مارک اوگدن: در رای‌گیری برای انتخاب منفورترین فوتبالیست جهان چه کسی برنده خواهد شد؟ اگر این انتخابات دیشب در ومبلی برگزار می‌شد قطعا نتیجه‌ای غیر از پیروزی مقتدرانه سرخیو راموس نداشت. کاپیتان اسپانیا در جریان پیروزی 2 بر یک تیمش برابر انگلیس هر بار توپ زیر پایش می‌آمد توسط تماشاگران حاضر در ومبلی هو می‌شد، البته که این شرایط دشوار هیچ تاثیری روی تمرکز او در جریان بازی نداشت. بعد از فینال چمپیونز لیگ و مصدومیتی که راموس برای محمد صلاح ایجاد کرد و باعث شد ستاره مصری لیورپول زمین را ترک کند و در جام‌جهانی هم آمادگی لازم را نداشته باشد، کاپیتان رئال‌مادرید در چشم بسیاری از هواداران فوتبال به دشمن شماره یک بدل شده است. ضربه‌ای که او در همین فینال به صورت لوریس کاریوس وارد کرد و بعدها ادعا شد باعث به هم خوردن هوشیاری او و در نهایت اشتباهش روی گل دوم رئال شده هم درجه نفرت این هواداران از راموس را بالاتر برد. خود راموس هم با رفتار و گفتارش درباره وقایعی که در زمین پیش می‌آید هم به شکل گرفتن این تصویر منفور کمک می‌کند. او تا به حال 24 بار از زمین اخراج شده و خیلی کم پیش آمده بابت رفتار خشن خود عذرخواهی کند. اما آیا این هو کردن‌ها دیگر به درجه‌ای بیش از حد نرسیده؟ آیا یکی از بزرگ‌ترین فوتبالیست‌های نسل خودش لایق احترامی بیشتر نیست؟
فوتبالیست‌های بزرگ فقط بازیکنانی نیستند که پشت سر هم برای تیم‌شان گل می‌زنند. بله! هر تیمی آرزوی داشتن یک لیونل مسی یا کریستیانو رونالدو را در خط حمله‌اش دارد اما به همان اندازه هر تیمی آرزوی داشتن یک راموس در قلب خط دفاعی‌اش را هم دارد. راموس اما بدل به بازیکنی شده که تماشاگران عاشق متنفر بودن از او هستند، چرا که او حاضر است برای پیروزی تیمش دست به هر کاری بزند و خطوط قرمز را رد کند.
اما آیا واقعا این رویکرد و روحیه‌ای غلط برای یک فوتبالیست درجه یک است؟ شاید قوانین برای شکستن‌شان نوشته نشده باشند اما راموس نشان داده استاد دور زدن آنها از راه‌های مختلف است؛ از پیراهن کشیدن‌های همیشگی‌اش تا جر و بحث‌های بی‌وقفه‌اش با داور و بازیکنان حریف.
جو منفی‌ای که برای راموس درست شده گاهی باعث می‌شود افتخاراتی را که این مدافع 32 ساله در رده ملی و باشگاهی به دست آورده فراموش کنیم. بازی برگشت رئال‌مادرید و یوونتوس در چمپیونزلیگ همین فصلی که گذشت را به‌خاطر بیاورید، جایی که راموس محروم بود و تیمش تا یک قدمی از دست دادن پیروزی 3 بر صفر در بازی رفت پیش رفت. در این بازی که در نهایت پنالتی جنجالی رونالدو منجر به صعود رئال شد، رافائل واران که از او به عنوان یکی از بهترین مدافعان جهان نام می‌برند، بدون حمایت راموس انگار کاملا گم شده بود و نمی‌دانست مقابل تجربه بالای یوونتوسی‌ها چه کند.
راموس چه برای رئال و چه برای اسپانیا همیشه صخره‌ای مستحکم بوده و نه‌تنها در بعد دفاعی کلیدی‌ترین مهره تیمش به شمار می‌آمده، بلکه با گل‌های خودش هم در بازی‌های زیادی حکم منجی تیمش را پیدا کرده است. این ضربه سر راموس در واپسین لحظات فینال 2014 برابر اتلتیکومادرید بود که کار را به تساوی کشاند و در نهایت رئال با پیروزی در وقت اضافه طلسم لادسیما را شکست.
اما از نظر هواداران فوتبال راموس شمایلی چون جان تری پیدا کرده؛ مدافعی که تماشاگران خودی عاشقش هستند اما بقیه از او متنفرند و این تنفر باعث می‌شود تنها نقاط منفی کارنامه‌اش را ببینند. برای همین است که غیر از هواداران چلسی، بیشتر فوتبال‌دوستان وقتی به تری فکر می‌کنند اولین تصویری که در ذهن‌شان نقش می‌بندد پنالتی‌ای است که او در فینال چمپیونزلیگ در مسکو مقابل منچستریونایتد از دست داد.
به هر شکل واکنش تماشاگران حاضر در ومبلی دیشب نشان داد شاید دیگر راه برگشتی برای راموس برای تغییر این شمایل ضد قهرمانی خودش وجود نداشته باشد. راموس افتخارات زیادی در دوران فوتبالش به دست آورده: یک جام جهانی، 2 یورو، 4 چمپیونزلیگ و 4 لالیگا؛ اما موفقیتی که او شاید هرگز به آن نرسد به دست آوردن قلب هواداران غیر از رئال و اسپانیاست.