«یرواند آبراهامیان» در تاریخ ایران مدرن مینویسد: وثوقالدوله هنگام امضای این قرارداد، در اقدامی احتیاطی از کرزن قول گرفته بود در صورت نامساعد شدن اوضاع و احوال به او پناهندگی سیاسی داده شود. وزیرمختار بریتانیا در تهران، تضمیننامهای به شرح زیر تسلیم هر یک از وزرای سهگانه کرد: عالیجناب! برحسب اجازهای که از طرف حکومت اعلیحضرت پادشاه انگلستان به دوستدار داده شده است، با کمال خوشوقتی به اطلاع میرسانم که با توجه به قراردادی که همین امروز- نهم آگوست 1919- میان دولتین بریتانیای کبیر و ایران بسته شد، حکومت اعلیحضرت پادشاه انگلستان آماده است در صورت احتیاج به وسیله مقامات سفارت انگلیس در تهران از شما پشتیبانی کند و اگر لازم شد آن عالیجناب را در یکی از سرزمینهای متعلق به امپراتوری بریتانیا به عنوان پناهنده سیاسی بپذیرد. با احترامات: پرسی.ز.کاکس