قلعهگنج که در روایتهای تاریخی از قناتها، نعمتها و آبادانیهای فراوان برخوردار بوده و بهواسطه حاصلخیزی و پردرآمد بودن، «گنج» لقب گرفته بود، مدتها به بوته فراموشی سپرده شده و از روند توسعه جا مانده بود. آبادانی مدتهاست از برخی مناطق کشور رخت بربسته و بهواسطه آن، معیشت ساکنان این مناطق بشدت دچار بحران شده است اما حضور نهادهایی مانند بنیاد علوی در برخی از محرومترین نواحی کشور مثل «قلعهگنج»- که رکورددار محرومیت بوده و به آفریقای ایران شهرت داشت- سبب شده تغییراتی کلیدی را در اینباره شاهد باشیم. به گزارش تسنیم، گرچه سایه بیآبی و گرمای شدید و اختلاف طبقاتی و فقر مادی همچنان بر سر قلعهگنج خودنمایی میکند اما برنامههای قابل توجهی در راستای کاهش محرومیت و ایجاد معیشت پایدار در مناطق محروم کشور، ازجمله قلعهگنج اندیشیده شد تا مردم شریف این منطقه بتوانند مشکلات عدیده پیش رو را پشتسر بگذارند. معیشت پایدار نهتنها دغدغه مردم قلعهگنج است، بلکه نیاز و دغدغه بسیاری از مردم این کره خاکی است که نگران از دست دادن شغل و درآمد و به تبع آن معیشت خود هستند. براساس آنچه کارشناسان و محققان برای طرح پیشرفت و آبادانی بنیاد در این منطقه پیشنهاد کردند، معیشت پایدار در قلعهگنج باید براساس ظرفیتهای بومی این منطقه اتخاذ شود؛ نسخهای که بر اساس آن، با توجه به اهتمام مردم این منطقه به دامداری و کشاورزی و اینکه بز و شتر حیوانات بومی این منطقه هستند، تامین معیشت قلعهگنج با اشتغالزایی پایدار و پرورش «بزهای میلیونی»، «بزهای اسپانیایی»، «بزهای اصلاح نژاد شده» دنبال شد و در سال 93 هدف تامین معیشت و «اشتغالزایی پایدار» را دنبال کرد. خشکسالی و کمآبی قلعهگنج منجر به پرورش بز شد چراکه بزها کمتر از دامهای مشابه آب میخورند، بنابراین با هدف تأمین شیر و گوشت مورد نیاز منطقه و تمرکز بر ایجاد اشتغال پایدار 3 هزار رأس بز «مورسیا» از اسپانیا وارد قلعهگنج شد. بزهایی شیرده و مقاوم که حدود 10 برابر بیشتر از بزهای منطقه شیر تولید میکنند، یعنی روزانه بهطور متوسط 3 لیتر شیر با چربی 5 درصد؛ بزهایی که چندقلوزا هستند و البته هیچ تغییر ژنتیکی باعث این مسأله نیست، بلکه به ژنتیک طبیعی این بزها مرتبط است. تعداد بزهای مورسیا که یک سال و نیم پیش وارد منطقه شدند، حالا به 5 هزار رأس رسیده است. بزها در هشتماهگی به بلوغ میرسند. بزهای نر برای گوشتشان به فروش میرسند و بزهای ماده برای شیردهی و زاد و ولد نگهداری میشوند. خوشبختانه بزداریهای ایجاد شده در منطقه منجر به اشتغال تعدادی از اهالی قلعهگنج شده که درپی این اتفاق خوب، بزداریهای کوچکی نیز تاسیس شده که اقدام به تولید شیر بز به صورت محلی میکنند. اگر نگاهی به میزان اشتغال در این بزداریها بیندازیم به افزایش میزان اشتغال در آنها میرسیم چنانچه 4 نفر به صورت ثابت و 3 نفر به صورت کارورز در بزداری مشغول به کار هستند و در کل 45 نفر از اهالی بومی منطقه در این بزداریها مشغول به کار شدهاند. یکی دیگر از مدلهای رسیدن به معیشت پایدار در قلعهگنج که امروز مسیر پیشرفت را با سرعت طی میکند توجه به ظرفیتهای محیطی است که میتواند گام مهمی در افزایش زیرساختهای گردشگری و احداث و بهرهبرداری هتل و گردشگری باشد. توسعه گردشگری در قلعهگنج افزایش اشتغالزایی را به دنبال داشته و منجربه ارتقای رفاه عمومی مردم این منطقه شده و میتوان اذعان داشت که بیشک این مدل، آینده روشنی را پیش روی مردم این منطقه قرار داده است. ایجاد صندوقهای روستایی با راهنمایی مشاوران بنیاد علوی و همت شوراهای روستایی کمک قابل قبولی در امر اشتغالزایی داشته است. مردم قلعهگنج در چند سال گذشته شاهد پیشرفتهای زیادی بودهاند؛ از تجهیز بیمارستان گرفته تا ایجاد بزداریها و برگزاری کلاسهای مختلف فنی حرفهای و... اما به طور حتم آموزش مردم، بزرگترین اتفاقی بوده که در شهرستان قلعهگنج رخ داده است و آموزش ایجاد صندوقهای پسانداز روستایی یکی از مهمترین این آموزشهاست که از تجربه آشنای شوراها الگوبرداری شده است. در هرکدام از روستاهای بالای 20 خانوار قلعهگنج درحالحاضر یک صندوق روستایی وجود دارد که از سوی خود مردم اداره میشود. به این ترتیب به صلاحدید منتخبی که مردم انتخاب میکنند و وضعیت روستا، هر فرد یا خانوار بین 5 تا 20 هزار تومان در ماه در صندوق پسانداز میکند تا بعدا بتواند از صندوق وام بگیرد و این وامها در قالب وام اشتغالزایی کمک شایانی به توسعه معیشت پایدار خواهد کرد. گفتنی است، طرح شهر نمونه اقتصاد مقاومتی از سال 1393 به پیشنهاد استاندار کرمان و مشارکت بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی در شهرستان محروم قلعهگنج در دست اجراست.