حسن رضایی: امیرالمومنین علی(ع) می‌فرمایند: «فِی تَقَلُّبِ الْأَحْوَالِ عُلِمَ جَوَاهِرِ الرِّجَالِ؛ در دگرگونی اوضاع گوهر مردان شناخته می‌شود». قطع به یقین، سهم‌خواهی در میانه جنگ، قطعا یکی از زشت‌ترین عادات ممکن است. وقتی یک سرباز عادی دست به چنین عملی می‌زند، چندان حرجی بر او نیست ولی اگر قرار باشد کسی که خود را رئیس ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی و معاون اول رئیس‌جمهور نامیده، چنین کند، سنگ روی سنگ بند نخواهد شد. اسحاق جهانگیری اخیرا در همایش روز ملی صادرات گفته است: «من دستم قلم و کاغذی نیست که کسی را برکنار کند و این در حالی است که من تا این لحظه اجازه برکناری منشی خودم را نداشته‌ام! پس از من انتظار نداشته باشید وکیل و وزیر را تغییر دهم». اوضاع عجیبی است. جهانگیری در حالی دوست دارد شانه از زیر بار مسؤولیت تصمیمات دولت خالی کند که در 2 نقش «کاندیدای پوششی حسن روحانی» و «مبدع دلار 4200 تومانی» یا همان «دلار جهانگیری»، بیشترین تاثیر را در پدید آمدن اوضاع فعلی در اقتصاد کشور داشته است.
مضحک‌تر اینکه جهانگیری در همان جلسه می‌گوید: «همه آنچه را که می‌دانم نمی‌گویم. گفتن برخی مسائل در شرایط فعلی به صلاح کشور نیست!» همزمان با بیان این سخنان از سوی کاندیدای پوششی روحانی در انتخابات، برخی گمانه‌ها درباره خداحافظی احتمالی آقای معاون اول از دولت هم منتشر شده است. در ماه‌های گذشته و همزمان با سخت شدن شرایط اقتصادی کشور به تبع تصمیمات فاجعه‌بار جهانگیری و همکارانش در دولت، چند چهره دیگر دولت نیز ساز استعفا کوک کرده بودند. با وجود لیست امید و علی لاریجانی در بهارستان، ظاهرا به مجلس امیدی نیست تا از دولت بپرسد این چه نوع مملکت‌داری است که تا اوضاع سخت می‌شود، بنای بهانه گرفتن و استعفا می‌کنید؟ و مگر مملکت شهر هرت است؟! اسحاق جهانگیری و باقی مقامات دولتی طبعا اگر انتقادی به روند امور در دولت دارند، عقلا باید در همان دولت آن را حل و فصل کنند و اساسا دولت مگر چیزی غیر از آخوندی، شریعتمداری، جهانگیری و دیگران کابینه است؟!
این را حتما شخص جهانگیری بهتر از هر کس دیگر می‌داند، لذا طرح چنین مسائل اختلافی در تریبون‌های عمومی، بیش از آنکه رنگی از حقیقت داشته باشد، بوی فضاسازی و مظلوم‌نمایی می‌دهد. باید از آقای جهانگیری پرسید اگر شما واقعا «اختیار تغییر منشی‌ات را هم نداشته‌ای!» پس چرا این همه پست و مسؤولیت را یکجا برعهده می‌گیری و در غالب موارد فوری و اضطراری، آقای رئیس‌جمهور به شما مسؤولیت و اختیارتام درباره پیگیری امور را می‌دهد؟! دولت به کاندیدای پوششی و وزیرانی تکیه دارد که در شرایط سخت دوست دارند صحنه را خالی کرده، با صدای بلند بنا کنند به گفتن: «من نبودم دستم بود، تقصیر آستینم بود!» رسانه‌های زنجیره‌ای هم مدام با دمیدن در بوق دولت موازی و چنین مزخرفاتی، راه را برای مسؤولیت‌گریزی تمام اجزای دولت، از شخص روحانی گرفته تا اسحاق و دیگران باز می‌کنند. طبعا با چنین وضعیتی، باید هم شرایط اقتصاد همین باشد که می‌بینید.
علی لاریجانی و اعضای لیست امید در مجلس هم که.... بهتر است بگذریم! این البته تمام مصیبت نیست. اصل مصیبت این است که دولت در حالی به چنین کاندیدای پوششی و وزیرانی تکیه دارد که شخص رئیس دولت، تا پارسال به کدخدا و حالا به اروپا تکیه داده است! شاید دلیل اصلی تشتت موجود در دولت‌های یازدهم و دوازدهم و اینکه وزرا مدام علیه هم حرف می‌زنند هم همین باشد که چنین مسائلی اساسا برای حسن روحانی موضوعیت ندارد، چرا که او معتقد است برای حل مشکل «آب خوردن» مردم هم باید دم غربی‌ها را ببینیم و خلاصه که ملت و دولت و مجلس اصلا کیلویی چند؟!
آقای جهانگیری به عنوان فردی که دیروز در مناظرات انتخاباتی به ما می‌گفت: «مردم عزیز! یادتان می‌آید وضع اقتصادی ما چطور بود؟ کره و شیر خشک پیدا نمی‌شد و سیلوهای گندم ما نیز  خالی شده بودند. یادتان می‌آید مردم شب‌ها در صف بانک‌ها می‌خوابیدند تا صبح چند سکه خرید کنند؟» و بعدا با «دلار جهانگیری» با اقتصاد ایران آن نمود که می‌دانید، طبعا اکنون باید بداند کسی با این بغض کردن‌ها دوباره با او همراه نخواهد شد. اگر هم حرف استعفا و خالی کردن پشت کاندیدای محبوبش- که برای دفاع از او همه کاری کرد- مطرح است، نیازی به این بازی‌های رسانه‌ای نیست. برخی مثل عباس آخوندی معتقدند اگر دولت اساسا اقتصاد را به حال خود رها کند، وضع خیلی بهتر خواهد شد.
اگر به واقع چنین است، بود و نبود آقای جهانگیری و هر کس دیگری در دولت می‌خواهد چه تاثیری داشته باشد، آن هم در شرایطی که «آب خوردن» مردم هم به اشاره چشم اجنبی وابسته است!
جمع‌بندی تمام اقدامات و حواشی پیرامون دولت یازدهم و دوازدهم، اگر بخواهد تنها یک پیام برای افکار عمومی داشته باشد، این است که «این پیرمردها مرد کار نیستند یا حداقل مرد کار در شرایط سخت نیستند!» آقای جهانگیری هم باید بداند استعفای او در شرایط حاضر، از منظر همان بازی رسانه‌ای مدنظرش هم به سود او نیست. مردم از اسحاق جهانگیری باهوش‌ترند و با استعفای احتمالی‌اش در این شرایط سخت، به هیچ‌وجه برخورد مدنظر او را نخواهند داشت، چون کارنامه‌اش زیر دست‌شان است! آقای جهانگیری! ما به فرموده وزیر امور خارجه فعلا سرگرم رفع بهانه‌های آمریکا هستیم، شما دیگر بهانه نگیرید و سر دولت را شلوغ نکنید لطفا. اگر یادتان هست که چطور به مردم می‌گفتید «یادتان هست؟» بدون بازی دادن افکار عمومی، مسؤولیت اقدامات‌تان را بپذیرید.