ابراهیم حسنبیگی، صاحب آثاری چون «قدیس»، «معمای مسیح»، «آژیر قرمز» و... از جمله نویسندگانی است که در سالهای گذشته رمانهای بسیاری در حوزه دفاعمقدس داشته اما او نیز رفتهرفته از این فضا فاصله گرفته است. حسنبیگی نسبت به آینده این ژانر نگران و معتقد است هم نویسندگان هم دستگاههای متولی فرهنگ نسبت به این امر بیتوجه شدهاند.حسنبیگی درباره کمرنگ شدن آثار ادبیات دفاعمقدسی اظهار داشت: «من این کمبود را کاملاً قبول دارم، شرایطی که ما در دهه 90 داریم با آن چیزی که در دهه 60 و 70 داشتیم متفاوت است، ما هر چه از پایان جنگ تحمیلی فاصله میگیریم شاهد بیتفاوتیهای بیشتری نسبت به جنگ میشویم، بسیاری از نویسندگان و هنرمندان نگاههای علاقهمندانهای را که در دهه 70 نسبت به این واقعه بزرگ داشتند، دیگر از دست دادهاند، بخشی از این طبیعی است اما بخشی دیگر نه». وی در پاسخ به این مساله که آیا کمرنگ شدن رمان دفاعمقدس میتواند معلول روی آوری به خاطرهنگاری و تاریخ شفاهی باشد، گفت: «اینکه جهت نوشتن رمان به سمت خاطرات رفته باشد را من چندان قبول ندارم، به هر حال خاطرات متفاوت از رمان است، رمان را نویسندگان مینویسند ولی خاطرات معمولاً با برنامهریزی و حمایت دستگاهها و نهادهای ذیربط از دل راوی بیرون میآید و نقلقولها توسط نویسندگان تنظیم میشود، بنابراین خاطرهنویسی یک پروژه است که تا رزمندگان دفاعمقدس هستند ادامه پیدا میکند اما رمان از درون نویسنده میجوشد، این جستوجوی درونی، این دغدغه درونی نسبت به انقلاب و دفاعمقدس و حتی ارزشهای دینی در سالهای اخیر کمرنگ شده است». حسنبیگی درباره نگاه خود به آینده این ژانر نیز اظهار داشت: «با وضعیت فعلی من بدبین هستم، هم به ادبیات انقلاب و هم به ادبیات دفاعمقدس، چرا که نه نویسندگان و نه متولیان فرهنگی دغدغهای برای این کار ندارند، من 10 سال پیش نیز این حرفها را گفتم و اشاره کردم که ما با بحرانی در زمینه ادبیات دفاعمقدس روبهرو خواهیم شد و امروز این بحران کمابیش ایجاد شده است، روند پیشرو روندی نیست که رو به بهبود باشد، بلکه سیر نزولی آن هر لحظه شتاب بیشتری به خود میگیرد».