نعمتالله ۵ سال پس از «بوتیک»، با همان دید اجتماعی سراغ «بیپولی» رفت، البته اینبار نگاهی کاملا متفاوت به معضلات اجتماعی داشت تا روایت او از مسأله بیپولی و فقر، همراه با چاشنی طنز شود. فیلم درباره زن و شوهری است که روند زندگی آنها را دچار بیپولی میکند؛ معضلی که باعث ایجاد موقعیتهایی متعدد برای ارجاعهای فرامتنی فیلمساز به آسیبها و معضلات اجتماعی و واکاوی برخی از آنها میشود. فقر، بیکاری، محرومیت و تضادهای طبقاتی از یک سو و فشارهای ناشی از جلوهفروشی و چشموهمچشمی از سوی دیگر، 2 طرف قصهای را تشکیل میدهد که حمید نعمتالله برای زوج بیپول شده فیلم خود در نظر گرفته است. احتمالا موفقیت نعمتالله در نمایش برخی موقعیتها مثل زندگی مجردی در «بوتیک»، او را ترغیب کرد تا در دومین ساخته مستقل سینمایی خود نیز سراغ نمایش این موقعیتها برود؛ موضوعی که اتفاقا اینبار هم به یاری فیلم نعمتالله آمد تا تلخی ماجرای «بیپول شدن» این زوج جوان با طنز ناشی از مناسبات حاکم بر روابط میان کاراکترهای حاضر در این خانه مجردی، کمی شیرین شود. نعمتالله در «بیپولی» یک بار دیگر ثابت کرد استاد گرفتن بازیهای متفاوت از بازیگرانی است که عموما با نقشهایی ثابت و مشابه در ذهن مخاطبان ماندگار میشوند. تجربهای که نخستینبار با گرفتن یک بازی متفاوت از محمدرضا گلزار در «بوتیک» نمایان شد و با بهرام رادان و لیلا حاتمی در «بیپولی» تکرار شد. «لیلا حاتمی» در این فیلم در نقش دختری ساده و درسخوان و در عین حال ظاهربین و دلداده و بهرام رادان در نقش جوانی مغرور و البته مقروض ایفای نقش میکنند که هر کدام به نوعی یکی از بهترین بازیهای دوران بازیگری خود را به نمایش میگذارند. بازیهای خوب و روانی که علاوه بر مخاطبان عام به چشم منتقدان نیز آمد تا در کنار سیمرغ بلورین فیلم برگزیده تماشاگران بیستوهفتمین دوره جشنواره فیلم فجر، سیمرغ بلورین نقش اول زن این دوره از جشنواره نیز به لیلا حاتمی برای بازی در این فیلم برسد.