دارد؟ نکته مهم‌تر اینکه چرا مسؤولان پیش از این نسبت به ورود این رشته موضع‌گیری نداشته‌اند؟ به هر ترتیب در شرایط فعلی فرار رو به جلوی مسؤولان برای توجیه عدم دیپلماسی سازنده و بازی در زمین رقیب، نمی‌تواند دردی از  ورزش دوا کند. شاید امروز ورزش کشور بیش از هر زمان دیگری به نیروهای مجرب، جوان و با دانش در حوزه دیپلماسی نیاز دارد.

نوشاد عالمیان: پینگ‌پنگ ایران  و خودم به این مدال نیاز داشتیم
نوشاد عالمیان گفت: پینگ‌پنگ ایران و خودم به این مدال برنز احتیاج داشتیم و مردم مرا ببخشند که نتوانستم به فینال صعود کنم. نوشاد عالمیان پس از کسب مدال برنز پینگ‌پنگ بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸، بیان‌ کرد: خدا را شکر که توانستم این مدال را بگیرم. من برای آن تلاش کرده بودم و پینگ‌پنگ ایران و خودم به این مدال نیاز داشتیم.  روز جمعه بازی خوب و حساسی را با نماینده هنگ‌کنگ داشتم که نفر دهم جهان بود. امروز هم با نفر چهارم جهان رقابت کردم که واقعا بازیکن قوی‌ای بود. در شروع مسابقه خوب کار کردم اما سرویس‌های این بازیکن چینی اذیتم کرد و نتوانستم بازی خوب خودم را ادامه‌ دهم. او ادامه‌ داد: با این حال خدا را شکر می‌کنم که توانستم مدال بگیرم و این مدال برایم بسیار مهم بود. اینکه یک بازیکن غیر از شرق آسیا بیاید و مدال بازی‌های آسیایی را کسب کند واقعا جالب است و فکر نمی‌کنم در سال‌های اخیر چنین اتفاقی افتاده باشد. پینگ‌پنگ‌باز کشورمان گفت: ما در مسابقات جهانی نیز به دسته اول صعود کردیم و حالا کسب این مدال می‌تواند جایگاه ایران در تنیس روی میز را مستحکم‌تر کند. ارزش رشته تنیس روی میز در بازی‌های آسیایی همپای المپیک است چون بهترین بازیکنان جهان در قاره آسیا حضور دارند. حالا با این نتیجه ترس کشورهای دیگر از ایران بیشتر می‌شود. عالمیان در پایان گفت‌: مردم مرا ببخشند که نتوانستم حریف چینی‌ام را شکست دهم. من برای برد آمده بودم و می‌خواستم به فینال بروم اما نشد و واقعا حریفم قوی بود. ان‌شاء‌الله در دوره‌های بعدی تلاش می‌کنم تا مدال
خوش رنگ‌تری بگیرم. باید از پدر و مادرم تشکر کنم که در تمام تمرینات من سختی کشیدند و در کنارم بودند، بویژه‌ پدرم که چندین سال منتظر چنین لحظه‌ای بود. از همسرم هم تشکر می‌کنم که نبودن‌هایم را تحمل کرد.

بسکتبال باز هم در حسرت طلای بازی‌های آسیایی ماند
تیم‌ملی بسکتبال ایران در دیدار نهایی بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ برابر چین باخت و مثل دوره گذشته نایب‌قهرمان شد. تیم‌ملی بسکتبال ایران در دیدار نهایی بازی‌های آسیایی جاکارتا با نتیجه ۸۴ بر ۷۲ برابر چین تن به شکست داد و نایب‌قهرمان شد تا بسکتبال ایران همچنان در حسرت طلای بازی‌های آسیایی بماند. تیم‌ملی ایران تنها در کوارتر اول از حریف خود برتر بود و توانست این کوارتر را ۲۵ بر ۱۸ به سود خود تمام کند اما تفکرات مهران شاهین‌طبع در 3 کوارتر بعدی جواب نداد و ایران در کوارترهای بعدی به ترتیب ۲۳ بر ۲۰، ۱۸ بر ۱۱ و ۲۵ بر ۱۶ مغلوب شد تا در نهایت ۸۴ بر ۷۲ برابر حریف خود تن به شکست دهد. بسکتبال ایران مدعی اول قهرمانی در بازی‌های آسیایی بود و با ترکیب کامل خود در این رویداد شرکت کرد اما همانند دوره گذشته بازی‌ها در فینال از پس حریف خود برنیامد و نایب‌قهرمان شد.