گروه بین‌الملل:  «جمیز بیکر» وزیر خارجه آمریکا سال 1991 گفت ما حتی یک قلاده سگ هم در این درگیری نداریم. منظور او درگیری‌های بود که در یوگسلاوی سابق رخ داد و منجر به این شد که کشورهای صربستان،  بوسنی و هرزگوین، مقدونیه، مونته‌نگرو، کرواسی، اسلونی و جمهوری خودخوانده کوزوو از آن سر برآورند. تحلیل‌ها بسیاری وجود دارد که نشان می‌دهد آمریکایی‌ها در فروپاشی بزرگ‌ترین امپراتوری صنعتی و نظامی بلوک شرق نقش بسزایی داشتند. خرد کردن یوگسلاوی و عدم تمرکز صنایع میان این کشورها منجر به ضعیف‌تر شدن هر روز آنها شد و غرق کردن آنها در شاکله اتحادیه اروپایی و ناتو به عنوان بدهکارترین‌ها، فاسدترین‌ها و در عین حال نیازمند به اصلاحات بنیادین، آنها را در موضع ضعف حداکثری فرو برد.
اما در حال حاضر چرا آمریکایی‌ها در حالی که پوتین قصد دارد به صربستان سفر کند به دنبال ماجراجویی جدید در بالکان هستند؟
جان بولتون 27 سال پس از اظهارنظر جیمز بیکرگفته است ما در تقسیمات ارضی میان کوزوو و صربستان دخالتی نمی‌کنیم در حالی که قیچی کردن کوزوو از نقشه صربستان را می‌توان یکی از راهبرد‌های سازمان سیا در عملیات خارجی‌اش علیه صرب‌ها دانست.
آمریکایی‌ها در خاک اروپا نیازمند حیاط خلوتی هستند که بتوانند به دور از چشم انظار، آموزش نظامی، اتاق عملیات جاسوسی و حتی فرماندهی اقدامات خرابکارانه را طراحی و اجرا کنند. طراحی این مرکز در بخش‌هایی که عضوی از اتحادیه اروپایی به شمار می‌روند امکان‌پذیر نیست، به همین دلیل حضور کوزوو دور از چشمان دیگران، مساله‌ای است که باعث شده آنها آن را اجرایی کنند و روسیه نیز با دقت متوجه آن است.
ساختار سیا و به واسطه آن نشریه «فارین پالسی» تلاش می‌کند تاکید کند دخالت نکردن دولت ترامپ در منازعه مرزی میان کوزوو و صربستان می‌تواند فجایع دهه 90 را تکرار کند، چرا که صحبت‌های جیمز بیکر چراغ سبزی به میلوشویچ برای درگیری‌های خونین در کرواسی و بوسنی و هرزگوین بود. نباید فراموش کرد که مسائل در بالکان میان صربستان و کوزوو و حتی درگیری‌های مرزی میان اسلونی و کرواسی عملا گره کوری خورده‌ است، چرا که صرب‌ها حاضر به رسمیت شناختن کوزوو نیستند و اروپای متحد تحمل جدایی صرب‌ها را از سلطه خود ندارد.
منطق نشان می‌دهد هیچ تفاهمنامه مرزی میان صربستان و کوزوو بسته نخواهد شد و آنها در شرایط خاکستری نیز نمی‌توانند حیات خود را ادامه دهند.