دم غروبی بود که رسیدم به مسجد فیروزآبادی. شنیده بودم مزار جلال داخل مسجد است اما نمی‌دانستم کجای مسجد. مزار آیت‌الله فیروزآبادی، موسس مسجد و بیمارستان فیروزآبادی هم همانجا بود. نقل است که این نماینده دوره‌های دوم، سوم، ششم، هفتم و چهاردهم شورای ملی، حقوق دریافتی‌اش از مجلس را برای ساختن بیمارستان و مسجد فیروزآبادی در شهرری صرف کرد که به نام خودش مشهور شد. از خادمی که آنجا بود پرسیدم مزار جلال آل‌احمد کجاست؟ کمی آن‌طرف‌تر از مزار آقای فیروزآبادی، روی سنگی سیاه با رنگ زرد امضای «جلال آل‌احمد» است و 1348-1302. رنگ و رویش هم رفته است. شاید ساده‌ترین سنگ مزاری است که دیده‌ام. پرسیدم کسی می‌آید برای فاتحه‌خوانی؟ گفت: گاهی جوان‌های همسن و سال خودت می‌آیند! (دوستدار جلال- از محله شاه عبدالعظیم)